ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده باشد و از این راه امرار معاش نماید یا ولگردی نماید به حبس از یک تا سه ماه محکوم‌ خواهد شد و چنانچه با وجود توان مالی مرتکب عمل فوق شود علاوه بر مجازات مذکور کلیه اموالی که از طریق تکدی و کلاشی بدست‌ آورده است‌ مصادره خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«تکدی» به معنای گدایی است و منظور از «کلاشی» پول گرفتن از راه سماجت و اصرار است.[۱]

«ولگرد» کسی است که مسکن و مأوی مشخص و وسیله معاش معلوم و شغل یا حرفه معین ندارد.[۲]

پیشینه

در ماده 276 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 مجازات ولگردی تعیین شده بود.[۳]

نکات تفسیری دکترین ماده 712 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

عنصر مادی این جرم عبارت است از تکدی، کلاشی یا ولگردی. جرم موضوع این ماده از نوع جرائم اعتیادی است؛ از این رو با یکبار گدایی یا کلاشی محقق نمیشود؛ بلکه این عمل باید به حدی تکرار شود که عرفا شغل فرد به حساب آید[۴] و وسیله امرار معاش او قرار گیرد.[۵] گفتنی است که در جرم کلاشی بر خلاف کلاهبرداری نیازی به استفاده از عملیات متقلبانه قبلی برای تحصیل مال نیست.[۶]

در ذیل ماده وجود تمکن مالی مرتکب به عنوان یکی از علل تشدید مجازات محسوب شده است، در این فرض پول و همه اموالی که از طریق در آمدهای ناشی از تکدی، کلاشی و ولگردی کسب شده مصادره خواهد شد.[۷]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 712 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

  1. ارتکاب تکدی یا کلاشی به عنوان پیشه موجب مجازات است.
  2. امرار معاش از طریق تکدی یا کلاشی مستوجب حبس می‌باشد.
  3. حبس تعیین شده برای تکدی یا کلاشی از یک تا سه ماه است.
  4. ولگردی نیز مستوجب همین مجازات حبس است.
  5. اگر شخص توان مالی داشته باشد و همچنان تکدی یا کلاشی کند، اموال به دست آمده از این راه مصادره می‌شود.
  6. مصادره اموال در صورت وجود توان مالی، مجازاتی اضافی بر حبس است.
  7. هدف از وضع این ماده، مقابله با سوءاستفاده از تکدی و کسب درآمد از راه‌های نادرست است.

رویه های قضایی

اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه مشورتی 7/324 مورخ 1381/02/24 اظهار داشت: عمل شخصی که مستمرا از مردم به عنوان اینکه اتومبیلش خراب شده و با خود پول نیاورده است پول میگیرد مشمول عنوان کلاش در ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی است.[۸]

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612896
  2. تبصره 2 ماده ۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1394
  3. پرویز صانعی. حقوق و اجتماع (رابطه حقوق با عوامل اجتماعی و روانی). چاپ 1. طرح نو، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2061776
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612908
  5. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612012
  6. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 677308
  7. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612016
  8. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6231564