ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هرگاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه ‌شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر می ‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«رابطه نامشروع» به معنی هر نوع رابطه جنسی کمتر از حد دخول است که بر خلاف قانون بوده و مستلزم اجرای مجازات باشد و نیز «تقبیل» در این ماده، به معنای بوسیدن ناروا است. «علقه زوجیت» عبارت است از رابطه زن و شوهری، در واقع هر نوع عقد نکاح اعم از دائم یا موقت و رسمی یا غیر رسمی، مشمول این اصطلاح هستند.همچنین به نظر می رسد دو عبارت «رابطه نامشروع» و « عمل منافی عفت» از هم جدا نمی باشند. اطلاق دو واژه «زن» و «مرد»، نشانگر عدم وجود تفاوت میان محصن و غیر محصن و محصنه و غیر محصنه است.«مضاجعه» به معنای همبستر شدن است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ملاک تشخیص عمل منافی عفت غیر از زنا را باید عرف و عادت محل دانست در جرایم علیه عفت عمومی نظیر جرم مورد بحث ، رضایت طرفین را نمی توان مانعی برای تحقق جرم دانست. یاد آور می شود که مصادیق مورد بحث در این ماده، در خصوص روابط منافی عفت، جنبه حصری نداشته و از باب تمثیل هستند.

مستندات فقهی

امام صادق (ع) زن و مردی را که در اتاقی هنگام شب بدون وجود رابطه خویشاوندی با هم دیده شوند، مستحق تازیانه می داند.

رویه های قضایی

به موجب نظریه مشورتی 3880/7_1381/4/19 رابطه نامشروع در قانون تعریف نشده است و عبارت است از یک رابطه دوجانبه و با توافق دو نفر (زن و مرد) اجنبی مبنی بر برقراری نوعی از روابط جنسی ناقص غیر از زنا. صرف مکالمه تلفنی، قدم زدن در پارک، مکاتبات و ... رابطه نامشروع نیستند.

به موجب نظریه 1611/7_1380/2/18 رابطه نامشروع موضوع این ماده از جرایم غیر قابل گذشت است.

مصادیق و نمونه ها

بنظر میرسد صرف نوشتن نامه عاشقانه را نمی توان مصداقی از رابطه نامشروع دانست.