ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری: قرار تأمین خواسته به محض ابلاغ، اجراء می‌شود. در مواردی که ابلاغ فوری ممکن نیست و تأخیر در اجراء موجب تضییع خواسته می‌شود، ابتداء قرار تأمین، اجراء و سپس ابلاغ می‌شود. این موارد، فوراً به اطلاع دادستان می‌رسد. قرار تأمین خواسته مطابق مقررات اجرای احکام مدنی در اجرای احکام کیفری دادسرای مربوط اجراء می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

قسمت نخست ماده فوق، سابقاً در ماده ۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) پیش‌بینی شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 109 قانون آیین دادرسی کیفری

قرار تأمین خواسته قابل اعتراض از سوی متهم است. اجرای این قرار بر عهده معاونت اجرای احکام کیفری است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 109 قانون آیین دادرسی کیفری

1. اجرای قرار تأمین خواسته به محض ابلاغ صورت می‌گیرد.
2. در مواردی که ابلاغ فوری ممکن نیست و تأخیر موجب تضییع می‌شود، اول اجرا و سپس ابلاغ انجام می‌شود.
3. در صورت اجرای اولیه بدون ابلاغ، دادستان باید فوراً مطلع شود.
4. اجرای قرار تأمین خواسته بر اساس مقررات اجرای احکام مدنی در چارچوب احکام کیفری انجام می‌شود.
5. اجرای احکام توسط دادسرای مربوط صورت می‌گیرد.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/98/1382 مورخ 1398/09/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 2571/95/7 مورخ 1395/10/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

به موجب نظریه مشورتی ۷/۷۴۵۱_۱۳۸۸/۱۲/۱، اجرای قرار تأمین خواسته باید مطابق قانون اجرای احکام مدنی در امور کیفری انجام شود.

• نظریه شماره 7/99/793 مورخ 1399/08/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره پرداخت هزینه اجرت پارکینگ در مرحله اجرای احکام در فرض توقیف مال
• نظریه شماره 1322/96/7 مورخ 1396/06/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۱۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۷۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸

ماده ۶۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری