ماده ۵۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر کس [[علنی|علناً]] نسبت به [[رئیس کشور خارجی]] یا [[نماینده سیاسی کشور خارجی|نماینده سیاسی]] آن که در قلمرو خاک ایران وارد شده است [[توهین]] نماید به یک تا سه ماه حبس محکوم می شود مشروط به اینکه در آن کشور نیز در مورد مذکور نسبت به ایران [[عمل متقابل|معامله متقابل]] بشود. | '''ماده ۵۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هر کس [[علنی|علناً]] نسبت به [[رئیس کشور خارجی]] یا [[نماینده سیاسی کشور خارجی|نماینده سیاسی]] آن که در قلمرو خاک ایران وارد شده است [[توهین]] نماید به یک تا سه ماه حبس محکوم می شود مشروط به اینکه در آن کشور نیز در مورد مذکور نسبت به ایران [[عمل متقابل|معامله متقابل]] بشود. | ||
تبصره - اعمال مواد این فصل منوط به تقاضای دولت مربوطه یا نماینده سیاسی آن دولت یا مطالبه [[مجنی علیه]] یا ولی او است و در صورت استرداد تقاضا [[تعقیب|تعقیب جزائی]] نیز موقوف خواهد شد. | تبصره - اعمال مواد این فصل منوط به تقاضای دولت مربوطه یا نماینده سیاسی آن دولت یا مطالبه [[مجنی علیه]] یا ولی او است و در صورت استرداد تقاضا [[تعقیب|تعقیب جزائی]] نیز موقوف خواهد شد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۵۱۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۵۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مشابه این ماده در بند دوم [[ماده ۸۱ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴|ماده 81 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] ذکر شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715456|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | مشابه این ماده در بند دوم [[ماده ۸۱ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴|ماده 81 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] ذکر شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715456|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در این ماده، قانونگذار، توهین به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی را جرم انگاری نموده است. این توهین باید به نحو علنی صورت گیرد و تشخیص علنی بودن بر عهده دادگاه است اما رویه محاکم ایران عموما این بوده که توهین باید در مقابل عده ای بیش از سه نفر انجام شود و به نحوی باشد که احتمال انتشار آن وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> البته نیازی به حضور فرد وجود ندارد و توهین غیابی و به صورت علنی نیز برای تحقق جرم کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715484|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> به نظر می رسد مقصود قانونگذار از اصطلاح «قلمرو خاکی ایران» در متن ماده، به معنای قلمرو حاکمیتی ایران اعم از زمینی، دریایی و هوایی است نه صرفا قلمرو زمینی <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=533892|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=4}}</ref> البته برخی دیگر با [[تفسیر مضیق]] متون کیفری ارتکاب این جرم را صرفا در قلمرو زمینی قابل تحقق دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715480|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> همچنین اگر جرم در خارج از ایران ارتکاب یابد و بعدا متهم در ایران یافت شود، مطابق این ماده، قابل مجازات نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> اعمال این مجازات مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع خارجی است یعنی در قوانین آن کشور نیز چنین جرمی پیش بینی شده باشد و در عمل نیز به نفع ایران اجرا شود، البته در صورتی که این شرط محقق نشود، عمل فرد میتواند مشمول [[ماده 608 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 608 قانون تعزیرات]] قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357740|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref> | در این ماده، قانونگذار، توهین به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی را جرم انگاری نموده است. این توهین باید به نحو علنی صورت گیرد و تشخیص علنی بودن بر عهده دادگاه است اما رویه محاکم ایران عموما این بوده که توهین باید در مقابل عده ای بیش از سه نفر انجام شود و به نحوی باشد که احتمال انتشار آن وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> البته نیازی به حضور فرد وجود ندارد و توهین غیابی و به صورت علنی نیز برای تحقق جرم کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715484|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> به نظر می رسد مقصود قانونگذار از اصطلاح «قلمرو خاکی ایران» در متن ماده، به معنای قلمرو حاکمیتی ایران اعم از زمینی، دریایی و هوایی است نه صرفا قلمرو زمینی <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=533892|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=4}}</ref> البته برخی دیگر با [[تفسیر مضیق]] متون کیفری ارتکاب این جرم را صرفا در قلمرو زمینی قابل تحقق دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715480|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> همچنین اگر جرم در خارج از ایران ارتکاب یابد و بعدا متهم در ایران یافت شود، مطابق این ماده، قابل مجازات نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> اعمال این مجازات مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع خارجی است یعنی در قوانین آن کشور نیز چنین جرمی پیش بینی شده باشد و در عمل نیز به نفع ایران اجرا شود، البته در صورتی که این شرط محقق نشود، عمل فرد میتواند مشمول [[ماده 608 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده 608 قانون تعزیرات]] قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357740|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[تحلیل دو رأی درباره زیان معنوی ناشی از نقض تعهدات قراردادی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۲
ماده ۵۱۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس علناً نسبت به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی آن که در قلمرو خاک ایران وارد شده است توهین نماید به یک تا سه ماه حبس محکوم می شود مشروط به اینکه در آن کشور نیز در مورد مذکور نسبت به ایران معامله متقابل بشود.
تبصره - اعمال مواد این فصل منوط به تقاضای دولت مربوطه یا نماینده سیاسی آن دولت یا مطالبه مجنی علیه یا ولی او است و در صورت استرداد تقاضا تعقیب جزائی نیز موقوف خواهد شد.
پیشینه
مشابه این ماده در بند دوم ماده 81 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 ذکر شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در این ماده، قانونگذار، توهین به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی را جرم انگاری نموده است. این توهین باید به نحو علنی صورت گیرد و تشخیص علنی بودن بر عهده دادگاه است اما رویه محاکم ایران عموما این بوده که توهین باید در مقابل عده ای بیش از سه نفر انجام شود و به نحوی باشد که احتمال انتشار آن وجود داشته باشد.[۲] البته نیازی به حضور فرد وجود ندارد و توهین غیابی و به صورت علنی نیز برای تحقق جرم کافی است.[۳] به نظر می رسد مقصود قانونگذار از اصطلاح «قلمرو خاکی ایران» در متن ماده، به معنای قلمرو حاکمیتی ایران اعم از زمینی، دریایی و هوایی است نه صرفا قلمرو زمینی [۴] البته برخی دیگر با تفسیر مضیق متون کیفری ارتکاب این جرم را صرفا در قلمرو زمینی قابل تحقق دانسته اند.[۵] همچنین اگر جرم در خارج از ایران ارتکاب یابد و بعدا متهم در ایران یافت شود، مطابق این ماده، قابل مجازات نخواهد بود.[۶] اعمال این مجازات مشروط به عمل متقابل در کشور متبوع خارجی است یعنی در قوانین آن کشور نیز چنین جرمی پیش بینی شده باشد و در عمل نیز به نفع ایران اجرا شود، البته در صورتی که این شرط محقق نشود، عمل فرد میتواند مشمول ماده 608 قانون تعزیرات قرار گیرد.[۷]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715456
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715476
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715484
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533892
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715480
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715464
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 357740