ماده ۶۸۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۸۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): در تمام موارد مذکور در این فصل هر گاه حرق و تخریب و سایر اقدامات انجام شده منتهی به قتل یا نقص عضو یا جراحت و صدمه به‌ انسانی شود مرتکب علاوه بر مجازات‌ های مذکور حسب مورد به قصاص و پرداخت دیه و در هر حال به تأدیه خسارات وارده نیز محکوم خواهد شد.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین

سوء نیت در این ماده، سوء نیت اتفاقی است و جرم، شبه عمد در نظر گرفته میشود.[۱]همچنین پرواضح است که مفاد این ماده، هنگامی قابل اجراست که میان جرم انجام شده و قتل و نقص عضو و... رابطه علیت وجود داشته باشد.[۲]علاوه بر این به دلیل صراحت قانونگذار در بیان عبارت «علاوه بر مجازات های مذکور»، تعدد در این ماده، از نوع تعدد مادی است.[۳]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. در صورت حرق، تخریب یا دیگر اقدامات منتهی به قتل، مرتکب به قصاص محکوم می‌شود.
  2. در صورتی که اقدامات منجر به نقص عضو یا جراحت شود، مرتکب به پرداخت دیه محکوم می‌گردد.
  3. علاوه بر قصاص و دیه، مرتکب به تأدیه خسارات وارده نیز محکوم می‌شود.
  4. این مقررات علاوه بر مجازات‌های اصلی مقرر در فصل مربوط به حرق و تخریب اعمال می‌شود.

رویه های قضایی

طبق نظریه شماره 7/5217- 1378/9/10"ذکر پرداخت خسارت در این ماده، علاوه بر مجازات های مذکور، دلیل بر آن نیست که دادگاه راسا و بدون مطالبه زیان دیده به آن حکم دهد." [۴]هرچند نظر مخالف در این زمینه وجود دارد.[۵]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ایرج گلدوزیان. بایسته های حقوق جزای عمومی (جلد اول دوم سوم). چاپ 20. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 615368
  2. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610720
  3. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 676368
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610708
  5. بهمن کشاورز. مجموعه محشای قانون تعزیرات. چاپ 4. گنج دانش، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2815588