ماده ۵۶۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۷ توسط Fardin (بحث | مشارکت‌ها) (افزودن رویه قضایی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۶۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): در کلیه جرائم مذکور در این فصل، سازمان میراث فرهنگی یا سایر دوایر دولتی برحسب مورد شاکی یا مدعی خصوصی محسوب ‌می‌ شود.

توضیح واژگان

منظور از «سایر دوایر دولتی»، سازمان هایی است که به لحاظ قانونی، اموال تاریخی، فرهنگی را تملک یا تصرف کرده اند.[۱]

پیشینه

سابقا طبق بند 14 ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی 1347، وزارت فرهنگ و هنر به عنوان شاکی یا مدعی خصوصی در این جرائم محسوب میشد.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده، سازمان میراث فرهنگی در خصوص جرائم مندرج در این فصل، شاکی یا مدعی خصوصی محسوب میشود. اگر اشخاص دیگری نیز از ارتکاب جرم متحمل ضرر و زیانی شده باشند، میتوانند به عنوان شاکی یا مدعی خصوصی، ادعای خود را مطرح نمایند.[۳] همچنین این سازمان میتواند با اقامه ی دعوای مدنی، خسارات وارده بر این اموال را نیز مطالبه نماید.[۴]

رویه قضایی

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390956
  2. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716676
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390920
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390924