ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اگر عامل [[فرار]] از مأمورین مذکور در [[ماده 549 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده (549)]] نباشد و [[عمد|عامداً]] موجبات فرار اشخاصی که قانوناً [[زندانی]] یا دستگیر شده اند را فراهم آورد به طریق ذیل مجازات خواهد شد: | '''ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': اگر عامل [[فرار]] از مأمورین مذکور در [[ماده 549 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده (549)]] نباشد و [[عمد|عامداً]] موجبات فرار اشخاصی که قانوناً [[زندانی]] یا دستگیر شده اند را فراهم آورد به طریق ذیل مجازات خواهد شد: | ||
الف - چنانچه زندانی محکوم به [[اعدام]] یا [[حبس ابد|حبس دایم]] یا [[رجم]] یا [[صلب]] بوده مجازات او یک تا سه سال حبس و اگر زندانی متهم به جرمی بوده که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است مجازات از شش ماه تا دو سال حبس و چنانچه محکومیت زندانی و یا مجازات قانونی [[توقیف شده]] غیر از موارد فوق الذکر باشد مجازات او سه ماه تا یک سال حبس خواهد بود. | الف - چنانچه زندانی محکوم به [[اعدام]] یا [[حبس ابد|حبس دایم]] یا [[رجم]] یا [[صلب]] بوده مجازات او یک تا سه سال حبس و اگر زندانی متهم به جرمی بوده که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است مجازات از شش ماه تا دو سال حبس و چنانچه محکومیت زندانی و یا مجازات قانونی [[توقیف شده]] غیر از موارد فوق الذکر باشد مجازات او سه ماه تا یک سال حبس خواهد بود. | ||
ب - اگر زندانی محکوم به [[قصاص]] باشد عامل فرار موظف به تحویل دادن وی می باشد و در صورت عدم تحویل زندانی می شود و تا تحویل وی در [[زندان]] باقی می ماند. چنانچه فراری فوت کند و یا تحویل وی [[ممتنع]] شود فراری دهنده به پرداخت [[دیه]] به [[ولی دم|اولیای دم]] مقتول محکوم خواهد شد. | ب - اگر زندانی محکوم به [[قصاص]] باشد عامل فرار موظف به تحویل دادن وی می باشد و در صورت عدم تحویل زندانی می شود و تا تحویل وی در [[زندان]] باقی می ماند. چنانچه فراری فوت کند و یا تحویل وی [[ممتنع]] شود فراری دهنده به پرداخت [[دیه]] به [[ولی دم|اولیای دم]] مقتول محکوم خواهد شد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقا قانونگذار در [[ماده 121 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]]، فراری دادن متهم یا محکوم را مورد جرم انگاری قرار داده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=717148|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | سابقا قانونگذار در [[ماده 121 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]]، فراری دادن متهم یا محکوم را مورد جرم انگاری قرار داده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=717148|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
مرتکب این جرم عبارت است از افرادی غیر از مأمورینی که وظیفه قانونی در خصوص متهم یا محکوم دارند. ارتکاب این جرم منوط به آن است که متهم یا محکوم عملا از [[بازداشتگاه]] یا زندان فرار کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد سوم) (جرایم بر ضد مصالح عمومی کشور شامل جرایم امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاق و عفت عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1506892|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=9}}</ref> اخذ [[برائت]] متهم یا دستگیری بعدی او نیز در تحقق این جرم، بی اثر خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=717156|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=717152|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
قانونگذار در این ماده، به جرم انگاری مواردی پرداخته که افراد عادی در فرار متهم یا محکوم مساعدت میکنند که در واقع نوعی [[معاونت در جرم]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3173148|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=یکرنگی|چاپ=2}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۰: | ||
== [[ماده 434 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392منابع|منابع]] == | == [[ماده 434 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392منابع|منابع]] == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)}} | |||
[[رده:فرار محبوسین قانونی و اخفای مقصرین]] | [[رده:فرار محبوسین قانونی و اخفای مقصرین]] | ||
[[رده:مساعدت در فرار زندانی توسط افراد عادی]] | [[رده:مساعدت در فرار زندانی توسط افراد عادی]] | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | [[رده:مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۲
ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): اگر عامل فرار از مأمورین مذکور در ماده (549) نباشد و عامداً موجبات فرار اشخاصی که قانوناً زندانی یا دستگیر شده اند را فراهم آورد به طریق ذیل مجازات خواهد شد:
الف - چنانچه زندانی محکوم به اعدام یا حبس دایم یا رجم یا صلب بوده مجازات او یک تا سه سال حبس و اگر زندانی متهم به جرمی بوده که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است مجازات از شش ماه تا دو سال حبس و چنانچه محکومیت زندانی و یا مجازات قانونی توقیف شده غیر از موارد فوق الذکر باشد مجازات او سه ماه تا یک سال حبس خواهد بود.
ب - اگر زندانی محکوم به قصاص باشد عامل فرار موظف به تحویل دادن وی می باشد و در صورت عدم تحویل زندانی می شود و تا تحویل وی در زندان باقی می ماند. چنانچه فراری فوت کند و یا تحویل وی ممتنع شود فراری دهنده به پرداخت دیه به اولیای دم مقتول محکوم خواهد شد.
پیشینه
سابقا قانونگذار در ماده 121 قانون مجازات عمومی مصوب 1304، فراری دادن متهم یا محکوم را مورد جرم انگاری قرار داده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مرتکب این جرم عبارت است از افرادی غیر از مأمورینی که وظیفه قانونی در خصوص متهم یا محکوم دارند. ارتکاب این جرم منوط به آن است که متهم یا محکوم عملا از بازداشتگاه یا زندان فرار کند.[۲] اخذ برائت متهم یا دستگیری بعدی او نیز در تحقق این جرم، بی اثر خواهد بود.[۳] [۴]
نکات توضیحی
قانونگذار در این ماده، به جرم انگاری مواردی پرداخته که افراد عادی در فرار متهم یا محکوم مساعدت میکنند که در واقع نوعی معاونت در جرم است.[۵]
مواد مرتبط
ماده 434 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 717148
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. حقوق کیفری اختصاصی (جلد سوم) (جرایم بر ضد مصالح عمومی کشور شامل جرایم امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاق و عفت عمومی). چاپ 9. مجد، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1506892
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 717156
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 717152
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3173148