ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی: آرای صادره در مرحله تجدیدنظر جز در موارد مقرر در ماده (۳۲۶) قطعی می‌باشد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

باتوجه به قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۲۸/۷/۱۳۸۱ این ماده نسخ گردیده‌است.[۱]

آرا قطعی مرحله تجدیدنظر صرفاً آرایی را شامل می‌شود که اولا به صورت حضوری صادر می‌شوند،[۲] و همچنین ناظر به تعیین تکلیف دعوایی هستند که در دادگاه بدوی یا تجدیدنظر اقامه شده باشند.[۳] بنابراین آرایی که در اجرای ماده ۳۶۴ قانون آیین دادرسی مدنی صادر خواهند شد قطعی نبوده و پس از صدور نتیجه واخواهی قطعی خواهند شد.[۴] فرجام خواهی از برخی آرای تجدیدنظر منافاتی با قطعی بودن رای دادگاه تجدیدنظر ندارد.[۵]

رویه های قضایی

منابع:

  1. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255060
  2. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 574928
  3. علی مهاجری. دعاوی مالی و غیرمالی در حقوق ایران و فرانسه. چاپ 2. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1627448
  4. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3944224
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563412