ماده ۶۴۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن رویه قضایی)
(افزودن رویه قضایی)
خط ۱۶: خط ۱۶:
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۴۷۰)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۴۷۰)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۳۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۳۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر عدم حضور متهم در دادرسی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۵۷۳)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر سوگند متهم در رسیدگی به بزه توهین (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۹۹)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر سوگند متهم در رسیدگی به بزه توهین (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۹۹)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر سکونت زوجه در منزل مشترک بر تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۳۲۰)]]
* [[رای دادگاه درباره تأثیر سکونت زوجه در منزل مشترک بر تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۳۲۰)]]

نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۴

ماده ۶۴۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس با داشتن استطاعت مالی نفقه زن خود را در صورت تمکین ندهد یا از تادیه نفقه سایر اشخاص واجب‌ النفقه امتناع نماید دادگاه ‌او را از سه ماه و یک روز تا پنج ماه حبس محکوم می ‌نماید.

مقالات مرتبط

رویه های قضایی

پیشینه

نسخ صریح گردیده است.