ماده ۶۸۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۸۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هرکس اَصله نخل خرما را به هر ترتیب یا هر و‌سیله بدو‌ن مجوز قانونی از بین ببرد یا قطع نماید به چهل و پنج روز تا سه ماه حبس یا از یک میلیون و پانصد هزار تا سه میلیون ریال جزای نقدی یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

توضیح واژگان

منظور از «قطع کردن» ،قطع کردن کلی درخت است و قطع یک یا چند شاخه، مشمول این ماده نخواهد بود.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی این جرم، از بین بردن یا قطع اصله نخل خرماست و از بین بردن اعم از سوزاندن، تخریب یا اتلاف است.[۲] همچنین عنصر معنوی این جرم، سوءنیت عام است یعنی مرتکب بداند عمل او از نظر قانونی ممنوع و اصله نخل خرما، متعلق به دیگری است و عمدا آن را انجام دهد.[۳]موضوع مطرح شده در این ماده، تنها اصله درخت خرماست و شامل سایر درختان نمیشود که این میتواند به دلیل اهمیت اقتصادی این درخت باشد که ریشه در منابع شرعی دارد،[۴]به علاوه مقصود از آن، اصله نخلی است که مثمر و بارور بوده باشد و غیر از این مورد را نمیتوان مشمول مقررات این ماده دانست.[۵]جرم موضوع این ماده، قابل گذشت در نظر گرفته میشود.[۶]

مواد مرتبط

ماده 686 قانون مجازات اسلامی

رویه های قضایی

نظریه شماره 1215/96/7 مورخ 1396/04/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 609492
  2. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 609464
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 609468
  4. گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق جزای عمومی (جلد چهارم). چاپ 1. جنگل، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2237344
  5. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1432112
  6. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4145632