ماده 153 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[ودیعه]]: ودیعه در لغت به مفهوم سپردن مال به کسی به عنوان امانت می باشد. به مال سپرده شده نیز ودیعه گفته می شود. در اصطلاح حقوقی نیز به عقدی که به موجب آن یک نفر مال خویش را به دیگری می سپارد تا مجانا از آن نگهداری نماید، | [[ودیعه]]: ودیعه در لغت به مفهوم سپردن مال به کسی به عنوان امانت می باشد. به مال سپرده شده نیز ودیعه گفته می شود. در اصطلاح حقوقی نیز به عقدی که به موجب آن یک نفر مال خویش را به دیگری می سپارد تا مجانا از آن نگهداری نماید، عقد ودیعه گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6650968|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۷
ماده 153 قانون ثبت اسناد و املاک (الحاقی 1351/10/18): تودیع وجوه سپرده در حساب مخصوص ودایع ثبتی شعب بانک ملی پس از اعلام ثبت مجاز است و محتاج به تودیع آن در صندوق حسابداری ثبت نخواهد بود.
توضیح واژگان
ودیعه: ودیعه در لغت به مفهوم سپردن مال به کسی به عنوان امانت می باشد. به مال سپرده شده نیز ودیعه گفته می شود. در اصطلاح حقوقی نیز به عقدی که به موجب آن یک نفر مال خویش را به دیگری می سپارد تا مجانا از آن نگهداری نماید، عقد ودیعه گفته می شود.[۱]
منابع
- ↑ منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650968