ماده ۵۴۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۴۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر زندانی که از زندان یا بازداشتگاه فرار نماید به شلاق تا (74) ضربه یا سه تا شش ماه حبس محکوم میشود و اگر برای فرار درب زندان ‌را شکسته یا آن را خراب کرده باشد، علاوه بر تأمین خسارت وارده به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

تبصره - زندانیانی که مطابق آئین ‌نامه زندانها به مرخصی رفته و خود را در موعد مقرر بدون عذر موجه معرفی ننمایند فراری محسوب و به‌ مجازات فوق محکوم میگردند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از «زندان»، محل نگهداری محکومان به حبس و منظور از «بازداشتگاه»، محل نگهداری متهمان است.[۱]

پیشینه

سابقا در ماده 117 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 به این مورد اشاره شده بود، در این مقرره، استفاده از اقدامات خشونت بار برای فرار، مجازات مذکور را به دو برابر افزایش میداد.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 547 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

برای تحقق این جرم، لازم است که متهم یا محکوم، عملا از زندان یا بازداشتگاه خارج شود، در واقع این جرم از نوع جرائم مقید به نتیجه است.[۳] در متن ماده، صرفا به شکستن درب زندان اشاره شده است. به نظر میرسد با توجه به تفسیر مضیق قوانین کیفری، شکستن پنجره، مشمول ماده قرار نمیگیرد،[۴] البته برخی دیگر معتقدند که با توجه به تفسیر منطقی قوانین، این مورد نیز میتواند مشمول ماده، قرار گیرد.[۵] گفتنی است که رسیدگی به این جرم، در صلاحیت دادگاه عمومی است هر چند که جرم اصلی در صلاحیت دادگاه دیگری باشد.[۶]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 547 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

  1. فرار از زندان یا بازداشتگاه جرم تلقی می‌شود.
  2. مجازات فرار شامل شلاق تا 74 ضربه یا حبس سه تا شش ماه است.
  3. اگر زندانی در هنگام فرار درب زندان را بشکند یا خراب کند، علاوه بر جبران خسارت، به هر دو مجازات شلاق و حبس محکوم می‌شود.
  4. زندانیانی که به مرخصی رسمی رفته و در زمان مقرر برنگردند، فراری محسوب می‌شوند.
  5. عدم معرفی به موقع پس از مرخصی بدون عذر موجه، همان مجازات فرار را به دنبال دارد.

رویه های قضایی

به موجب نظریه 5097/7_1377/12/9 فرار متهم از بازداشتگاه پاسگاه انتظامی مشمول این ماده نیست.[۷]

مصادیق و نمونه ها

موارد ذیل، مشمول جرم موضوع این ماده قرار نمیگیرد:

منابع

  1. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 433872
  2. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716080
  3. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716088
  4. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 433880
  5. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716096
  6. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716160
  7. سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280512
  8. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716092