ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن نظریه) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
گروهی از حقوقدانان معتقدند لازم بود مقنن به وظیفه مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی در حضور در جلسه رسیدگی دادگاه اطفال و نوجوانان نیز میپرداخت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709636|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | گروهی از حقوقدانان معتقدند لازم بود مقنن به وظیفه مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی در حضور در جلسه رسیدگی دادگاه اطفال و نوجوانان نیز میپرداخت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709636|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان]] | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۹
ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری: در دادگاه اطفال و نوجوانان، والدین، اولیاء یا سرپرست طفل و نوجوان، وکیل مدافع، شاکی، اشخاصی که نظر آنان در تحقیقات مقدماتی جلب شده، شهود، مطلعان و مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی حاضر میشوند. حضور اشخاص دیگر در جلسه رسیدگی با موافقت دادگاه بلامانع است.
مطالعات تطبیقی
بر اساس بند هفتم پیمان حقوق کودک، حفظ حریم شخصی طفل در تمام مراحل دادرسی الزامی است.[۱]
فلسفه و مبانی نظری ماده
گروهی از نویسندگان، علت وضع این ماده را جلوگیری از شکلگیری تبلیغات پر سر و صدایی دانستهاند که میتواند در تشویق سایر مجرمان به ارتکاب جرم و نیز تباه نمودن آینده طفلی که مورد محاکمه قرار میگیرد مؤثر باشد.[۲] لزوم حفظ اسرار و هویت طفل نیز سختگیری نسبت به حضور افراد دیگر در جلسه محاکمه را توجیه میکند.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برخی از نویسندگان، در راستای جلوگیری از تشویق دیگر اطفال به ارتکاب جرم و نیز دسترسی به متهم خردسالی که مورد محاکمه قرار میگیرد و جلوگیری از فرار و مخفی شدن او، اقداماتی نظیر التزام ولی یا سرپرست قانونی وی به احضار کردن او، سپردن وثیقه مناسب از سوی این افراد در راستای حضور به موقع طفل و … را لازم دانستهاند.[۴]
انتقادات
گروهی از حقوقدانان معتقدند لازم بود مقنن به وظیفه مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی در حضور در جلسه رسیدگی دادگاه اطفال و نوجوانان نیز میپرداخت.[۵]
رویه های قضایی
منابع
- ↑ عافیه السادات موسوی. بزهکاری اطفال و نوجوانان (جلد 1 و 2). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3898124
- ↑ مریم عباچی. حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل. چاپ 2. مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3951720
- ↑ عباس زراعت. اصول آیین دادرسی کیفری ایران. چاپ 2. مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4068064
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3915404
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709636