ماده 146 قانون ثبت اسناد و املاک

ماده 146 قانون ثبت اسناد و املاک: در مورد املاکی که قبل از اجرای این قانون قسمتی به طور مشاع و قسمتی به طور مفروز درخواست ثبت شده و قسمت مفروز در تصرف بلامنازع متقاضی ثبت یا قائم مقام او باشد موضوع در هیات نظارت طرح و طبق تشخیص هیات مزبور درخواست ثبت مفروز ابقا و اظهارنامه سهام مشاعی با تفکیک قسمت‌های مفروز اصلاح می‌شود و عملیات ثبت قسمت‌های مشاع و مفروز بدون احتیاج به تجدید آگهی‌های نوبتی ادامه می‌یابد.

در مورد املاکی که قبل از اجرای این قانون به سهام مشاعی درخواست ثبت شده ولی عملاً تمام یا قسمتی از ملک به صورت مفروز در تصرف بلامنازع تمام یا بعضی از متقاضیان ثبت یا قائم‌مقام قانونی آنان درآمده باشد در صورت تقاضای هر یک از متقاضیان، موضوع در هیات نظارت طرح و بر طبق تشخیص و رای هیات مزبور درخواست‌های ثبت سهام مشاعی که به صورت مفروز در تصرف بلامنازع متقاضی ثبت یا ایادی متلقای از او باشد به صورت و با حدود مفروز اصلاح و قسمت‌های مفروز از اصل ملک تفکیک و اظهارنامه سایر متقاضیان ثبت مشاعی اصلاح می‌شود و عملیات ثبت درخواست‌هایی که به صورت مشاع باقی می‌ماند بدون احتیاج به تجدید آگهی‌های نوبتی ادامه می‌یابد و جریان ثبت قسمت‌های مفروز با انتشار آگهی‌های نوبتی شروع می‌گردد. درخواست احاله کار به هیات نظارت بر طبق این ماده فقط تا سه سال از تاریخ اجرای این قانون مجاز خواهد بود و رسیدگی هیات نظارت نیز در صورتی جایز است که هیچ یک از درخواست‌های ثبت سهام مشاعی منتهی به ثبت در دفتر املاک نشده باشد و موضوع نیز مسبوق به طرح و رسیدگی در مراجع قضایی نباشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 145 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 6 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 147 قانون ثبت اسناد و املاک
• ماده 148 قانون ثبت اسناد و املاک

توضیح واژگان

مشاع: به وضعیت ناشی از اجتماع حقوق دو یا چند شخص در مالی معین، نسبت به همه اجزای مالی و اعتباری آن مال، اشاعه و به آن مال، مالِ مشاع گویند. مفروز: به مبیعی که از سایر حصه ها تجزیه و معین گردیده است مفروز گویند. قائم مقام: در لغت به مفهوم جانشین و نائب می باشد. قائم مقام نه طرفین عقد است و نه نماینده آن ها، بلکه شخص ثالثی است که به سبب انتقال حقی از جانب یکی از طرفین به وی، جانشین طرف اصلی می گردد و اجرای مفاد قرارداد به عهده ی وی خواهد بود.

نکات توضیحی ماده 146 قانون ثبت اسناد و املاک

زمانی شخصی را مالک ملکی می توان در نظر گرفت که مالکیت وی قطعی و منجز باشد. لذا زمانی که مالکیت اشخاص بر ملکی مشروط باشد، وی را نمی توان مالک قطعی ملک تلقی نمود. هدف از تصویب این ماده و مواد 147 و 148 قانون ثبت را می توان تعیین وضع ثبتی اعیان املاکی که اشخاص تا تاریخ 1370/01/01 بر روی زمین هایی که به جهت موانع قانونی تنظیم سند رسمی برای آن ها ممکن نیست، ایجاد نموده اند می باشد. همچنین تعیین وضع ثبتی اراضی کشاورزی، نسقهای زراعی، باغات و اراضی خارج از محدوده شهر و حریم آن. لازم به ذکر است که تفاوت هیأت نظارت مذکور در ماده 148 قانون ثبت با هیأت نظارت موضوع ماده 6 قانون ثبت اسناد و املاک آن است که هیأت مذکور در ماده 6، در مقر دادگاه استان تشکیل می شود، اما هیأت مذکور در ماده 148 در هر حوزه ثبتی تشکیل می گردد و لذا گسترده تر از هیأت های نظارت موضوع ماده 6 می باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 146 قانون ثبت اسناد و املاک

2. در املاکی که قبل از اجرای قانون ثبت، قسمتی مشاع و قسمتی مفروز تقاضای ثبت شده، موضوع در هیات نظارت بررسی می‌شود.
3. در صورتی که قسمت مفروز در تصرف بلامنازع متقاضی ثبت یا قائم‌مقام او باشد، درخواست ثبت مفروز ابقا می‌شود.
4. اظهارنامه سهام مشاعی با تفکیک قسمت‌های مفروز اصلاح می‌شود.
5. عملیات ثبت قسمت‌های مشاع و مفروز بدون نیاز به تجدید آگهی‌های نوبتی ادامه می‌یابد.
6. اگر املاکی قبل از قانون به صورت سهام مشاعی تقاضای ثبت شده‌اند، ولی به صورت مفروز در تصرف بلامنازع باشند، هیات نظارت موضوع را بررسی می‌کند.
7. در صورت درخواست هر متقاضی، ثبت مفروز با حدود مشخص انجام و از ملک اصلی تفکیک می‌شود.
8. آگهی‌های نوبتی برای ثبت قسمت‌های مفروز منتشر می‌شود.
9. درخواست احاله کار به هیات نظارت تنها تا سه سال از تاریخ اجرای قانون مجاز است.
10. هیات نظارت تنها در صورتی بررسی می‌کند که هیچ درخواست ثبت سهام مشاعی در دفتر املاک ثبت نشده و موضوع قبلاً در مراجع قضایی بررسی نشده باشد.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره ابطال سند رسمی مالکیت حاصل از رأی هیأت ماده ۱۴۷ اصلاحی ثبت (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۸۰۰۸۲۵)
• رای دادگاه درباره اعتراض به توقیف ملک ثبت شده بر اساس سند عادی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۵۷۰)