ماده 125 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 125 قانون ثبت اسناد و املاک''': برای ثبت [[برات|بروات]] و حوالجات تجارتی هر هزار ریال ۲۵ دینار اخذ و کسور هزار ریال به منزله هزار ریال حساب می‌شود. | '''ماده 125 قانون ثبت اسناد و املاک''': برای ثبت [[برات|بروات]] و حوالجات تجارتی هر هزار ریال ۲۵ دینار اخذ و کسور هزار ریال به منزله هزار ریال حساب می‌شود. | ||
* [[ماده 124 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده 126 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
برات: [[سند|سندی]] تجاری است که به موجب آن صادرکننده، با صدور برات و تقدیم آن به دارنده برات، او را برای دریافت مبلغی پول به سوی شخص دیگری به نام براتگیر یا محال علیه می فرستد و اگر براتگیر، برات را قبول کند، دارنده برات می تواند با ارائه برات به براتگیر، مبلغی پول از او دریافت کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اسناد تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651008|صفحه=|نام۱=محمدمهدی|نام خانوادگی۱=توکلی|چاپ=1}}</ref> | [[برات]]: [[سند|سندی]] تجاری است که به موجب آن صادرکننده، با صدور برات و تقدیم آن به دارنده برات، او را برای دریافت مبلغی پول به سوی شخص دیگری به نام براتگیر یا محال علیه می فرستد و اگر براتگیر، برات را قبول کند، دارنده برات می تواند با ارائه برات به براتگیر، مبلغی پول از او دریافت کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اسناد تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651008|صفحه=|نام۱=محمدمهدی|نام خانوادگی۱=توکلی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶
ماده 125 قانون ثبت اسناد و املاک: برای ثبت بروات و حوالجات تجارتی هر هزار ریال ۲۵ دینار اخذ و کسور هزار ریال به منزله هزار ریال حساب می‌شود.
توضیح واژگان
برات: سندی تجاری است که به موجب آن صادرکننده، با صدور برات و تقدیم آن به دارنده برات، او را برای دریافت مبلغی پول به سوی شخص دیگری به نام براتگیر یا محال علیه می فرستد و اگر براتگیر، برات را قبول کند، دارنده برات می تواند با ارائه برات به براتگیر، مبلغی پول از او دریافت کند.[۱]
منابع
- ↑ محمدمهدی توکلی. حقوق اسناد تجاری. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651008