ماده ۵۲۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۷ توسط Fardin (بحث | مشارکت‌ها) (افزودن رویه قضایی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۲۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس مدارک اشتغال به تحصیل یا فارغ‌ التحصیلی یا تأییدیه یا ریز نمرات تحصیلی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی‌ داخل یا خارج از کشور یا ارزشنامه‌ های تحصیلات خارجی را جعل کند یا با علم به جعلی بودن آن را مورد استفاده قرار دهد علاوه بر جبران خسارت، به ‌حبس از یک تا سه سال محکوم خواهد شد. در صورتی که مرتکب، یکی از کارکنان وزارتخانه‌ ها یا سازمانها و مؤسسات وابسته به دولت یا شهرداری‌ها یا نهادهای انقلاب اسلامی باشد یا به‌ نحوی از انحاء در امر جعل یا استفاده از مدارک و اوراق جعلی شرکت داشته باشد به حداکثر مجازات محکوم می‌ گردد.

توضیح واژگان

«دانشگاه ها»، موسسات و مجتمع های آموزش عالی و پژوهشی دولتی یا غیر دولتی هستند که طبق مقررات وزارت فرهنگ و آموزش عالی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مدرک رسمی بالاتر از دیپلم صادر میکند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی این جرم، شامل جعل و استفاده از سند مجعول است. موضوع این جرم، مربوط به مدارک اشتغال به تحصیل، فارغ التحصیلی، تائیدیه یا ریز نمرات دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و تحقیقاتی یا ارزشنامه های تحصیلات تکمیلی است[۲] بنابراین مدارک مربوط به مدارس ابتدائی، راهنمائی، دبیرستان، حوزه های علمیه و مدارک مربوط به گذراندن دوره ای خاص از شمول ماده خارج است.[۳][۴] مرتکب این جرم میتواند هر شخصی اعم از کارمند یا غیر کارمند باشد، البته در صورتی که این جرم توسط کارمند دولت، شهرداری و سایر نهادهای عمومی یا دولتی ارتکاب یابد، مجازات تشدید خواهد شد.[۵] همچنین گفتنی است که ورود ضرر و زیان، شرط تحقق این جرم نیست و صرف قابلیت اضرار کفایت میکند، البته دور از ذهن نیست که ورود زیان در جعل این اسناد را، از این حیث که به اعتبار دولت لطمه وارد میکند، مفروض بدانیم.[۶]

رویه های قضائی

شعبه دیوان عالی کشور در رای شماره 626 مورخ 1328/4/12، در خصوص استفاده از گواهی نامه تحصیلی مجعول مقرر داشته: اگر متهم عالم به مجعول بودن گواهی نامه نباشد و استفاده مالی نیز نداشته باشد، عمل فرد مشمول قوانین جزائی نخواهد بود.[۷]

انتقادات

این ماده از این حیث که صرف کارمند بودن را سبب تشدید مجازات دانسته، قابل نقد به نظر میرسد، بهتر بود این مورد، منوط به سوء استفاده از سمت خود برای ارتکاب جرم میشد.[۸]

ایراد شکلی دیگری که به متن ماده وارد است، استفاده از واژه ی «یا» به جای واژه ی «و» در این ماده است که کاملا بی معناست: [۹]

«در صورتی که مرتکب، یکی از کارکنان وزارتخانه‌ ها یا سازمانها و مؤسسات وابسته به دولت یا شهرداری‌ها یا نهادهای انقلاب اسلامی باشد یا به‌ نحوی از انحاء در امر جعل یا استفاده از مدارک و اوراق جعلی شرکت داشته باشد به حداکثر مجازات محکوم می‌ گردد.»

مقالات مرتبط

پژوهشی در جرم استفاده از سند مجعول

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 857880
  2. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388624
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388636
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388644
  5. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388664
  6. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388628
  7. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388660
  8. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434928
  9. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434924