ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری: قرار تأمین خواسته به محض ابلاغ، اجراء می‌شود. در مواردی که ابلاغ فوری ممکن نیست و تأخیر در اجراء موجب تضییع خواسته می‌شود، ابتداء قرار تأمین، اجراء و سپس ابلاغ می‌شود. این موارد، فوراً به اطلاع دادستان می‌رسد. قرار تأمین خواسته مطابق مقررات اجرای احکام مدنی در اجرای احکام کیفری دادسرای مربوط اجراء می‌شود.

پیشینه

قسمت نخست ماده فوق، سابقاً در ماده ۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) پیش‌بینی شده بود.[۱]

نکات تفسیری دکترین

قرار تأمین خواسته قابل اعتراض از سوی متهم است.[۲] اجرای این قرار بر عهده معاونت اجرای احکام کیفری است.[۳]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. اجرای قرار تأمین خواسته به محض ابلاغ صورت می‌گیرد.
  2. در مواردی که ابلاغ فوری ممکن نیست و تأخیر موجب تضییع می‌شود، اول اجرا و سپس ابلاغ انجام می‌شود.
  3. در صورت اجرای اولیه بدون ابلاغ، دادستان باید فوراً مطلع شود.
  4. اجرای قرار تأمین خواسته بر اساس مقررات اجرای احکام مدنی در چارچوب احکام کیفری انجام می‌شود.
  5. اجرای احکام توسط دادسرای مربوط صورت می‌گیرد.

رویه های قضایی

به موجب نظریه مشورتی ۷/۷۴۵۱_۱۳۸۸/۱۲/۱، اجرای قرار تأمین خواسته باید مطابق قانون اجرای احکام مدنی در امور کیفری انجام شود.[۴]

مواد مرتبط

ماده ۶۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277152
  2. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4664304
  3. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4748644
  4. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277156