ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک: حق‌الودیعه اسناد و اوراق از بابت هر بسته ممهور، دویست و پنجاه (۲۵۰) ریال تعیین که حق‌الودیعه شش ماه، قبلاً اخذ خواهد شد و برای اسناد و اوراقی که به طور دائم به اداره ثبت امانت داده می‌شود معادل حق‌الودیعه بیست (۲۰) سال به طور مقطوع قبلاً تادیه خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.[۱]

نکات توضیحی ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک

نحوه محاسبه دویست و پنجاه ریال چنین است: صد ریال برابر بند ب تبصره 90 قانون بودجه سال 1362 ناظر به ماده 128 قانون ثبت. بیست و پنج ریال بابت اضافه موضوع ماده 135 قانون ثبت. شصت و دو و نیم ریال بابت اضافه موضوع قانون افزایش هزینه های ثبتی مصوب خرداد 1345.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 128 قانون ثبت اسناد و املاک

  1. حق‌الودیعه برای هر بسته ممهور دویست و پنجاه ریال است.
  2. حق‌الودیعه برای شش ماه اول دریافت می‌شود.
  3. برای اسنادی که به صورت دائمی به اداره ثبت امانت داده می‌شوند، معادل حق‌الودیعه برای بیست سال به طور مقطوع دریافت می‌شود.
  4. مبلغ حق‌الودیعه برای اسناد دائمی باید پیشاپیش پرداخت شود.

منابع

  1. جواد خالقیان. تأمین خسارت احتمالی. چاپ 1. مهاجر، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2246488
  2. غلامرضا شهری. حقوق ثبت اسناد و املاک. چاپ 37. جهاد دانشگاهی، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651020