ماده 37 قانون ثبت اسناد و املاک

ماده 37 قانون ثبت اسناد و املاک: نسبت به معاملات مذكور در ماده 33 كه قبل از تاريخ اجرای اين قانون و پس از ثبت ملک واقع شده مقررات ماده 34 لازم ‌الرعايه خواهد ‌بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 36 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 38 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 33 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 34 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 39 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 40 قانون ثبت اسناد و املاک

توضیح واژگان

ثبت املاک: به مفهوم جزء تشریفات قانونی خاص برای ثبت املاک و مستغلات در دفاتر رسمی دولتی مخصوص که بدان دفتر نماینده املاک گویند، می باشد.زمانی ثبت ملک صورت می گیرد که تشریفات ثبت ملک دقیقاً همانطوری که قانون مقرر نموده، انجام شده و مهلت های اعتراض و ثبت ملک در دفتر املاک منقضی شده باشد. معامله با حق استرداد: چنین عقدی، عقد مستقلی است که به موجب آن احد از طرفین مبلغی را به دیگری قرض می دهد و در مقابل، مالی را به عنوان وثیقه برای مدت معینی می پذیرد که پس از انقضاء مدت، طلب خود را دریافت و وثیقه را مسترد می نماید. در نتیجه معامله با حق استرداد عقد واحدی بوده و از نظر تحلیل حقوقی دارای اثر قرض و وثیقه می باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 37 قانون ثبت اسناد و املاک

درخصوص معاملات رهنی و معاملات با حق استردادی که پیش از تاریخ اجرای قانون ثبت (یعنی پیش از فروردین 1311) و پس از ثبت ملک در دفتر املاک واقع شده است، این ماده از قانون ثبت، ماده 34 را لازم الرعایه دانسته و آن را عطف به ما سبق کرده است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 37 قانون ثبت اسناد و املاک

1. ماده 37 به ارتباط تاریخی معاملات و مقررات ثبت اشاره دارد.
2. معاملات مذکور در ماده 33 پیش از اجرای قانون و پس از ثبت ملک انجام شده‌اند.
3. الزامی بودن رعایت مقررات ماده 34 برای این معاملات.
4. تمرکز ماده 37 بر انطباق قوانین پیشین با مقررات جاری است.
5. هدف ماده، ایجاد پیوستگی در اجرای قوانین ثبت اسناد و املاک است.