ماده 82 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 82 قانون ثبت اسناد و املاک''': هیچ [[دفتر اسناد رسمی|دفتری]] را نمی‌توان رسمیت داد مگر اینکه [[سردفتر|صاحب]] آن در ضمن تقاضانامه خود تبعیت از قوانین و نظامات وزارت عدلیه را راجع به [[ثبت اسناد]] تعهد نماید.
'''ماده 82 قانون ثبت اسناد و املاک''': هیچ [[دفتر اسناد رسمی|دفتری]] را نمی‌توان رسمیت داد مگر اینکه [[سردفتر|صاحب]] آن در ضمن تقاضانامه خود تبعیت از قوانین و نظامات وزارت عدلیه را راجع به [[ثبت اسناد]] تعهد نماید.
* [[ماده 81 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده 83 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]]
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 85 قانون ثبت اسناد و املاک]]


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۱

ماده 82 قانون ثبت اسناد و املاک: هیچ دفتری را نمی‌توان رسمیت داد مگر اینکه صاحب آن در ضمن تقاضانامه خود تبعیت از قوانین و نظامات وزارت عدلیه را راجع به ثبت اسناد تعهد نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

دفتر اسناد رسمی: به محل کار گروهی از وابستگان به ادارات ثبت که معاملات و عقود و اقاریر را ثبت می نماید، دفتر اسناد رسمی گفته می شود. دفتر اسناد رسمی در زبان تازی «مکاتب التوثیق» گفته می شود[۱].

صاحب دفتر: به متصدی دفترخانه (دفاتر اسنادر سمی) سردفتر گفته می شود. به سردفتر، محضردار و صاحب محضر یا صاحب دفتر نیز گفته می شود.سر دفتر، مأمور عمومی است که در محل صلاحیت خویش، همه عقود و اعمال حقوقی و قضایی را که ذینفع بر حسب اختیار یا اجبار، اقدام به رسمی شدن آن ها می کند، ثبت می نماید[۲].

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330888
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333136