ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری''': در دادگاه اطفال و | '''ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری''': در [[دادگاه اطفال و نوجوانان]]، والدین، [[ولی|اولیاء]] یا [[سرپرست قانونی|سرپرست]] [[طفل]] و [[نوجوان]]، وکیل مدافع، [[شاکی خصوصی|شاکی]]، اشخاصی که نظر آنان در [[تحقیقات مقدماتی]] جلب شده، [[شهادت|شهود]]، [[مطلع|مطلعان]] و [[مددکار اجتماعی]] [[سازمان بهزیستی]] حاضر میشوند. حضور اشخاص دیگر در جلسه رسیدگی با موافقت دادگاه بلامانع است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
گروهی از | گروهی از نویسندگان، علت وضع این ماده را جلوگیری از شکلگیری تبلیغات پر سر و صدایی دانستهاند که میتواند در تشویق سایر مجرمان به ارتکاب [[جرم]] و نیز تباه نمودن آینده طفلی که مورد محاکمه قرار میگیرد مؤثر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3951720|صفحه=|نام۱=مریم|نام خانوادگی۱=عباچی|چاپ=2}}</ref> لزوم حفظ [[سرّ|اسرار]] و [[هویت]] طفل نیز سختگیری نسبت به حضور افراد دیگر در جلسه محاکمه را توجیه میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصول آیین دادرسی کیفری ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4068064|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> | ||
== مطالعات تطبیقی == | == مطالعات تطبیقی == | ||
بر اساس بند هفتم پیمان حقوق کودک، حفظ حریم شخصی طفل در تمام مراحل دادرسی الزامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزهکاری اطفال و نوجوانان (جلد 1 و 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3898124|صفحه=|نام۱=عافیه السادات|نام خانوادگی۱=موسوی|چاپ=1}}</ref> | بر اساس بند هفتم پیمان حقوق کودک، حفظ حریم شخصی طفل در تمام مراحل [[دادرسی]] الزامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزهکاری اطفال و نوجوانان (جلد 1 و 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3898124|صفحه=|نام۱=عافیه السادات|نام خانوادگی۱=موسوی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
برخی از | برخی از نویسندگان، در راستای جلوگیری از تشویق دیگر اطفال به ارتکاب جرم و نیز دسترسی به متهم خردسالی که مورد محاکمه قرار میگیرد و جلوگیری از فرار و مخفی شدن او، اقداماتی نظیر [[قرار التزام به حضور|التزام]] ولی یا سرپرست قانونی وی به احضار کردن او، سپردن [[وثیقه قانونی|وثیقه]] مناسب از سوی این افراد در راستای حضور به موقع طفل و … را لازم دانستهاند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3915404|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == |
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۰
ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری: در دادگاه اطفال و نوجوانان، والدین، اولیاء یا سرپرست طفل و نوجوان، وکیل مدافع، شاکی، اشخاصی که نظر آنان در تحقیقات مقدماتی جلب شده، شهود، مطلعان و مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی حاضر میشوند. حضور اشخاص دیگر در جلسه رسیدگی با موافقت دادگاه بلامانع است.
فلسفه و مبانی نظری ماده
گروهی از نویسندگان، علت وضع این ماده را جلوگیری از شکلگیری تبلیغات پر سر و صدایی دانستهاند که میتواند در تشویق سایر مجرمان به ارتکاب جرم و نیز تباه نمودن آینده طفلی که مورد محاکمه قرار میگیرد مؤثر باشد.[۱] لزوم حفظ اسرار و هویت طفل نیز سختگیری نسبت به حضور افراد دیگر در جلسه محاکمه را توجیه میکند.[۲]
مطالعات تطبیقی
بر اساس بند هفتم پیمان حقوق کودک، حفظ حریم شخصی طفل در تمام مراحل دادرسی الزامی است.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برخی از نویسندگان، در راستای جلوگیری از تشویق دیگر اطفال به ارتکاب جرم و نیز دسترسی به متهم خردسالی که مورد محاکمه قرار میگیرد و جلوگیری از فرار و مخفی شدن او، اقداماتی نظیر التزام ولی یا سرپرست قانونی وی به احضار کردن او، سپردن وثیقه مناسب از سوی این افراد در راستای حضور به موقع طفل و … را لازم دانستهاند.[۴]
انتقادات
گروهی از حقوقدانان معتقدند لازم بود مقنن به وظیفه مددکار اجتماعی سازمان بهزیستی در حضور در جلسه رسیدگی دادگاه اطفال و نوجوانان نیز میپرداخت.[۵]
منابع
- ↑ مریم عباچی. حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل. چاپ 2. مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3951720
- ↑ عباس زراعت. اصول آیین دادرسی کیفری ایران. چاپ 2. مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4068064
- ↑ عافیه السادات موسوی. بزهکاری اطفال و نوجوانان (جلد 1 و 2). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3898124
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3915404
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709636