ماده ۶۹۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۹۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): چنانچه جرائم مذکور در مواد (692) و (693) در شب واقع شده باشد مرتکب به حداکثر مجازات محکوم می شود.

توضیح واژگان

رویه غالب آن است که عموما فاصله بین غروب تا طلوع خورشید را «شب» میدانند، اما بهتر است فهم عرفی و عمومی مردم را ملاک تشخیص قرار دهیم.[۱] در ماده 12 قانون قاچاق نیز مقرر شده که شب فاصله بین غروب تا طلوع است.[۲]

پیشینه

قانونگذار در ماده 267 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 نیز ارتکاب اعمال مذکور در هنگام شب را موجب تشدید مجازات دانسته بود.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این ماده، قانونگذار ارتکاب جرم در هنگام شب را به عنوان یکی از علل عینی یا نوعی تشدید مجازات ذکر کرده است.[۴] به نظر میرسد این تشدید صرفا در خصوص مباشر یا شریک جرم جاری خواهد بود و معاونین از شمول ماده خارج هستند.[۵]

انتقادات

توجه به سابقه تقنینی این ماده در قانون مجازات عمومی، ذکر این ماده بعد از ماده 694 و منطقی تر بودن اعمال چنین تشدیدی بر ماده 694 به جای ماده 692 نشان از آن دارد که قانونگذار در ذکر مواد مندرج در ماده فوق اشتباه کرده است.[۳]

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 611332
  2. بهمن کشاورز. مجموعه محشای قانون تعزیرات. چاپ 4. گنج دانش، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2815600
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 611340
  4. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 815256
  5. محمود بابالویی. مجموعه قانون تعزیرات در نظم حقوقی کنونی مطابق با قانون مجازات اسلامی مصوب 1392. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5244696