ماده 44 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۴

ماده 44 قانون ثبت اسناد و املاک: هر‌گاه کسی که نسبت به ملک مورد ثبت اقامه دعوا کرده، قبل از انقضای موعدهای مقرر در مواد ۱۷، ۱۸ و ۱۹ فوت کرده یا مجنون یا محجور شود، مستدعی ثبت مکلف است مراتب را به اداره ثبت و پارکه بدایت صلاحیت‌دار کتباً اطلاع داده و پس از معین شدن قائم‌مقام قانونی، به او از طریق محکمه مربوطه اخطار نماید که مشارالیه در ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ اخطاریه، دعوا را تعقیب کند.

هر‌گاه قائم‌مقام قانونی در مدت مقرر دعوا را تعقیب نکرد محکمه قرار اسقاط دعوا را صادر می‌کند. این قرار فقط قابل استیناف است.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''ماده 44 قانون ثبت اسناد و املاک''': هر‌گاه کسی که نسبت به ملک مورد ثبت اقامه دعوا کرده، قبل از انقضای موعدهای مقرر در مواد [[ماده 17 قانون ثبت اسناد و املاک|۱۷]]، [[ماده 18 قانون ثبت اسناد و املاک|۱۸]] و [[ماده 19 قانون ثبت اسناد و املاک|۱۹]] فوت کرده یا مجنون یا محجور شود، مستدعی ثبت مکلف است مراتب را به اداره ثبت و پارکه بدایت صلاحیت‌دار کتباً اطلاع داده و پس از معین شدن قائم‌مقام قانونی، به او از طریق محکمه مربوطه اخطار نماید که مشارالیه در ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ اخطاریه، دعوا را تعقیب کند.
+'''ماده 44 قانون ثبت اسناد و املاک''': هر‌گاه کسی که نسبت به ملک مورد ثبت اقامه دعوا کرده، قبل از انقضای موعدهای مقرر در مواد ۱۷، ۱۸ و ۱۹ فوت کرده یا مجنون یا محجور شود، مستدعی ثبت مکلف است مراتب را به اداره ثبت و پارکه بدایت صلاحیت‌دار کتباً اطلاع داده و پس از معین شدن قائم‌مقام قانونی، به او از طریق محکمه مربوطه اخطار نماید که مشارالیه در ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ اخطاریه، دعوا را تعقیب کند.
 هر‌گاه قائم‌مقام قانونی در مدت مقرر دعوا را تعقیب نکرد محکمه قرار اسقاط دعوا را صادر می‌کند. این قرار فقط قابل استیناف است.
+{{مواد قانون ثبت اسناد و املاک}}
-== مواد مرتبط ==
+[[رده:تقاضای ثبت ملک]]
-[[ماده 24 قانون ثبت اسناد و املاک]]
-== توضیح واژگان ==
-[[ثبت املاک]]: به مفهوم جزء تشریفات قانونی خاص برای ثبت املاک و مستغلات در دفاتر رسمی دولتی مخصوص که بدان دفتر نماینده املاک گویند، می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=118264|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
-[[سقوط دعوی]] : سقوط دعوی از بین رفتن دعوی به طور کلی می باشد. به این مفهوم که حق تعقیب آن دعوی از مدعی آن برای همیشه سلب می گردد. این امر ممکن است به دلیل چشم پوشی کلی مدعی از دعوی، ضمن استرداد آن  یا به دلیل صدور رأی قطعی در دعوایی باشد که مطرح شده و یا به دلیل ختم دعوی با [[سازش]] باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2140216|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref>
-== نکات توضیحی ==
-مفاد این ماده و [[ماده 24 قانون ثبت اسناد و املاک|ماده 24 قانون ثبت]] در مقام بیان دو قاعده می باشند؛ اول اینکه اگر کسی واقعاً خود را متصرف ملکی می داند، باید به عنوان معترض در مهلت مقرر اقدام نماید و دیگر آن که پس از انقضای مهلت مقرر قانونی، شخص حتی اگر حقی هم داشته باشد، دیگر نمی تواند اقدامی نماید و نتیجه ای حاصل نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت (ثبت املاک، ثبت اسناد و اجرای اسناد رسمی)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانش نگار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2390724|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=2}}</ref>همچنین اینکه با تصویب این ماده از قانون ثبت، مقنن ضمانت اجرای عدم رعایت دستور ماده 44 از ناحیه تقاضا کننده ثبت را بیان نموده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت کاربردی (جلد اول) (دعاوی اعتراضات ثبتی مربوط به املاک و آیین رسیدگی به آنها)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2853444|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=اصغرزاده بناب|چاپ=1}}</ref>
-== منابع ==
-{{پانویس}}{{مواد قانون ثبت اسناد و املاک}}

ماده 44 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۴

منوی ناوبری

جستجو