ماده ۵۵۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}}
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۵۵۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]]
* [[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]]
* [[ماده 127 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]]
* [[ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی 1347]]
* [[ماده ۴۶ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲]]
* [[ماده 47 قانون تعزیرات مصوب 1362]]
== پیشینه ==
== پیشینه ==
این عنوان مجرمانه، سابقا در [[ماده 127 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] و بند یک [[ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی 1347]]، مورد جرم انگاری قرار گرفته بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=716364|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
این عنوان مجرمانه، سابقا در [[ماده 127 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] و بند یک [[ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی 1347]]، مورد جرم انگاری قرار گرفته بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=716364|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
خط ۷: خط ۱۵:
در قانون تعزیرات مصوب 1362 نیز مواد [[ماده ۴۶ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲|46]] و [[ماده 47 قانون تعزیرات مصوب 1362|47]]، به تخریب اموال تاریخی یا فرهنگی، اختصاص پیدا کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434624|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref>
در قانون تعزیرات مصوب 1362 نیز مواد [[ماده ۴۶ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲|46]] و [[ماده 47 قانون تعزیرات مصوب 1362|47]]، به تخریب اموال تاریخی یا فرهنگی، اختصاص پیدا کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434624|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات تفسیری دکترین ==
قانونگذار در این ماده، [[تخریب اماکن تاریخی فرهنگی|تخریب اماکن و بناهای تاریخی]] را مورد جرم انگاری قرار داده است، بدیهی است که [[عنصر مادی]] این جرم، عبارت است از «تخریب» که اصولا با [[فعل مثبت مادی|رفتار مثبت مادی]] ([[فعل]]) واقع میشود. با توجه به اطلاق این عبارت، به نظر میرسد تخریب اعم از جزئی یا کلی، مشمول ماده قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> شرط تحقق این جرم آن است که اماکن و بناهای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده باشند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668184|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> همچنین تخریب لوازم و اشیای موجود در مکان های تاریخی، به شرطی مشمول این ماده قرار خواهد گرفت که مستقلا واجد حیثیت فرهنگی یا تاریخی یا مذهبی باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434660|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی|عنصر روانی]] نیز لازم است مرتکب واجد [[سو نیت عام]] یعنی [[علم]] و [[عمد]] در تخریب این آثار باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>
قانونگذار در این ماده، [[تخریب اماکن تاریخی فرهنگی|تخریب اماکن و بناهای تاریخی]] را مورد جرم انگاری قرار داده است، بدیهی است که [[عنصر مادی]] این جرم، عبارت است از «تخریب» که اصولا با [[فعل مثبت مادی|رفتار مثبت مادی]] ([[فعل]]) واقع میشود. با توجه به اطلاق این عبارت، به نظر میرسد تخریب اعم از جزئی یا کلی، مشمول ماده قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> شرط تحقق این جرم آن است که اماکن و بناهای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده باشند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668184|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> همچنین تخریب لوازم و اشیای موجود در مکان های تاریخی، به شرطی مشمول این ماده قرار خواهد گرفت که مستقلا واجد حیثیت فرهنگی یا تاریخی یا مذهبی باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434660|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> به لحاظ [[عنصر معنوی|عنصر روانی]] نیز لازم است مرتکب واجد [[سو نیت عام]] یعنی [[علم]] و [[عمد]] در تخریب این آثار باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>


== رویه های قضائی ==


== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# این ماده به حفاظت از ابنیه و اماکن فرهنگی، تاریخی و مذهبی تأکید دارد.
# ابنیه و اماکن باید در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده باشند تا مشمول این ماده شوند.
# تخریب یا آسیب رساندن به تزئینات، ملحقات، تأسیسات، اشیاء، لوازم، خطوط و نقوش اماکن نیز مشمول مجازات می‌شود.
# اشیاء و نقوش باید به صورت مستقل نیز دارای ارزش فرهنگی، تاریخی یا مذهبی باشند.
# مجازات اعمال شده برای این جرم شامل جبران خسارت و حبس از یک تا ده سال است.
# این ماده نشان‌دهنده اهمیت و ارزش ملی و فرهنگی بناها و آثار تاریخی و مذهبی در ایران است.
== رویه های قضایی ==
* شعبه 5 [[دیوان عالی کشور]] در رای شماره 2298 مورخ 18/9/17 اظهار داشته: کندن درب امام زاده، مصداق تخریب موضوع این ماده خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668188|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>
* شعبه 5 [[دیوان عالی کشور]] در رای شماره 2298 مورخ 18/9/17 اظهار داشته: کندن درب امام زاده، مصداق تخریب موضوع این ماده خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668188|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>
* [[نظریه شماره 1217/96/7 مورخ 1396/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 1217/96/7 مورخ 1396/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
* [[پژوهشی در مالکیت گنج و میراث فرهنگی و قوانین مربوط به آن]]
* [[پژوهشی در مالکیت گنج و میراث فرهنگی و قوانین مربوط به آن]]



نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰

ماده ۵۵۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس به تمام یا قسمتی از ابنیه، اماکن، محوطه‌ ها و مجموعه ‌های فرهنگی - تاریخی یا مذهبی که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت ‌رسیده است، یا تزئینات، ملحقات ، تأسیسات، اشیاء و لوازم و خطوط و نقوش منصوب یا موجود در اماکن مذکور، که مستقلاً نیز واجد حیثیت فرهنگی- تاریخی یا مذهبی باشد، خرابی وارد آورد علاوه بر جبران خسارات وارده به حبس از یک الی ده سال محکوم میشود.

مواد مرتبط

پیشینه

این عنوان مجرمانه، سابقا در ماده 127 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 و بند یک ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی 1347، مورد جرم انگاری قرار گرفته بود.[۱]

در قانون تعزیرات مصوب 1362 نیز مواد 46 و 47، به تخریب اموال تاریخی یا فرهنگی، اختصاص پیدا کرده بود.[۲]

نکات تفسیری دکترین

قانونگذار در این ماده، تخریب اماکن و بناهای تاریخی را مورد جرم انگاری قرار داده است، بدیهی است که عنصر مادی این جرم، عبارت است از «تخریب» که اصولا با رفتار مثبت مادی (فعل) واقع میشود. با توجه به اطلاق این عبارت، به نظر میرسد تخریب اعم از جزئی یا کلی، مشمول ماده قرار خواهد گرفت.[۳] شرط تحقق این جرم آن است که اماکن و بناهای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده باشند،[۴] همچنین تخریب لوازم و اشیای موجود در مکان های تاریخی، به شرطی مشمول این ماده قرار خواهد گرفت که مستقلا واجد حیثیت فرهنگی یا تاریخی یا مذهبی باشند.[۵] به لحاظ عنصر روانی نیز لازم است مرتکب واجد سو نیت عام یعنی علم و عمد در تخریب این آثار باشد.[۶]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. این ماده به حفاظت از ابنیه و اماکن فرهنگی، تاریخی و مذهبی تأکید دارد.
  2. ابنیه و اماکن باید در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده باشند تا مشمول این ماده شوند.
  3. تخریب یا آسیب رساندن به تزئینات، ملحقات، تأسیسات، اشیاء، لوازم، خطوط و نقوش اماکن نیز مشمول مجازات می‌شود.
  4. اشیاء و نقوش باید به صورت مستقل نیز دارای ارزش فرهنگی، تاریخی یا مذهبی باشند.
  5. مجازات اعمال شده برای این جرم شامل جبران خسارت و حبس از یک تا ده سال است.
  6. این ماده نشان‌دهنده اهمیت و ارزش ملی و فرهنگی بناها و آثار تاریخی و مذهبی در ایران است.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716364
  2. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434624
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390464
  4. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668184
  5. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434660
  6. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390476
  7. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668188