ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* [[ماده 127 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 127 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 129 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 129 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]] | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 127 قانون ثبت اسناد و املاک]] | * [[ماده 127 قانون ثبت اسناد و املاک]] | ||
* [[ماده 129 قانون ثبت اسناد و املاک]] | * [[ماده 129 قانون ثبت اسناد و املاک]] | ||
* [[ماده 134 قانون ثبت اسناد و املاک]] | * [[ماده 134 قانون ثبت اسناد و املاک]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین خسارت احتمالی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2246488|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=خالقیان|چاپ=1}}</ref> | سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین خسارت احتمالی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2246488|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=خالقیان|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک == | |||
== نکات توضیحی == | |||
نحوه محاسبه دویست و پنجاه ریال چنین است: صد ریال برابر بند ب تبصره 90 قانون بودجه سال 1362 ناظر به ماده 128 قانون ثبت. بیست و پنج ریال بابت اضافه موضوع ماده 135 قانون ثبت. شصت و دو و نیم ریال بابت اضافه موضوع قانون افزایش هزینه های ثبتی مصوب خرداد 1345.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت اسناد و املاک|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651020|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=شهری|چاپ=37}}</ref> | نحوه محاسبه دویست و پنجاه ریال چنین است: صد ریال برابر بند ب تبصره 90 قانون بودجه سال 1362 ناظر به ماده 128 قانون ثبت. بیست و پنج ریال بابت اضافه موضوع ماده 135 قانون ثبت. شصت و دو و نیم ریال بابت اضافه موضوع قانون افزایش هزینه های ثبتی مصوب خرداد 1345.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت اسناد و املاک|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651020|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=شهری|چاپ=37}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# حق‌الودیعه برای هر بسته ممهور دویست و پنجاه ریال است. | # حق‌الودیعه برای هر بسته ممهور دویست و پنجاه ریال است. | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۶: | ||
# برای اسنادی که به صورت دائمی به اداره ثبت امانت داده می‌شوند، معادل حق‌الودیعه برای بیست سال به طور مقطوع دریافت می‌شود. | # برای اسنادی که به صورت دائمی به اداره ثبت امانت داده می‌شوند، معادل حق‌الودیعه برای بیست سال به طور مقطوع دریافت می‌شود. | ||
# مبلغ حق‌الودیعه برای اسناد دائمی باید پیشاپیش پرداخت شود. | # مبلغ حق‌الودیعه برای اسناد دائمی باید پیشاپیش پرداخت شود. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون ثبت اسناد و املاک}} | {{پانویس}}{{مواد قانون ثبت اسناد و املاک}} | ||
[[رده:حق الودیعه در حقوق ثبت]] | [[رده:حق الودیعه در حقوق ثبت]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0645}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۸
ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک: حق‌الودیعه اسناد و اوراق از بابت هر بسته ممهور، دویست و پنجاه (۲۵۰) ریال تعیین که حق‌الودیعه شش ماه، قبلاً اخذ خواهد شد و برای اسناد و اوراقی که به طور دائم به اداره ثبت امانت داده می‌شود معادل حق‌الودیعه بیست (۲۰) سال به طور مقطوع قبلاً تادیه خواهد شد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.[۱]
نکات توضیحی ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک
نحوه محاسبه دویست و پنجاه ریال چنین است: صد ریال برابر بند ب تبصره 90 قانون بودجه سال 1362 ناظر به ماده 128 قانون ثبت. بیست و پنج ریال بابت اضافه موضوع ماده 135 قانون ثبت. شصت و دو و نیم ریال بابت اضافه موضوع قانون افزایش هزینه های ثبتی مصوب خرداد 1345.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- حق‌الودیعه برای هر بسته ممهور دویست و پنجاه ریال است.
- حق‌الودیعه برای شش ماه اول دریافت می‌شود.
- برای اسنادی که به صورت دائمی به اداره ثبت امانت داده می‌شوند، معادل حق‌الودیعه برای بیست سال به طور مقطوع دریافت می‌شود.
- مبلغ حق‌الودیعه برای اسناد دائمی باید پیشاپیش پرداخت شود.
منابع
- ↑ جواد خالقیان. تأمین خسارت احتمالی. چاپ 1. مهاجر، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2246488
- ↑ غلامرضا شهری. حقوق ثبت اسناد و املاک. چاپ 37. جهاد دانشگاهی، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651020