ماده 71 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
Javad Gaeini (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 71 قانون ثبت اسناد و املاک''': اسناد ثبت شده در قسمت راجع به معاملات و تعهدات مندرجه در آن‌ها نسبت به طرفین و یا طرفی که تعهد کرده و کلیه اشخاصی که [[قائم‌مقام قانونی]] آنان محسوب می‌شوند رسمیت و اعتبار خواهند داشت. | '''ماده 71 قانون ثبت اسناد و املاک''': [[سند|اسناد]] ثبت شده در قسمت راجع به [[معامله|معاملات]] و [[تعهد|تعهدات]] مندرجه در آن‌ها نسبت به طرفین و یا طرفی که تعهد کرده و کلیه اشخاصی که [[قائم‌مقام قانونی]] آنان محسوب می‌شوند رسمیت و اعتبار خواهند داشت. | ||
* [[ماده 70 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده 72 قانون ثبت اسناد و املاک|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
| خط ۵: | خط ۸: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در راستای ماده مزبور لازم به ذکر است که اصولاً اعتبار اسناد به سبب امضاء و تصدیقاتی می باشد که در آن ها به عمل آمده است و خصیصه ی خاصی برای معاملات و تعهدات نیست که جایگاهی برای تخصیص آن ها فرض شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت اسناد و املاک|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4009628|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=شهری|چاپ=37}}</ref> همچنین اینکه در متن ماده تنها به معاملات و تعهدات اشاره شده و نسبت به [[اقرار|اقاریر]] و ایقاعات همچون [[اسقاط حق]]، [[ابراء ذمه]] و [[فسخ]] سخنی به میان نیاورده است. لیکن آن ها نیز مشمول ماده ی مذکور می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت اسناد و املاک|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4009616|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=شهری|چاپ=37}}</ref> | در راستای ماده مزبور لازم به ذکر است که اصولاً اعتبار اسناد به سبب امضاء و تصدیقاتی می باشد که در آن ها به عمل آمده است و خصیصه ی خاصی برای معاملات و تعهدات نیست که جایگاهی برای تخصیص آن ها فرض شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت اسناد و املاک|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4009628|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=شهری|چاپ=37}}</ref> همچنین اینکه در متن ماده تنها به معاملات و تعهدات اشاره شده و نسبت به [[اقرار|اقاریر]] و [[ایقاع|ایقاعات]] همچون [[اسقاط حق]]، [[ابراء ذمه]] و [[فسخ]] سخنی به میان نیاورده است. لیکن آن ها نیز مشمول ماده ی مذکور می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ثبت اسناد و املاک|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4009616|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=شهری|چاپ=37}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۰
ماده 71 قانون ثبت اسناد و املاک: اسناد ثبت شده در قسمت راجع به معاملات و تعهدات مندرجه در آن‌ها نسبت به طرفین و یا طرفی که تعهد کرده و کلیه اشخاصی که قائم‌مقام قانونی آنان محسوب می‌شوند رسمیت و اعتبار خواهند داشت.
توضیح واژگان
ثبت اسناد: ثبت اسناد دارای دو مفهوم می باشد؛1. ثبت سند عقود و قراردادها و ایقاعات همچون وصیت و اقرارنامه ها، 2.اداره ای است که عهده دار ثبت املاک در کشور و ثبت سند عقود و قراردادها و غیره می باشد که در این مفهوم اصطلاح تفصیلی آن «ثبت اسناد و املاک» می باشد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در راستای ماده مزبور لازم به ذکر است که اصولاً اعتبار اسناد به سبب امضاء و تصدیقاتی می باشد که در آن ها به عمل آمده است و خصیصه ی خاصی برای معاملات و تعهدات نیست که جایگاهی برای تخصیص آن ها فرض شد.[۲] همچنین اینکه در متن ماده تنها به معاملات و تعهدات اشاره شده و نسبت به اقاریر و ایقاعات همچون اسقاط حق، ابراء ذمه و فسخ سخنی به میان نیاورده است. لیکن آن ها نیز مشمول ماده ی مذکور می باشد.[۳]
نکات توضیحی
اعتبار اسناد از جهت قدرت اثبات و واقعه ای که در آن آمده قابل تسری و استناد به ثالث نیز می باشد. به طور مثال سند نکاح در مقابل هر شخص ثالثی معتبر می باشد. اما اعتبار محتوای سند، یعنی معاملات و تعهداتی که در آن مورد اشاره قرار گرفته است، محدود به طرفین می باشد. با این توضیحات، سند رسمی از جهت وقوع معامله در تاریخ معین، در مقابل همه معتبر می باشد، لیکن از جهت آثار عمل حقوقی، محتوای سند به اشخاص ثالث سرایت پیدا نمی کند.[۴]
رویه های قضایی
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 118240
- ↑ غلامرضا شهری. حقوق ثبت اسناد و املاک. چاپ 37. جهاد دانشگاهی، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4009628
- ↑ غلامرضا شهری. حقوق ثبت اسناد و املاک. چاپ 37. جهاد دانشگاهی، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4009616
- ↑ جواد خالقیان. تأمین خسارت احتمالی. چاپ 1. مهاجر، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2248316