ماده ۵۵۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «هر کس شخصی را که قانوناً دستگیر شده و فرار کرده یا کسی را که متهم است به ارتکا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر کس شخصی را | '''ماده ۵۵۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هر کس شخصی را که قانوناً دستگیر شده و [[فرار]] کرده یا کسی را که متهم است به ارتکاب جرمی و قانوناً امر به دستگیری او شده‌است [[اخفا|مخفی]] کند یا وسایل فرار او را فراهم کند به ترتیب ذیل مجازات خواهد شد: | ||
چنانچه کسی که فرار کرده محکوم به [[اعدام]] یا [[رجم]] یا [[صلب]] یا [[قصاص نفس]] و [[قصاص عضو|اطراف]] یا [[قطع ید]] بوده مجازات مخفی کننده یا کمک کننده او در فرار، حبس از یک تا سه سال است و اگر محکوم به [[حبس ابد|حبس دائم]] یا متهم به جرمی بود که مجازات آن اعدام یا صلب است محکوم به شش ماه تا دو سال حبس خواهد شد و در سایر حالات مجازات مرتکب یک ماه تا یک سال حبس خواهد بود. | |||
تبصره - در صورتی که احراز شود فرد فراری دهنده یا مخفی کننده یقین به بی گناهی فرد متهم یا زندانی داشته و در دادگاه نیز ثابت شود از مجازات [[معافیت از مجازات|معاف]] خواهد شد. | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۵۵۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۵۵۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | |||
سابقاَ قانونگذار در [[ماده ۱۲۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴]]، مخفی کردن شخص فراری را مورد جرم انگاری قرار داده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=717208|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
مرتکب این جرم میتواند فرد عادی یا [[مستخدم دولت|مستخدم]] و [[مأمورین دولت|مامور دولت]] باشد، در فرضی که مأمور دولت مرتکب این رفتار شده حسب مورد میتواند مشمول این ماده یا [[ماده ۵۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۵۵۰]] ([[غفلت|اهمال]] در دستگیری متهم) قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد سوم) (جرایم بر ضد مصالح عمومی کشور شامل جرایم امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاق و عفت عمومی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1506924|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=9}}</ref> [[عنصر معنوی]] این جرم شامل [[سوءنیت عام]] (اطلاع از فراری بودن) است و [[سو نیت خاص|سوءنیت خاص]] یعنی «قصد فراری دادن یا مخفی کردن»، برای تحقق جرم موضوع این ماده، شرط نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=389132|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> برای برخورداری از معافیت مندرج در تبصره این ماده نیز تحقق دو شرط ضروری است: ۱- احراز اینکه فرد مخفی کننده یا فراری دهنده یقین به بی گناهی شخص داشته ۲- اثبات بی گناهی و صدور حکم [[برائت]] در دادگاه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=389144|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
در این ماده، قانونگذار، مساعدت به شخصی که فرار نموده یا امر به دستگیری او شده را مورد جرم انگاری قرار داده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3173316|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=یکرنگی|چاپ=2}}</ref> [[عنصر مادی]] این جرم، شامل مخفی کردن یا فراهم نمودن وسایل فرار است که هم در خصوص فرد فراری و هم فرد [[تحت تعقیب]]، میتواند مصداق پیدا کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3173324|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=یکرنگی|چاپ=2}}</ref> منظور از «قانوناً» در این ماده، رعایت مقررات شکلی و ظاهری قانونی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3173332|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=یکرنگی|چاپ=2}}</ref> | |||
== رویه قضائی == | |||
[[اداره حقوقی قوه قضائیه]] در نظریه مشورتی شماره ۷/۶۲۹۰ مورخ ۶۹/۱۱/۳۰ بیان داشته: «رسیدگی به اتهام فراری یا پناه دادن مجرمان یا متهمان در جرائم مربوط به [[قاچاق]] یا [[مواد مخدر]] از مصادیق قاچاق یا [[جرم|بزه]]های مربوط به مواد مخدر نبوده و در صلاحیت [[دادگاه عمومی]] خواهد بود.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668064|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | |||
[[ماده ۵۵۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|تبصره ماده ۵۵۴ قانون مجازات اسلامی تعزیرات]] | |||
[[ماده ۲۱ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶]] | |||
[[ماده ۲۲ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶]] | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[مطالعة تطبیقی معاونت در جرم در حقوق کیفری ایران، آمریکا و اسکاتلند]] | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)}} | |||
[[رده:فرار محبوسین قانونی و اخفای مقصرین]] | |||
[[رده:اخفای زندانی فراری]] | |||
[[رده:فراهم نمودن موجبات فرار زندانی]] | |||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۴
ماده ۵۵۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس شخصی را که قانوناً دستگیر شده و فرار کرده یا کسی را که متهم است به ارتکاب جرمی و قانوناً امر به دستگیری او شده‌است مخفی کند یا وسایل فرار او را فراهم کند به ترتیب ذیل مجازات خواهد شد:
چنانچه کسی که فرار کرده محکوم به اعدام یا رجم یا صلب یا قصاص نفس و اطراف یا قطع ید بوده مجازات مخفی کننده یا کمک کننده او در فرار، حبس از یک تا سه سال است و اگر محکوم به حبس دائم یا متهم به جرمی بود که مجازات آن اعدام یا صلب است محکوم به شش ماه تا دو سال حبس خواهد شد و در سایر حالات مجازات مرتکب یک ماه تا یک سال حبس خواهد بود.
تبصره - در صورتی که احراز شود فرد فراری دهنده یا مخفی کننده یقین به بی گناهی فرد متهم یا زندانی داشته و در دادگاه نیز ثابت شود از مجازات معاف خواهد شد.
پیشینه
سابقاَ قانونگذار در ماده ۱۲۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴، مخفی کردن شخص فراری را مورد جرم انگاری قرار داده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مرتکب این جرم میتواند فرد عادی یا مستخدم و مامور دولت باشد، در فرضی که مأمور دولت مرتکب این رفتار شده حسب مورد میتواند مشمول این ماده یا ماده ۵۵۰ (اهمال در دستگیری متهم) قرار گیرد.[۲] عنصر معنوی این جرم شامل سوءنیت عام (اطلاع از فراری بودن) است و سوءنیت خاص یعنی «قصد فراری دادن یا مخفی کردن»، برای تحقق جرم موضوع این ماده، شرط نیست.[۳] برای برخورداری از معافیت مندرج در تبصره این ماده نیز تحقق دو شرط ضروری است: ۱- احراز اینکه فرد مخفی کننده یا فراری دهنده یقین به بی گناهی شخص داشته ۲- اثبات بی گناهی و صدور حکم برائت در دادگاه.[۴]
نکات توضیحی
در این ماده، قانونگذار، مساعدت به شخصی که فرار نموده یا امر به دستگیری او شده را مورد جرم انگاری قرار داده است.[۵] عنصر مادی این جرم، شامل مخفی کردن یا فراهم نمودن وسایل فرار است که هم در خصوص فرد فراری و هم فرد تحت تعقیب، میتواند مصداق پیدا کند.[۶] منظور از «قانوناً» در این ماده، رعایت مقررات شکلی و ظاهری قانونی است.[۷]
رویه قضائی
اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه مشورتی شماره ۷/۶۲۹۰ مورخ ۶۹/۱۱/۳۰ بیان داشته: «رسیدگی به اتهام فراری یا پناه دادن مجرمان یا متهمان در جرائم مربوط به قاچاق یا مواد مخدر از مصادیق قاچاق یا بزه‌های مربوط به مواد مخدر نبوده و در صلاحیت دادگاه عمومی خواهد بود.»[۸]
مواد مرتبط
تبصره ماده ۵۵۴ قانون مجازات اسلامی تعزیرات
ماده ۲۱ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶
ماده ۲۲ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 717208
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. حقوق کیفری اختصاصی (جلد سوم) (جرایم بر ضد مصالح عمومی کشور شامل جرایم امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاق و عفت عمومی). چاپ 9. مجد، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1506924
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 389132
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 389144
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3173316
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3173324
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3173332
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668064