ماده 51 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 51 قانون ثبت اسناد و املاک''': در مورد ماده فوق شاهدی که یک طرف از اصحاب معامله را معرفی می‌نماید، نمی‌تواند معرف طرف دیگر باشد. | '''ماده 51 قانون ثبت اسناد و املاک''': در مورد ماده فوق [[شاهد|شاهدی]] که یک طرف از اصحاب [[معامله]] را معرفی می‌نماید، نمی‌تواند [[معرف]] طرف دیگر باشد. | ||
{{مواد قانون ثبت اسناد و املاک}} | |||
* [[ماده 50 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده 52 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 52 قانون ثبت اسناد و املاک]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
[[معرف]]: در لغت به مفهوم تعریف کننده و آنکه تعریف می کند، می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت کیفری سردفتران اسناد رسمی در حقوق ایران و فرانسه|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3802476|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=آدابی|چاپ=1}}</ref> | |||
[[شاهد]]: به کسی که موضوع مورد شهادت را احساس و کرده و اطلاع از آن حاصل نموده باشد، شاهد گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651324|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=7}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
درخصوص دو عبارت شاهد و معرف به نظر می رسد که در مقررات ثبتی این دو هم معنا هستند اما می توان گفت که محدوده شامل شدن معرف کمتر از شاهد می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 50 شماره 86 آبان 1387|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=صفیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1724468|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> از محتوای ماده آنچه که استنباط می شود این است که در برخی موارد که تعهد برای طرفین سند است، ضروری است تا طرفین معامله از نظر احراز هویت مورد تایید قرار گیرند و باید دو نفر شاهد معرفی کنند. با این اوصاف آنچه به نظر می رسد دوچندان شدن مشکل می باشد، چرا که حتی با این فرض که یک طرف از اصحاب معامله بتواند شاهد با شرایط قانونی را معرفی کند، طرف دیگر معامله نیز باید چنین کند و در نهایت اجتماع این اشخاص در یک دفترخانه و در حضور یک سردفتر کار دشواری می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 43 شماره 15|ترجمه=|جلد=|سال=-|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1616256|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون ثبت اسناد و املاک}} | |||
[[رده:مسئول دفتر]] | |||
[[رده:معرف]] | |||
[[رده:شاهد]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۹
ماده 51 قانون ثبت اسناد و املاک: در مورد ماده فوق شاهدی که یک طرف از اصحاب معامله را معرفی می‌نماید، نمی‌تواند معرف طرف دیگر باشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
معرف: در لغت به مفهوم تعریف کننده و آنکه تعریف می کند، می باشد.[۱]
شاهد: به کسی که موضوع مورد شهادت را احساس و کرده و اطلاع از آن حاصل نموده باشد، شاهد گفته می شود.[۲]
نکات توضیحی
درخصوص دو عبارت شاهد و معرف به نظر می رسد که در مقررات ثبتی این دو هم معنا هستند اما می توان گفت که محدوده شامل شدن معرف کمتر از شاهد می باشد.[۳] از محتوای ماده آنچه که استنباط می شود این است که در برخی موارد که تعهد برای طرفین سند است، ضروری است تا طرفین معامله از نظر احراز هویت مورد تایید قرار گیرند و باید دو نفر شاهد معرفی کنند. با این اوصاف آنچه به نظر می رسد دوچندان شدن مشکل می باشد، چرا که حتی با این فرض که یک طرف از اصحاب معامله بتواند شاهد با شرایط قانونی را معرفی کند، طرف دیگر معامله نیز باید چنین کند و در نهایت اجتماع این اشخاص در یک دفترخانه و در حضور یک سردفتر کار دشواری می باشد.[۴]
منابع
- ↑ حمیدرضا آدابی. مسئولیت کیفری سردفتران اسناد رسمی در حقوق ایران و فرانسه. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3802476
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651324
- ↑ ماهنامه کانون سال 50 شماره 86 آبان 1387. صفیه، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1724468
- ↑ ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 43 شماره 15. مهنا، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1616256