ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
* [[ماده 127 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 127 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 129 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 129 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]] | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 134 قانون ثبت اسناد و املاک]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۷
ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک: حق‌الودیعه اسناد و اوراق از بابت هر بسته ممهور، دویست و پنجاه (۲۵۰) ریال تعیین که حق‌الودیعه شش ماه، قبلاً اخذ خواهد شد و برای اسناد و اوراقی که به طور دائم به اداره ثبت امانت داده می‌شود معادل حق‌الودیعه بیست (۲۰) سال به طور مقطوع قبلاً تادیه خواهد شد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.[۱]
نکات توضیحی
نحوه محاسبه دویست و پنجاه ریال چنین است: صد ریال برابر بند ب تبصره 90 قانون بودجه سال 1362 ناظر به ماده 128 قانون ثبت. بیست و پنج ریال بابت اضافه موضوع ماده 135 قانون ثبت. شصت و دو و نیم ریال بابت اضافه موضوع قانون افزایش هزینه های ثبتی مصوب خرداد 1345.[۲]
منابع
- ↑ جواد خالقیان. تأمین خسارت احتمالی. چاپ 1. مهاجر، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2246488
- ↑ غلامرضا شهری. حقوق ثبت اسناد و املاک. چاپ 37. جهاد دانشگاهی، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651020