ماده ۵۲۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۲۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): علاوه بر مجازاتهای مقرر در مواد (518) و (519) و (520) کلیه اموال تحصیلی از طریق موارد مذکور نیز به عنوان تعزیر به نفع دولت ضبط‌ می ‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از عبارت «کلیه اموال تحصیلی از طریق موارد مذکور» صرفا اموالی است که به طور مستقیم از ساختن، تخدیش، ترویج یا معامله مسکوکات به دست آمده اند و در خصوص اموالی که وسیله ارتکاب جرم بوده، طبق قواعد عمومی عمل میشود.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 522 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

طبق این ماده، اموال تحصیل شده از جرم، به نفع دولت ضبط می شود. حکم این ماده، مربوط به جایی است که این اموال متعلق به خود متهم باشد نه شخص ثالث،[۲] بدیهی است که اموال اشخاص ثالث باید به آنان مسترد شود و دلیلی برای ضبط این اموال وجود ندارد.[۳] توبه متهم قبل از دستگیری، هرچند به سقوط مجازات بیانجامد، تاثیری در حکم این ماده و سقوط ضبط اموال ندارد،[۴] همچنین موقوفی تعقیب به دلیل صغیر یا مجنون بودن متهم نیز مانع ضبط اموال تحصیل شده نخواهد بود.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 522 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

  1. این ماده به مصادره اموال حاصل از جرم اشاره دارد.
  2. اموال تحصیلی از طریق موارد مذکور در مواد 518، 519 و 520 ضبط می‌شوند.
  3. هدف از ضبط اموال، تعزیر و به نفع دولت شدن آنهاست.
  4. این ماده تأکیدی بر افزایش مجازات‌های مقرر در مواد قبلی ندارد، بلکه به ضبط اموال نیز اشاره می‌کند.
  5. ضبط اموال به عنوان یک اقدام تعزیری اعمال می‌شود.

منابع

  1. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715104
  2. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 435296
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 715112
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 388424