ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری: علاوه بر موارد مقرر در این قانون، قرارهای بازپرس در موارد زیر قابل اعتراض است:

الف - قرار منع و موقوفی تعقیب و اناطه به تقاضای شاکی

ب - قرار بازداشت موقت، ابقاء و تشدید تأمین به تقاضای متهم

پ - قرار تأمین خواسته به تقاضای متهم

تبصره - مهلت اعتراض به قرارهای قابل اعتراض برای اشخاص مقیم ایران ده روز و برای افراد مقیم خارج از کشور یک ماه از تاریخ ابلاغ است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۲۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸

توضیح واژگان

مقصود از «قرار ابقاء تأمین» در بند «ب»، همان ابقاء قرار بازداشت یا قرار تأمین منجر به بازداشت است.

پیشینه

سابقاً ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در خصوص قابل اعتراض بودن قرار بازداشت موقت وضع شده بود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 270 قانون آیین دادرسی کیفری

1. قرارهای بازپرس در قانون آیین دادرسی کیفری در شرایط خاصی قابل اعتراض هستند.
2. شاکی می‌تواند به قرار منع و موقوفی تعقیب و اناطه اعتراض کند.
3. متهم می‌تواند به قرار بازداشت موقت، ابقاء و تشدید تأمین اعتراض کند.
4. متهم مجاز به اعتراض به قرار تأمین خواسته است.
5. مهلت اعتراض برای افراد مقیم ایران ده روز است.
6. مهلت اعتراض برای افراد مقیم خارج از کشور یک ماه است.
7. مهلت‌ها از تاریخ ابلاغ محاسبه می‌شوند.

رویه های قضایی

• رای وحدت رویه شماره 652 مورخ 1380/01/28 هیات عمومی دیوان عالی کشور (نسخ معافیت دولت از پرداخت هزینه دادرسی)
• رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به اعتراض نسبت به قرار منع تعقیب صادره در بزه شروع به قتل
• نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۳۰ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رسیدگی اعتراض به قرار منع تعقیب از سوی دادگاه عمومی بخش
• نظریه شماره 7/98/652 مورخ 1398/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/98/354 مورخ 1398/04/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/98/2902 مورخ 1398/07/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/97/3150 مورخ 1397/12/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/97/3096 مورخ 1398/04/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/97/2894 مورخ 1397/11/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/97/175 مورخ 1397/02/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 2824/95/7 مورخ 1395/11/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 2052/95/7 مورخ 1395/08/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

• به موجب رای وحدت رویه شماره ۶۳۷–۱۳۷۸/۶/۲ قرار بازداشت موقت قابل اعتراض است.
• نظریه شماره 1074/95/7 مورخ 1395/05/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره ۱۱۴/۹۶/۷ مورخ ۱۳۹۶/۰۱/۲۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۳۰ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رسیدگی اعتراض به قرار منع تعقیب از سوی دادگاه عمومی بخش
• نظریه شماره 7/1400/714 مورخ 1400/07/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابلیت اعتراض راجع به قرار منع تعقیب
• نظریه شماره 7/1401/91 مورخ 1401/03/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نقض قرار تامین بازداشت موقت
• نظریه شماره 7/1401/934 مورخ 1401/09/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تشریفات قرار تامین کیفری و جزای نقدی بدل از حبس
• نظریه شماره 7/1400/1494 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قطعیت تصمیم دادگاهِ رسیدگی کننده به اعتراض شاکی در دادسرا
• نظریه شماره 7/99/423 مورخ 1399/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره کیفیات قرار تامین کیفری در دادگاه بدوی
• نظریه شماره 7/1401/265 مورخ 1401/06/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض به قرار اناطه صادره از سوی دادگاه
• نظریه شماره 114/96/7 مورخ 1396/01/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 118/96/7 مورخ 1396/05/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۱۱۶۲ مورخ ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض به قرار بازداشت موقت
• نظریه شماره 1331/95/7 مورخ 1395/06/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

انتقادات

عده ای معتقدند بهتر بود در تبصره این ماده، به جای واژه «افراد» در خصوص افراد خارج از ایران، از واژه «اشخاص» استفاده می‌شد؛ زیرا شخص اعم است از حقیقی و حقوقی، حال آن که فرد فقط اشخاص حقیقی را در بر می‌گیرد.

مقالات مرتبط

• نهاد دادسرا و تشکیلات آن در حقوق ایران و دیوان کیفری بین المللی
• ضمانت اجرای نقض حسن نیت در آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعه تطبیقی در اصول آیین دادرسی مدنی فراملی