ماده ۵۱۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
ماده ۵۱۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر کس به قصد بر هم زدن امنیت ملی یا کمک به دشمن، جاسوسانی را که مأمور تفتیش یا وارد کردن هر گونه لطمه به کشور بودهاند شناخته و مخفی نماید یا سبب اخفای آن ها بشود به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میشود.
تبصره - هر کس بدون آنکه جاسوسی کند و یا جاسوسان را مخفی نماید، افرادی را به هر نحو شناسائی و جذب نموده و جهت جاسوسی علیه امنیت کشور به دولت خصم یا کشورهای بیگانه معرفی نماید به شش ماه تا دو سال حبس محکوم میشود.
توضیح واژگان
منظور از «دولت و کشور»، دولت و کشورهایی هستند که به رسمیت شناخته شده و دارای مرزهای جغرافیایی معین باشند، بنابراین این عبارات شامل گروه ها و افراد ضد انقلاب نمی شود.[۱]
منظور از «دشمن»، هر فرد، گروه، سازمان یا دولتی است که در جهت مقابله و مبارزه با نظام تلاش می کند هرچند دارای تابعیت ایرانی باشد.[۲]
پیشینه
سابقا محتوایی مشابه این ماده در ماده 66 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 ذکر شده بود،[۳] همچنین در ماده 6 قانون تعزیرات مصوب 1362 مقرره ای مشابه وضع شده بود.[۴]
نکات تفسیری دکترین
در این مقرره قانونی، سه عنصر مادی و به تعبیری سه عنوان مجرمانه ذکر شده است که عبارتند از : 1- مخفی کردن جاسوس (مباشرت) 2-سبب مخفی شدن جاسوس (به نحو غیر مستقیم) 3- شناسایی، جذب و معرفی جاسوس به دولت خصم یا کشور بیگانه [۵]. به اعتقاد برخی مخفی کردن جاسوس صرفا زمانی موضوعیت پیدا میکند که جاسوس در حال تعقیب باشد[۶]؛ اما در مقابل عده ای دیگر، تعقیب یا عدم تعقیب جاسوس را فاقد اثر دانسته اند.[۷] عنصر روانی این جرم نیز علاوه بر علم به هویت جاسوس و عمد در ارتکاب رفتار مجرمانه (سونیت عام)، شامل «قصد بر هم زدن امنیت ملی یا کمک به دشمن» به عنوان سوء نیت خاص نیز می باشد[۸] بنابراین اگر فردی به قصد معرفی کردن جاسوس به ماموران، او را مخفی کند یا اطلاعی از هویت جاسوس نداشته باشد، مشمول مقررات این ماده، نخواهد بود.[۹]
مواد مرتبط
- ماده ۵۰۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
- ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
- ماده 66 قانون مجازات عمومی مصوب 1304
- ماده 6 قانون تعزیرات مصوب 1362
در بند ج ماده 21 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382 مقرره ای وضع شده که علی رغم وجود برخی تفاوت ها، مشابهت هایی نیز با ماده 510 دارد.[۱۰]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- مخفی کردن یا کمک به پنهان شدن جاسوسانی که قصد آسیب رساندن به کشور را دارند، جرم محسوب میشود.
- هدف ارتکاب جرم باید برهم زدن امنیت ملی یا کمک به دشمن باشد.
- مجازات این اقدام حبس از شش ماه تا سه سال است.
- تبصره ماده: حتی بدون انجام عمل جاسوسی، معرفی افراد برای جاسوسی به دشمن نیز جرم است.
- شناسایی و جذب افراد برای جاسوسی و معرفی آنان به دولت خصم یا کشورهای بیگانه نیز محکومیت حبس دارد.
- در تبصره، مجازات حبس از شش ماه تا دو سال مشخص شده است.
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 387164
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714524
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714832
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 387168
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714856
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 387132
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432776
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 714836
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432780
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 432248