ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن رویه قضایی) |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در | '''ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری:''' در مواردی که رأی [[دادگاه تجدیدنظر]] استان بر محکومیت [[متهم]] باشد و متهم یا وکیل او در هیچ‌یک از مراحل [[دادگاه بدوی|دادرسی نخستین]] و تجدیدنظر حاضر نبوده و [[لایحه دفاعیه]] یا [[اعتراض|اعتراضیه]] هم نداده باشد، رأی دادگاه تجدیدنظر استان ظرف بیست روز پس از [[ابلاغ واقعی]] به متهم یا وکیل او، قابل [[واخواهی]] و رسیدگی در همان دادگاه است. رأیی که در این مرحله صادر می‌شود، [[حکم قطعی|قطعی]] است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
این ماده امکان صدور حکم غیابی در مرحله | این ماده امکان صدور [[رای غیابی|حکم غیابی]] در مرحله تجدیدنظر را پیش‌بینی کرده‌است، صدور حکم غیابی در این مرحله منوط به عدم حضور متهم یا وکیل او در هیچ‌یک از جلسات دادرسی نخستین و تجدید نظر و نیز ندادن لایحه دفاعیه یا اعتراضیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4717088|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> مهلت واخواهی از احکام غیابی در مرحله تجدید نظر، بیست روز است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2641676|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
=== نکات توضیحی === | |||
رأی غیابی دادگاه تجدید نظر، قابل واخواهی در همان دادگاه است. عده ای معتقدند در این شرایط متهم حق واخواهی در دادگاه بدوی را از دست می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادستان در ترازوی حقوق بشر و شهروندی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3669164|صفحه=|نام۱=محمدصالح|نام خانوادگی۱=نقره کار|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
بر اساس رأی صادره از شعبه ۵۷ دادگاه تجدید نظر استان تهران مورخ ۱۳۹۱/۱۱/۱۷، اگر متهم در مرحله بدوی حضور داشته و [[برائت]] حاصل کند و لایحه تجدیدنظرخواهی ندهد و طرفین هم به جلسه دادرسی تجدید نظر دعوت نشوند، رأی دادگاه تجدید نظر نسبت به او غیابی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه آرای قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران (کیفری) بهمن 1391|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5336192|صفحه=|نام۱=پژوهشگاه قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
عده ای عدم اشاره به | عده ای عدم اشاره به «[[جرایم حق الناسی|جرایم مربوط به حق الناس]] و [[نظم عمومی]] که [[جرایم حق الهی|جنبه حق اللهی]] ندارند»، به عنوان [[جرم|جرایمی]] که احکام صادره در خصوص آن‌ها قابل رسیدگی واخواهی می‌باشد در ماده فوق را قابل انتقاد دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نقش دادستان در تجدیدنظرخواهی از آرای کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2002420|صفحه=|نام۱=بهروز|نام خانوادگی۱=ابوالحسنی|چاپ=2}}</ref> | ||
== رویه قضایی == | == رویه قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/797 مورخ 1400/08/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره واخواهی از رای قطعی دادگاه تجدیدنظر]] | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1473 مورخ 1399/10/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی شاکی در حکم غیابی]] | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1246 مورخ 1399/09/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض طرفین دعوا و شخص ثالث نسبت به رای قطعی دادگاه درمورد اموال]] | |||
* [[نظریه شماره 7/1402/324 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حقوق متهم در صورت عدم حضور وی در هیچ یک از مراحل دادرسی]] | |||
* [[نظریه شماره 7/1400/374 مورخ 1400/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره واخواهی نسبت به محکومیت غیابی]] | |||
* [[نظریه شماره 7/99/95 مورخ 1399/03/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی شاکی نسبت به رای غیابی محکومیت متهم]] | |||
* [[رای دادگاه درباره تحویل مال به امین و عدم وجود دلیل مبنی بر استرداد مال (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۷۸۸)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره تعلیق اجرای مجازات به صورت غیابی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۷۴۵)]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۸: | خط ۳۸: | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده:کیفیت رسیدگی دادگاه تجدید نظر استان]] | [[رده:کیفیت رسیدگی دادگاه تجدید نظر استان]] | ||
[[رده:رأی غیابی]] | |||
[[رده:واخواهی]] | |||
[[رده:دادگاه تجدیدنظر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۴
ماده ۴۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری: در مواردی که رأی دادگاه تجدیدنظر استان بر محکومیت متهم باشد و متهم یا وکیل او در هیچ‌یک از مراحل دادرسی نخستین و تجدیدنظر حاضر نبوده و لایحه دفاعیه یا اعتراضیه هم نداده باشد، رأی دادگاه تجدیدنظر استان ظرف بیست روز پس از ابلاغ واقعی به متهم یا وکیل او، قابل واخواهی و رسیدگی در همان دادگاه است. رأیی که در این مرحله صادر می‌شود، قطعی است.
مواد مرتبط
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده امکان صدور حکم غیابی در مرحله تجدیدنظر را پیش‌بینی کرده‌است، صدور حکم غیابی در این مرحله منوط به عدم حضور متهم یا وکیل او در هیچ‌یک از جلسات دادرسی نخستین و تجدید نظر و نیز ندادن لایحه دفاعیه یا اعتراضیه است.[۱] مهلت واخواهی از احکام غیابی در مرحله تجدید نظر، بیست روز است.[۲]
نکات توضیحی
رأی غیابی دادگاه تجدید نظر، قابل واخواهی در همان دادگاه است. عده ای معتقدند در این شرایط متهم حق واخواهی در دادگاه بدوی را از دست می دهد.[۳]
رویه‌های قضایی
بر اساس رأی صادره از شعبه ۵۷ دادگاه تجدید نظر استان تهران مورخ ۱۳۹۱/۱۱/۱۷، اگر متهم در مرحله بدوی حضور داشته و برائت حاصل کند و لایحه تجدیدنظرخواهی ندهد و طرفین هم به جلسه دادرسی تجدید نظر دعوت نشوند، رأی دادگاه تجدید نظر نسبت به او غیابی است.[۴]
انتقادات
عده ای عدم اشاره به «جرایم مربوط به حق الناس و نظم عمومی که جنبه حق اللهی ندارند»، به عنوان جرایمی که احکام صادره در خصوص آن‌ها قابل رسیدگی واخواهی می‌باشد در ماده فوق را قابل انتقاد دانسته‌اند.[۵]
رویه قضایی
- نظریه شماره 7/99/1473 مورخ 1399/10/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی شاکی در حکم غیابی
- نظریه شماره 7/99/1246 مورخ 1399/09/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتراض طرفین دعوا و شخص ثالث نسبت به رای قطعی دادگاه درمورد اموال
- نظریه شماره 7/1402/324 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حقوق متهم در صورت عدم حضور وی در هیچ یک از مراحل دادرسی
- نظریه شماره 7/1400/374 مورخ 1400/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره واخواهی نسبت به محکومیت غیابی
- نظریه شماره 7/99/95 مورخ 1399/03/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی شاکی نسبت به رای غیابی محکومیت متهم
- رای دادگاه درباره تحویل مال به امین و عدم وجود دلیل مبنی بر استرداد مال (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۷۸۸)
- رای دادگاه درباره تعلیق اجرای مجازات به صورت غیابی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۷۴۵)
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4717088
- ↑ علی مهاجری. دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2641676
- ↑ محمدصالح نقره کار. دادستان در ترازوی حقوق بشر و شهروندی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3669164
- ↑ مجموعه آرای قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران (کیفری) بهمن 1391. چاپ 1. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5336192
- ↑ بهروز ابوالحسنی. نقش دادستان در تجدیدنظرخواهی از آرای کیفری. چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2002420