ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
* [[ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
پیشتر مواد [[ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|۲۱۹]] و [[ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|۲۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]] در خصوص تشریفات [[دادرسی]] جرایم اطفال وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3368424|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> | پیشتر مواد [[ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|۲۱۹]] و [[ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|۲۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]] در خصوص تشریفات [[دادرسی]] جرایم اطفال وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3368424|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> | ||
== فلسفه و مبانی نظری == | |||
== فلسفه و مبانی نظری | |||
علت این امر نیازمندتر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آنها در جریان دادرسی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصول آیین دادرسی کیفری ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4068172|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> این امر تشریفات رسیدگی به جرایم اطفال را نیز تسهیل می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3915332|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref> | علت این امر نیازمندتر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آنها در جریان دادرسی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصول آیین دادرسی کیفری ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4068172|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> این امر تشریفات رسیدگی به جرایم اطفال را نیز تسهیل می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3915332|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 415 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
== نکات | |||
ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل را در راستای دفاع از آنها در دادرسی الزامی می‌سازد؛ لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین [[وکیل تسخیری]] از سوی خود دادگاه الزامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709652|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل را در راستای دفاع از آنها در دادرسی الزامی می‌سازد؛ لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین [[وکیل تسخیری]] از سوی خود دادگاه الزامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709652|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[بررسی آرای حضوری و غیابی صادره از دادگاه اطفال و نوجوانان: رفع ابهامات]] | * [[بررسی آرای حضوری و غیابی صادره از دادگاه اطفال و نوجوانان: رفع ابهامات]] | ||
* [[بررسی بزه‌دیدگیِ اطفالِ معارض با قانون با رویکرد اتخاذ تدابیر حمایتی]] | * [[بررسی بزه‌دیدگیِ اطفالِ معارض با قانون با رویکرد اتخاذ تدابیر حمایتی]] | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 415 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# در جرایمی که در صلاحیت دادگاه کیفری یک است و همچنین جرایمی که مستلزم پرداخت دیه یا ارش بیش از خمس دیه کامل است، ولی یا سرپرست قانونی متهم باید برای او وکیل تعیین کند. | |||
# در جرایم تعزیری درجه شش و بالاتر، تعیین وکیل برای متهم الزامی است و در صورت عدم تعیین یا عدم حضور وکیل، مرجع قضائی اقدام به تعیین وکیل خواهد کرد. | |||
# در جرایم تعزیری درجه هفتم و هشتم، ولی یا سرپرست قانونی می‌تواند خود از متهم دفاع کند یا وکیل تعیین نماید. | |||
# نوجوانان می‌توانند در جرایم تعزیری درجه هفتم و هشتم از خود دفاع کنند. | |||
# در صورت وجود عذر موجه وکیل می‌تواند غایب باشد، اما بدون اعلام عذر موجه غیبت وکیل پذیرفته نیست. | |||
# | |||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/98/372 مورخ 1398/04/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/98/206 مورخ 1398/08/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/95/2345 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 2345/95/7 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[رای دادگاه درباره آرا غیر قابل تجدید نظر دادگاه اطفال و نوجوانان (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۵۴۸)]] | * [[رای دادگاه درباره آرا غیر قابل تجدید نظر دادگاه اطفال و نوجوانان (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۵۴۸)]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/720 مورخ 1400/10/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تنظیم وکالت‌نامه وکیل تسخیری]] | * [[نظریه شماره 7/1400/720 مورخ 1400/10/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تنظیم وکالت‌نامه وکیل تسخیری]] | ||
| خط ۲۶: | خط ۳۶: | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان]] | * [[نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان]] | ||
* [[نظریه شماره 1210/96/7 مورخ 1396/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 1210/96/7 مورخ 1396/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | [[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۵: | ||
[[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]] | [[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]] | ||
[[رده:وکیل تسخیری]] | [[رده:وکیل تسخیری]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 2075}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۰
ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری: در جرائمی که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادگاه کیفری یک است یا جرائمی که مستلزم پرداخت دیه یا ارش بیش از خمس دیه کامل است و در جرائم تعزیری درجه شش و بالاتر، دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان به ولی یا سرپرست قانونی متهم ابلاغ می‌نماید که برای او وکیل تعیین کند. در صورت عدم تعیین وکیل یا عدم حضور وکیل بدون اعلام عذر موجه، در مرجع قضائی برای متهم وکیل تعیین می‌شود. در جرائم تعزیری درجه هفت و هشت، ولی یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان می‌تواند خود از وی دفاع یا وکیل تعیین نماید. نوجوان نیز می‌تواند از خود دفاع کند.
مواد مرتبط
- ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸
- ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸
پیشینه
پیشتر مواد ۲۱۹ و ۲۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.[۱]
فلسفه و مبانی نظری
علت این امر نیازمندتر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آنها در جریان دادرسی می‌باشد.[۲] این امر تشریفات رسیدگی به جرایم اطفال را نیز تسهیل می‌کند.[۳]
نکات تفسیری دکترین ماده 415 قانون آیین دادرسی کیفری
ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل را در راستای دفاع از آنها در دادرسی الزامی می‌سازد؛ لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین وکیل تسخیری از سوی خود دادگاه الزامی است.[۴]
مقالات مرتبط
- بررسی آرای حضوری و غیابی صادره از دادگاه اطفال و نوجوانان: رفع ابهامات
- بررسی بزه‌دیدگیِ اطفالِ معارض با قانون با رویکرد اتخاذ تدابیر حمایتی
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 415 قانون آیین دادرسی کیفری
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- در جرایمی که در صلاحیت دادگاه کیفری یک است و همچنین جرایمی که مستلزم پرداخت دیه یا ارش بیش از خمس دیه کامل است، ولی یا سرپرست قانونی متهم باید برای او وکیل تعیین کند.
- در جرایم تعزیری درجه شش و بالاتر، تعیین وکیل برای متهم الزامی است و در صورت عدم تعیین یا عدم حضور وکیل، مرجع قضائی اقدام به تعیین وکیل خواهد کرد.
- در جرایم تعزیری درجه هفتم و هشتم، ولی یا سرپرست قانونی می‌تواند خود از متهم دفاع کند یا وکیل تعیین نماید.
- نوجوانان می‌توانند در جرایم تعزیری درجه هفتم و هشتم از خود دفاع کنند.
- در صورت وجود عذر موجه وکیل می‌تواند غایب باشد، اما بدون اعلام عذر موجه غیبت وکیل پذیرفته نیست.
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/98/372 مورخ 1398/04/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/98/206 مورخ 1398/08/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/95/2345 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 2345/95/7 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- رای دادگاه درباره آرا غیر قابل تجدید نظر دادگاه اطفال و نوجوانان (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۵۴۸)
- نظریه شماره 7/1400/720 مورخ 1400/10/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تنظیم وکالت‌نامه وکیل تسخیری
- نظریه شماره 7/1400/924 مورخ 1400/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات حضور و اختیارات وکیل تسخیری
- نظریه شماره 7/98/1850 مورخ 1399/01/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رعایت تشریفات رسیدگی بدوی جرایم اطفال و نوجوانان در مرحله تجدید نظر
- نظریه شماره 7/99/1070 مورخ 1399/07/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم لزوم تعیین وکیل برای اطفال و نوجوانان در جرم تفخیذ و شرب خمر
- نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان
- نظریه شماره 1210/96/7 مورخ 1396/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
منابع
- ↑ مهدی سلطانی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری. چاپ 1. دادگستر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3368424
- ↑ عباس زراعت. اصول آیین دادرسی کیفری ایران. چاپ 2. مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4068172
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3915332
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709652