اصل ۳۷ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن رویه قضایی)
 
(۱۶۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': اصل‏، برائت است و هیچ‌کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود، مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.
'''اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': اصل‏، [[اصل برائت|برائت]] است و هیچ‌کس از نظر [[قانون]] مجرم شناخته نمی‌شود، مگر اینکه [[جرم]] او در [[دادگاه]] [[صلاحیت|صالح]] ثابت گردد.


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
* [[اصل ۳۶ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]]
در اصل 37 قانون اساسی اصل برائت در یکی از مهمترین زمینه ها یعنی حقوق کیفری شناسایی می شود و نتیجه آن تکلیف قانونگدار در رعایت این اصل همچنین نتیجه منطقی دیگر آن در مقام تفسیر قوانین است که باید این اصل در تفسیر قوانین نیز رعایت گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد سوم) (حقوق خصوصی و اسلامی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1089184|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=1}}</ref> اصل برائت از اصول عملیه است که هنگام شک در اصل تکلیف و دست نیافتن به دلیل معتبر از کتاب، سنت، عقل و یا اجماع به آن رجوع می شود و نتیجه آن برداشته شدن مسئولیت تکلیف مجهول از عهده مکلف است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2624244|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=3}}</ref>بنابراین هر کسی تا جرمی درباره اش ثابت نشده محکوم به برائت است و برای مجرم شناخته شدن هر انسانی، لازم است دادگاه صالح علیه او حکم صادر کند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3212348|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref> با این وجود ذکر این نکته ضروریست که گرچه آزادی لازمه وجودی انسان و برای همگان لازم الحترام است و تعرض بدان نارواست اما تجاوز افراد به حقوق یکدیگر موجب پذیرش و تاسیس اصل مسئولیت کیفری و اعمال محدودیت بر این آزادی است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4160224|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=1}}</ref>
* [[اصل ۳۸ قانون اساسی|مشاهده اصل بعدی]]
 
== مطالعات فقهی ==
 
=== سوابق فقهی ===
در حقوق اسلام به استناد آیاتی چون آیات 77 و 78 سوره یوسف و اصل عملیه برائت می توان به پذیرش و اعطای جایگاهی رفیع برای فرض برائت حکم کرد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4460708|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref>
 
اسلام برای نخستین بار اصل برائت را از طریق قائده "درأ" و " قبح عقاب بلا بیان" جاری ساخت. که به موجب آن انسانها از مصونیت و تامین اجتماعی کافی برخوردار شدند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه  (جلد چهارم) (بخش جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=871924|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=13}}</ref>
 
=== مستندات فقهی ===
آیه 83 سوره بقره و آیه 30 سوره حج را می توان از مستندات فقهی اصل برائت برشمرد. همچنین امام صادق (ع)در حدیثی به محمد بن فضل می فرماید: گوش و دیده ات را در مورد برادر خویش تکذیب کن. اگر پنجاه تن بگویند که وی چنان گفت و او بگوید من نگفته ام سخن وی را درست پندار و آن دیگران را باور مکن. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1698844|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=28}}</ref>


== اصول و مواد مرتبط ==
== اصول و مواد مرتبط ==
بند 14 [[اصل ۳ قانون اساسی|اصل 3 قانون اساسی]]


[[اصل ۲۰ قانون اساسی|اصل 20 قانون اساسی]]
* بند ۱۴ [[اصل ۳ قانون اساسی]]
* [[اصل ۲۰ قانون اساسی]]
* [[اصل ۲۲ قانون اساسی]]
* [[اصل ۲۳ قانون اساسی]]
* [[اصل ۲۵ قانون اساسی]]
* [[اصل ۳۲ قانون اساسی]]
* [[اصل ۳۳ قانون اساسی]]
* [[اصل ۳۶ قانون اساسی]]
* [[اصل ۳۸ قانون اساسی]]
* [[اصل ۳۹ قانون اساسی]]
* [[اصل ۱۵۶ قانون اساسی]]
* [[اصل ۱۶۷ قانون اساسی]]
* [[اصل ۱۶۹ قانون اساسی]]
* [[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی]]
* [[ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی]]


[[اصل ۲۲ قانون اساسی|اصل 22 قانون اساسی]]
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
در اصل ۳۷ قانون اساسی، اصل برائت در یکی از مهمترین زمینه‌ها یعنی [[حقوق کیفری]] شناسایی می‌شود و نتیجه آن تکلیف قانونگذار در رعایت این اصل و همچنین نتیجه منطقی دیگر آن در مقام [[تفسیر قانون|تفسیر قوانین]] است که باید این اصل در تفسیر قوانین نیز رعایت گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد سوم) (حقوق خصوصی و اسلامی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1089184|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=1}}</ref> اصل برائت از [[اصول عملیه]] است که هنگام شک در اصل تکلیف و دست نیافتن به دلیل معتبر از کتاب، سنت، [[عقل]] یا [[اجماع]] به آن رجوع می‌شود و نتیجه آن برداشته شدن مسئولیت تکلیف مجهول از عهده مکلف است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2624244|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=3}}</ref>بنابراین هر کسی تا جرمی درباره‌اش ثابت نشده، محکوم به برائت است و برای مجرم شناخته شدن هر انسانی، لازم است دادگاه صالح علیه او حکم صادر کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3212348|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref> با این وجود ذکر این نکته ضروریست که گرچه آزادی لازمه وجودی انسان و برای همگان لازم الاحترام است و [[تعرض]] بدان نارواست اما تجاوز افراد به حقوق یکدیگر موجب پذیرش و تأسیس اصل [[مسئولیت کیفری]] و اعمال محدودیت بر این آزادی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4160224|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=1}}</ref>


[[اصل ۲۳ قانون اساسی|اصل 23 قانون اساسی]]
== نکات توضیحی ==
اصل برائت یا اماره قانونی اصل بر بیگناهی جزئی از محتوای یک نظام قضایی عادلانه است و [[دادستان]] را ملزم می کند تا [[مجرمیت]] متهم را ثابت نماید. البته در امور مدنی نیز قاعده البینه علی المدعی جاری است و بنابراین بر عهده مدعی است که ادعای خود را به اثبات برسانند. اما در حقوق جزا بار دلیل سنگین تر و شک و تردید به نفع [[متهم]] است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گفتارهایی در حقوق کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2102680|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>


[[اصل ۲۵ قانون اساسی|اصل 25 قانون اساسی]]
== مطالعات فقهی ==
 
=== مستندات فقهی ===
[[اصل ۳۲ قانون اساسی|اصل 32 قانون اساسی]]
در حقوق اسلام به استناد آیاتی چون [[آیه ۷۷ سوره یوسف|آیات ۷۷]] و [[آیه ۷۸ سوره یوسف|۷۸ سوره یوسف]] و اصل عملیه برائت می‌توان به پذیرش و اعطای جایگاهی رفیع برای فرض برائت حکم کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4460708|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref>
 
[[اصل ۳۳ قانون اساسی|اصل 33 قانون اساسی]]
 
[[اصل ۳۶ قانون اساسی|اصل 36 قانون اساسی]]


[[اصل ۳۸ قانون اساسی|اصل 38 قانون اساسی]]
اسلام برای نخستین بار اصل برائت را از طریق [[قاعده درأ|قاعده «درأ»]] و «[[قاعده قبح عقاب بلا بیان|قبح عقاب بلا بیان]]» جاری ساخت، که به موجب آن انسانها از مصونیت و تأمین اجتماعی کافی برخوردار شدند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه (جلد چهارم) (بخش جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=871924|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=13}}</ref>


[[اصل ۱۵۶ قانون اساسی|اصل 156 قانون اساسی]]
[[آیه ۸۳ سوره بقره]] و [[آیه ۳۰ سوره حج]] را می‌توان از مستندات فقهی اصل برائت برشمرد. همچنین امام صادق (ع) در حدیثی به محمد بن فضل می‌فرماید: گوش و دیده ات را در مورد برادر خویش تکذیب کن. اگر پنجاه تن بگویند که وی چنان گفت و او بگوید من نگفته‌ام سخن وی را درست پندار و آن دیگران را باور مکن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1698844|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=28}}</ref>


[[اصل ۱۶۷ قانون اساسی|اصل 167 قانون اساسی]]
== رویه های قضایی ==


[[اصل ۱۶۹ قانون اساسی|اصل 169 قانون اساسی]]
* [[رای دادگاه درباره اعتراض به تصمیم مراجع انتظامی دانشگاه آزاد اسلامی در دادگاه حقوقی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۶۰۰۶۹۱)]]
* [[رای دادگاه درباره اعتراض ثالث به حکم کیفری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۰۷۷۶)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر گذشت شاکی در دادرسی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۰۸۹۹)]]
* [[رای دادگاه درباره اعتراض شخص ثالث نسبت به رأی دادگاه کیفری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۲۱۳۰۶۰۰۱۳۴)]]
* [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره رد صلاحیت بر اساس اتهاماتی که در مورد آن ها قرار منع تعقیب صادر شده است]]
* [[رای دادگاه درباره آرای قطعی دادگاه اطفال و نوجوانان (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۴۲۸)]]
* [[رای دادگاه درباره آگاهی بعدی زوجه از عدم تجرد زوج حین ازدواج با وی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۴۰۱۱۴۹)]]
* [[رای دادگاه درباره ارائه خدمت توسط کارمندان دولت در غیر ساعات اداری (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۲۱۳۱۳۰۰۴۵۲)]]
* [[رای دادگاه درباره اثبات جرم از طریق تشخیص چهره متهم (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۴۶۱)]]
* [[رای دادگاه درباره اثبات سرقت بر مبنای فیلم دوربین مداربسته (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۷۸۴)]]
* [[رای دادگاه درباره اثبات مزاحمت تلفنی از طریق شماره تلفن (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۰۲۲۷)]]
* [[رای دادگاه درباره اثبات مزاحمت تلفنی به استناد مالکیت متهم نسبت به تلفن همراه (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۳۴۰۱۷۷۶)]]
* [[رای دادگاه درباره ارتباط تلفنی زن شوهردار با نامحرم (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۱۴۰۷)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر رضایت شاکی بر جنبه خصوصی جرم (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۱۴۶۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر نحوه انتقال چک در چک بلامحل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۹۹۰۰۳۹۰)]]
* [[رای دادگاه درباره تاثیر اعمال حق حبس زوجه بر تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۳۰۰۸۷۴)]]
* [[رای دادگاه درباره استثنائات بزه تغییر کاربری اراضی زراعی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۸۰۱۰۶۳)]]
* [[رای دادگاه درباره برداشت غیر قانونی وجوه از حساب مشتریان بانک (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۹۰۸)]]
* [[رای دادگاه درباره ارائه چک سرقتی در قبال دریافت قرض (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۸۰۰۵۴۰)]]
* [[رای دادگاه درباره ارائه چک به بانک پس از انقضای مهلت شش ماه (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۹۹۰۰۴۸۳)]]
* [[رای دادگاه درباره ارائه پرینت رنگی چک (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۳۰۱۵۲۵)]]
* [[رای دادگاه درباره تاثیر گذشت شاکی خصوصی در صدور حکم به مجازات جایگزین حبس (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۱۰۴۴)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر محکومیت راشی بر مجازات مرتشی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۴۰۰۰۷۶)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر متواری بودن متهم در احراز مجرمیت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۰۶۶۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر عدم حضور متهم در دادرسی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۵۷۳)]]
* [[رای دادگاه درباره با هم بودن زن و مرد نامحرم در یک منزل (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۲۴۶)]]
* [[نظریه شماره 7/1400/491 مورخ 1400/05/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تشخیص دلایل کافی برای احراز جرم]]
* [[رای دادگاه درباره اثر استنکاف از اجرای رأی کمیسیون ماده ۱۶ قانون تسهیلات استخدامی واجتماعی جانبازان (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۱۱۲۵)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی اظهارات مأمورین انتظامی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۰۲۱۰)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۷۰۶)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۶۶۲)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر سوگند متهم در رسیدگی به بزه توهین (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۹۹)]]
* [[رای دادگاه درباره ایجاد مزاحمت برای بانوان در آسانسور (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۱۰۲۲)]]
* [[رای دادگاه درباره انتقال مال خود در فرض اعطای وکالت (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۰۷۹۰)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر محروم کردن دائم یا موقت دستگاه دولتی از اموال در بزه اختلاس (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۲۱۳۱۳۰۰۰۷۸)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول به عنوان مقدمه کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۶۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۰۹۶)]]
* [[رای دادگاه درباره انکار رابطه نامشروع پس از اقرار کتبی در خارج از دادگاه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۱۶۰)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۴۰۰۸۲۴)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر مالکیت شاکی بر تحقق بزه تصرف عدوانی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۱۸۶)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر عدم کشف سند مجعول در اتهام جعل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۷۲۲)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۸۰۰۴۲۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر پرداخت بخشی از وجه چک بلامحل (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۳۴۰۱۸۲۶)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۳۱۷)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۶۶۱)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی تست الکل سنج (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۰۴۰۳)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی قسامه در بزه ضرب و جرح عمدی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۲۱۳)]]
* [[رای دادگاه درباره اختیار دادگاه تجدیدنظر در تشدید مجازات (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۰۷۴۴)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش قضایی شهادت شهود (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۴۰۲)]]
* [[رای دادگاه درباره ایجاد هیاهو و جنجال توسط مسافر مترو (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۲۱۵)]]
* [[رای دادگاه درباره احداث دامداری، اتاق نگهبانی و انبار در اراضی زراعی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۸۰۰۸۸۹)]]
* [[رای دادگاه درباره احراز جنبه عمومی بزه ضرب و جرح عمدی در مرحله تجدید نظر (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۶۸۹)]]
* [[رای دادگاه درباره ادله اثبات در جرایم دارای جنبه ی حق اللهی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۰۲۱۱)]]
* [[رای دادگاه درباره احراز مالکیت شاکی در بزه انتقال مال غیر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۰۳۷۲)]]
* [[رای دادگاه درباره ارائه اسناد نامعتبر برای خودداری از پرداخت بدهی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۱۴۳۲)]]
* [[رای دادگاه درباره ادله اثبات حد قذف (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۶۷۷)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر مراودات مالی شاکی و متهم در شکایت کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۵۳۸)]]
* [[رای دادگاه درباره ادله اثبات بزه شرب خمر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۴۰۰۲۸۳)]]
* [[رای دادگاه درباره ادای شهادت کذب در در دادسرا یا کلانتری (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۰۷۰)]]
* [[رای دادگاه درباره اخذ وجه از افراد از طریق انتساب عکس های مبتذل واهی به خود در فضای مجازی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۵۹۰۰۴۳۳)]]
* [[رای دادگاه درباره اخذ وجه با وعده دروغین ازدواج (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۶۲۱)]]
* [[رای دادگاه درباره اخلال در نظم عمومی از طریق قدرت نمایی با چاقو (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۶۶۴)]]
* [[رای دادگاه درباره اخلال در نظم عمومی از طریق منازعه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۰۲۰۷)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی نظریه کارشناسی در مورد فتوکپی چک در بزه جعل (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۳۰۲)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش اثباتی گواهی تست الکل (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۶۷۰)]]
* [[رای دادگاه درباره بیرون کردن دیگری از منزل (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۰۸۶۰)]]
* [[رای دادگاه درباره انعقاد دو قرارداد مشارکت در ساخت در خصوص یک ملک (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۴۷۴)]]
* [[رای دادگاه درباره بزه رابطه نامشروع (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۰۲۸)]]
* [[رای دادگاه درباره اخلال در نظم عمومی حین قدرت نمایی با چاقو (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۳۵۰)]]
* [[رای دادگاه درباره اخلال در نظم عمومی حین شرکت در نزاع دسته جمعی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۴۰۰۶۴۵)]]
* [[رای دادگاه درباره اخلال در نظم مراسم خصوصی افراد (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۷۷۰)]]
* [[رای دادگاه درباره ارکان بزه تصرف عدوانی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۱۳۶۸)]]
* [[رای دادگاه درباره ازدواج مجدد بدون رضایت همسر اول (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۳۰۸)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سلاح غیر جنگی در جرم (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۶۰۰۲۷۳)]]
* [[رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۰۲۹)]]
* [[رای دادگاه درباره امضای سند رسمی به جای اصیل (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۸۱۳)]]
* [[رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۱۵۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تکرار رفتار و اشتهار در تحقق بزه دایر کردن مرکز فساد (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۰۸۶۸)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول در راستای کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۱۰۵۳)]]
* [[رای دادگاه درباره اعمال حق فسخ بدون حکم دادگاه و فروش مجدد ملک (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۰۹۳)]]
* [[رای دادگاه درباره اعمال مجازات اشد در کلاهبرداری از طریق جعل (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۱۴۱۶)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده زوجه از حق حبس (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۱۰۸)]]
* [[رای دادگاه درباره انتفای جرم استفاده از سند مجعول با عدم کاربرد آن در مرجع قضایی (دادنامه شماره )]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از کپی غیرمصدق سند عادی مجعول (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۰۳۴۳)]]
* [[رای دادگاه درباره افترا از طریق طرح شکایت (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۱۰۹۰)]]
* [[رای دادگاه درباره ایراد ضرب و جرح عمدی با شیشه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۳۰۱۵۳۲)]]
* [[رای دادگاه درباره افترا از طریق طرح شکایت کیفری (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۱۵۳۳)]]
* [[رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۴۱۷)]]
* [[رای دادگاه درباره انتقال مال مسروقه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۲۳۳)]]
* [[رای دادگاه درباره انتقال مال توسط مدیون قبل از مطالبه رسمی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۰۷۵۶)]]
* [[رای دادگاه درباره افترای زوجه نسبت به زوج در جلسه مصالحه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۴۱۲)]]
* [[رای دادگاه درباره اعتبار شهادت شهود در اثبات بزه توهین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۲۶۶)]]
* [[رای دادگاه درباره امتناع از استرداد مال سپرده شده برای فروش (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۳۱۰)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از چک سفید امضا سپرده شده به عنوان تضمین (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۵۰۰)]]
* [[رای دادگاه درباره اقامت غیر مجاز اتباع بیگانه در ایران (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۱۰۰۶۶۶)]]
* [[رای دادگاه درباره انتقال مال غیر از طریق سوءاستفاده از سفید امضاء (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۱۵۴۸)]]
* [[رای دادگاه درباره اقدام به شکایت در مقام احقاق حق (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۳۲۰)]]
* [[رای دادگاه درباره انتقال اموال توسط زوج بعد از ازدواج و قبل از مطالبه مهریه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۸۶۵)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر توالی شماره چک ها (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۹۹۰۰۶۱۵)]]
* [[رای دادگاه درباره الفاظ مصداق بزه توهین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۰۰۳۵)]]
* [[رای دادگاه درباره افترای ناشی از طرح شکایت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۰۳۲۳)]]
* [[رای دادگاه درباره انتساب بزه ضرب و جرح عمدی به صرف ارائه گواهی پزشکی قانونی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۱۵۴۱)]]
* [[رای دادگاه درباره اصل در اختلاف در دایم و موقت بودن نکاح (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۰۵۵)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول به عنوان مقدمه بزه فروش مال غیر (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۰۶۶)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول به عنوان مقدمه کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۰۹۰۹)]]
* [[رای دادگاه درباره امارات قضایی در اثبات شرب خمر (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۷۱۸)]]
* [[رای دادگاه درباره امارات قضایی در اثبات وعده دار بودن چک (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۹۹۰۰۰۰۴)]]
* [[رای دادگاه درباره الزامات اجرای حکم تخریب صادره از کمیسیون ماده ی ۱۰۰ (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۸۰۰۱۲۷)]]
* [[رای دادگاه درباره اصلاح عنوان اتهام توسط دادگاه تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۹۷۰)]]
* [[رای دادگاه درباره اعتبار گزارش مرجع انتظامی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۰۱۲۹)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول در راستای کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۱۰۴)]]
* [[رای دادگاه درباره اعتبار گواهی پزشکی قانونی در اثبات اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۱۵۸۵)]]
* [[رای دادگاه درباره امانی تلقی نشدن چک تضمینی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۳۸۰۰۰۹۷۷)]]
* [[رای دادگاه درباره امارات قضایی در اثبات وعده دار بودن چک (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۲۱۳۱۳۰۰۰۳۱)]]
* [[رای دادگاه درباره اماره اثبات چک وعده دار (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۵۹۰۰۷۹۴)]]
* [[رای دادگاه درباره اماره قضایی در اثبات بزه شرب خمر (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۱۵۳۷)]]
* [[رای دادگاه درباره امانی بودن مال الارث در ید ثالث (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۹۰۶)]]
* [[رای دادگاه درباره اماره قضایی در بزه بازداشتن مردم از کسب و کار (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۱۴۶)]]
* [[رای دادگاه درباره اماره قضایی در احراز بزه شرب خمر (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۶۰۵)]]
* [[رای دادگاه درباره اماره قضایی در احراز عدم تمکین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۵۶۲)]]
* [[رای دادگاه درباره اماره قضایی در احراز فقدان سوءنیت (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۱۴۷۵)]]
* [[رای دادگاه درباره اظهارات متهمین علیه یکدیگر (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۲۲)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول به عنوان مقدمه کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۰۶۲)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول به عنوان مقدمه کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۴۳۳)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول در انتقال مال غیر (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۵۸۰۰۲۲۰)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۳۰۹)]]
* [[رای دادگاه درباره استفاده از سند مجعول در راستای انتقال مال غیر (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۱۴۲)]]
* [[رای دادگاه درباره انتقال مال غیر در اموال مشاع (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۰۴۹۳)]]
* [[رای دادگاه درباره ایجاد هیاهو و سروصدا در مکان محصور (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۴۶۵)]]
* [[رای دادگاه درباره بردن مال مشترک (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۱۰۰۵۳۷)]]
* [[رای دادگاه درباره برگزاری مراسم میهمانی مختلط (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۵۲۳)]]
* [[رای دادگاه درباره بیم تجری در ضرب و جرح ناشی از اختلافات خانوادگی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۹۰۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر حکم الزام به تمکین زوجه در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۰۰۸۷)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر حکم الزام به تمکین بر تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۱۰۳۷)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۱۰۰۷۹۶)]]
* [[رای دادگاه درباره ایراد ضرب و جرح عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۳۶۷)]]
* [[رای دادگاه درباره بردن مال غیر از طریق دروغگویی صرف (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۹۸۲)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر اثبات رابطه مالی بین طرفین شکایت کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۴۲۹)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر اختلاف حساب بین شاکی و متهم در تحقق بزه کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۶۸۵)]]
* [[رای دادگاه درباره بردن مال غیر از طریق دروغ گویی صرف (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۰۰۰۶)]]
* [[رای دادگاه درباره انکار فرزندان در مقابل همسر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۴۰۱۰۲۲)]]
* [[رای دادگاه درباره ایجاد بنا و استخر در زمین کشاورزی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۱۸۵)]]
* [[رای دادگاه درباره ایجاد مزاحمت از طریق هیاهو (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۴۸۱)]]


[[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 4 قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب 1392
== مقالات مرتبط ==
* [[استنادپذیری اصول قانون اساسی در آرای محاکم]]
* [[قربانی‌شناسی ‌قضایی برمبنای نظریة برچسب‌زنی و راهکارهای پیشگیری از آن‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬]]
* [[تحلیلی بر اصول، چالش‌ها و ‌راهکارهای ‌ارتقای‌کیفیت قانونگذاری؛ با ‌‌‌تأکید بر قانونگذاری تأمین ‌اجتماعی]]
* [[تحلیلی تاریخی بر دوگانگی فرایند رسیدگی به دعاوی مسئولیت دولت در ایران]]
* [[چالش‌های جمهوری اسلامی ایران در جرم‌انگاری عنوان دارا شدن نامشروع مندرج در کنوانسیون مبارزه با فساد سازمان ملل متحد]]
* [[افتراقی شدن دادرسی کیفری جرایم اشخاص حقوقی؛ مبانی، ضرورت و ضوابط]]
* [[الگوهای دوگانة فرایند کیفری «کنترل جرم» و «دادرسی منصفانه»]]
* [[مبانی و معیارهای فردی‌سازی قرارهای تأمین کیفری در سنجۀ قواعد معیار سازمان ملل متحد برای قرارهای غیرسالب آزادی (قواعد توکیو 1990)]]
* [[مفهوم «اصل حقوقی» و مقایسه آن با «قاعدۀ حقوقی» (مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و فرانسه)]]
* [[نقد و بررسی دستور نگهداری متهمتحتنظر در مقررات دادرسی ایران]]
* [[قاعده ی دراء و اصل برائت: مجرای شمول: اشتراک یا افتراق]]
* [[بررسی مصادیق برجسته ی عدالت قضایی در سیره ی امام علی (ع)]]
* [[سیاست جنایی ایران در قبال بزهکاری افراد ترانس سکشوال]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{اصول قانون اساسی}}
{{اصول قانون اساسی}}


[[رده:اصول قانون اساسی]]
[[رده:اصول قانون اساسی]]
[[رده:حقوق ملت]]
[[رده:اصل برائت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۳

اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: اصل‏، برائت است و هیچ‌کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود، مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.

اصول و مواد مرتبط

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در اصل ۳۷ قانون اساسی، اصل برائت در یکی از مهمترین زمینه‌ها یعنی حقوق کیفری شناسایی می‌شود و نتیجه آن تکلیف قانونگذار در رعایت این اصل و همچنین نتیجه منطقی دیگر آن در مقام تفسیر قوانین است که باید این اصل در تفسیر قوانین نیز رعایت گردد.[۱] اصل برائت از اصول عملیه است که هنگام شک در اصل تکلیف و دست نیافتن به دلیل معتبر از کتاب، سنت، عقل یا اجماع به آن رجوع می‌شود و نتیجه آن برداشته شدن مسئولیت تکلیف مجهول از عهده مکلف است،[۲]بنابراین هر کسی تا جرمی درباره‌اش ثابت نشده، محکوم به برائت است و برای مجرم شناخته شدن هر انسانی، لازم است دادگاه صالح علیه او حکم صادر کند.[۳] با این وجود ذکر این نکته ضروریست که گرچه آزادی لازمه وجودی انسان و برای همگان لازم الاحترام است و تعرض بدان نارواست اما تجاوز افراد به حقوق یکدیگر موجب پذیرش و تأسیس اصل مسئولیت کیفری و اعمال محدودیت بر این آزادی است.[۴]

نکات توضیحی

اصل برائت یا اماره قانونی اصل بر بیگناهی جزئی از محتوای یک نظام قضایی عادلانه است و دادستان را ملزم می کند تا مجرمیت متهم را ثابت نماید. البته در امور مدنی نیز قاعده البینه علی المدعی جاری است و بنابراین بر عهده مدعی است که ادعای خود را به اثبات برسانند. اما در حقوق جزا بار دلیل سنگین تر و شک و تردید به نفع متهم است. [۵]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

در حقوق اسلام به استناد آیاتی چون آیات ۷۷ و ۷۸ سوره یوسف و اصل عملیه برائت می‌توان به پذیرش و اعطای جایگاهی رفیع برای فرض برائت حکم کرد.[۶]

اسلام برای نخستین بار اصل برائت را از طریق قاعده «درأ» و «قبح عقاب بلا بیان» جاری ساخت، که به موجب آن انسانها از مصونیت و تأمین اجتماعی کافی برخوردار شدند.[۷]

آیه ۸۳ سوره بقره و آیه ۳۰ سوره حج را می‌توان از مستندات فقهی اصل برائت برشمرد. همچنین امام صادق (ع) در حدیثی به محمد بن فضل می‌فرماید: گوش و دیده ات را در مورد برادر خویش تکذیب کن. اگر پنجاه تن بگویند که وی چنان گفت و او بگوید من نگفته‌ام سخن وی را درست پندار و آن دیگران را باور مکن.[۸]

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد سوم) (حقوق خصوصی و اسلامی). چاپ 1. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1089184
  2. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد اول). چاپ 3. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2624244
  3. آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3212348
  4. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4160224
  5. ایرج گلدوزیان. گفتارهایی در حقوق کیفری. چاپ 1. دادگستر، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2102680
  6. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4460708
  7. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه (جلد چهارم) (بخش جزایی). چاپ 13. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 871924
  8. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1698844