ماده 138 قانون ثبت اسناد و املاک

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 138 قانون ثبت اسناد و املاک: اگر اراضی‌ای که قبلاً جز شارع عام یا میدان‌های عمومی بوده و بدین جهت قابل ثبت نبوده است از شارع یا میدان عمومی بودن خارج و جزء املاک خصوصی شهر گردد و یا از طرف بلدیه به دیگری انتقال یابد، بلدیه یا مالک جدید می‌تواند نسبت به آن اراضی تقاضای ثبت نماید.

توضیح واژگان

  • اراضی: اراضی جمع ارض و در لغت به مفهوم زمین می باشد اعم از آنکه مالک داشته باشد یا آنکه مالکیت خاصی برای آن متصور نباشد.[۱]
  • شارع عام: به محل عبور و مرور مردم شارع عام گفته می شود.[۲]
  • مالک: شخصی است که دارای علقه مالکیت با چیزی است. در قوانین خاص، مالک حسب وضعیت و منظور قانون مربوطه تخصیص می یابد. برای مثال، در قانون اصلاحات ارضی، مالک كسي است كه داراي زمين باشد بدون آنكه شخصاً به كشاورزي اشتغال داشته باشد. [۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 138 قانون ثبت اسناد و املاک

  1. اراضی که قبلاً جزو شارع عام یا میدان‌های عمومی بودند، قابل ثبت نبودند.
  2. در صورت خروج اراضی از وضعیت شارع یا میدان عمومی، امکان ثبت آن‌ها وجود دارد.
  3. اگر این اراضی به املاک خصوصی تبدیل شوند، امکان تقاضای ثبت فراهم است.
  4. انتقال اراضی از طرف بلدیه به دیگری، شرایط ثبت را ایجاد می‌کند.
  5. هم بلدیه و هم مالک جدید می‌توانند تقاضای ثبت اراضی را ارائه دهند.
  6. نقش بلدیه در تغییر وضعیت اراضی و امکان انتقال به مالک جدید مهم است.

منابع

  1. سلیمان فدوی لنجوانی. اختصاری در باب شناخت انواع اراضی. ماهنامه کانون سال 52 شماره 111 آذر 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714796
  2. حسن شیبانی فر. شرح اصطلاحات فقهی-حقوقی. چاپ 1. نگاه معاصر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651096
  3. ماده 1 قانون اصلاحات ارضی