ماده ۷۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هرگاه [[مصدوم]] احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی و یا استمداد از مأمورین انتظامی از این کار خودداری کند و یا به منظور [[فرار]] از [[تعقیب]] محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور درمواد ([[ماده 714 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|714]]) و ([[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|715]]) و ([[ماده ۷۱۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|716]]) محکوم خواهد شد. دادگاه نمی تواند در مورد این ماده اعمال [[کیفیات مخففه|کیفیت مخففه]] نماید. | '''ماده ۷۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هرگاه [[صدمه|مصدوم]] احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی و یا استمداد از مأمورین انتظامی از این کار خودداری کند و یا به منظور [[فرار]] از [[تعقیب]] محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور درمواد ([[ماده 714 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|714]]) و ([[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|715]]) و ([[ماده ۷۱۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|716]]) محکوم خواهد شد. دادگاه نمی تواند در مورد این ماده اعمال [[کیفیات مخففه|کیفیت مخففه]] نماید. | ||
تبصره 1 - راننده در صورتی می تواند برای انجام تکالیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رسانیدن به مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد. | تبصره 1 - راننده در صورتی می تواند برای انجام تکالیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رسانیدن به مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد. | ||
تبصره 2 - در تمام موارد مذکور هرگاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مأمورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا به هر نحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند دادگاه مقررات [[تخفیف مجازات|تخفیف]] را درباره او رعایت خواهد نمود. | تبصره 2 - در تمام موارد مذکور هرگاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مأمورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا به هر نحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند دادگاه مقررات [[تخفیف مجازات|تخفیف]] را درباره او رعایت خواهد نمود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۷۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۷۲۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
قانونگذار در این ماده، دو [[کیفیات مشدده|کیفیت مشدده]] مجازات را تعیین نموده است: 1- خودداری از کمک به مصدوم: در حالتی که مصدوم به کمک فوری نیاز دارد و امکان کمک برای او فراهم باشد. 2- ترک محل حادثه و رها کردن مصدوم برای فرار از تعقیب.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=612372|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> در این مورد اگر متهم بعد از رساندن مصدوم به بیمارستان فرار کند، مشمول [[تشدید مجازات|تشدید]] قرار نمیگیرد. زیرا محل حادثه، همان محل تصادف بوده است نه بیمارستان،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=612424|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> همچنین تشدید مذکور شامل مواردی که خود راننده مجروح بوده یا وسیله نقلیه اش از کار افتاده باشد، نیست،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=352000|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> علاوه بر این اگر هدف از فرار، ترس از تهاجم اقوام مصدوم باشد نه فرار از تعقیب، خارج از شمول ماده قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351984|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> گفتنی است که طبق تبصره 2 این ماده، کمک به مصدوم از موارد الزامی تخفیف مجازات محسوب شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=352476|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> | قانونگذار در این ماده، دو [[کیفیات مشدده|کیفیت مشدده]] مجازات را تعیین نموده است: 1- خودداری از کمک به مصدوم: در حالتی که مصدوم به کمک فوری نیاز دارد و امکان کمک برای او فراهم باشد. 2- ترک محل حادثه و رها کردن مصدوم برای فرار از تعقیب.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=612372|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> در این مورد اگر متهم بعد از رساندن مصدوم به بیمارستان فرار کند، مشمول [[تشدید مجازات|تشدید]] قرار نمیگیرد. زیرا محل حادثه، همان محل تصادف بوده است نه بیمارستان،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=612424|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> همچنین تشدید مذکور شامل مواردی که خود راننده مجروح بوده یا وسیله نقلیه اش از کار افتاده باشد، نیست،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=352000|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> علاوه بر این اگر هدف از فرار، ترس از تهاجم اقوام مصدوم باشد نه فرار از تعقیب، خارج از شمول ماده قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351984|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> گفتنی است که طبق تبصره 2 این ماده، کمک به مصدوم از موارد الزامی تخفیف مجازات محسوب شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=352476|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
== رویه های قضائی == | == رویه های قضائی == | ||
[[اداره حقوقی قوه قضائیه]] در نظریه شماره 7/7360 مورخ 1373/12/09 بیان داشته: فرار راننده [[تقصیر|مقصر]] که موجب [[قتل]] مصدوم شده از محل حادثه، موجب تشدید مجازات می باشد اما نوع قتل را تغییر نمیدهد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=677620|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> | [[اداره حقوقی قوه قضائیه]] در نظریه شماره 7/7360 مورخ 1373/12/09 بیان داشته: فرار راننده [[تقصیر|مقصر]] که موجب [[قتل]] مصدوم شده از محل حادثه، موجب تشدید مجازات می باشد اما نوع قتل را تغییر نمیدهد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=677620|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> | ||
* [[نظریه شماره 7/99/843 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعمال مقررات تعدد مادی در فرض ترک کردن مصدوم توسط راننده مسبب تصادف غیر عمد]] | |||
* [[رای دادگاه درباره تخفیف مجازات در تصادفات رانندگی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۳۸۰۱۴۴۳)]] | |||
* [[رای دادگاه درباره تعلیق اجرای مجازات علی رغم وجود منع قانونی جهت اعمال تخفیف (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۹۰۸)]] | |||
* [[نظریه شماره 1320/96/7 مورخ 1396/06/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۲: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)}} | |||
[[رده:جرایم ناشی از تخلفات رانندگی]] | [[رده:جرایم ناشی از تخلفات رانندگی]] | ||
[[رده:کیفیات مشدده]] | [[رده:کیفیات مشدده]] | ||
[[رده:فرار راننده از محل حادثه]] | [[رده:فرار راننده از محل حادثه]] | ||
[[رده:خودداری راننده از کمک به مصدوم]] | [[رده:خودداری راننده از کمک به مصدوم]] | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۱
ماده ۷۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هرگاه مصدوم احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی و یا استمداد از مأمورین انتظامی از این کار خودداری کند و یا به منظور فرار از تعقیب محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور درمواد (714) و (715) و (716) محکوم خواهد شد. دادگاه نمی تواند در مورد این ماده اعمال کیفیت مخففه نماید.
تبصره 1 - راننده در صورتی می تواند برای انجام تکالیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رسانیدن به مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد.
تبصره 2 - در تمام موارد مذکور هرگاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مأمورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا به هر نحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند دادگاه مقررات تخفیف را درباره او رعایت خواهد نمود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قانونگذار در این ماده، دو کیفیت مشدده مجازات را تعیین نموده است: 1- خودداری از کمک به مصدوم: در حالتی که مصدوم به کمک فوری نیاز دارد و امکان کمک برای او فراهم باشد. 2- ترک محل حادثه و رها کردن مصدوم برای فرار از تعقیب.[۱] در این مورد اگر متهم بعد از رساندن مصدوم به بیمارستان فرار کند، مشمول تشدید قرار نمیگیرد. زیرا محل حادثه، همان محل تصادف بوده است نه بیمارستان،[۲] همچنین تشدید مذکور شامل مواردی که خود راننده مجروح بوده یا وسیله نقلیه اش از کار افتاده باشد، نیست،[۳] علاوه بر این اگر هدف از فرار، ترس از تهاجم اقوام مصدوم باشد نه فرار از تعقیب، خارج از شمول ماده قرار خواهد گرفت.[۴] گفتنی است که طبق تبصره 2 این ماده، کمک به مصدوم از موارد الزامی تخفیف مجازات محسوب شده است.[۵]
رویه های قضائی
اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه شماره 7/7360 مورخ 1373/12/09 بیان داشته: فرار راننده مقصر که موجب قتل مصدوم شده از محل حادثه، موجب تشدید مجازات می باشد اما نوع قتل را تغییر نمیدهد. [۶]
- نظریه شماره 7/99/843 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعمال مقررات تعدد مادی در فرض ترک کردن مصدوم توسط راننده مسبب تصادف غیر عمد
- رای دادگاه درباره تخفیف مجازات در تصادفات رانندگی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۳۸۰۱۴۴۳)
- رای دادگاه درباره تعلیق اجرای مجازات علی رغم وجود منع قانونی جهت اعمال تخفیف (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۹۰۸)
- نظریه شماره 1320/96/7 مورخ 1396/06/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
انتقادات
بهتر بود این ماده به نحوی تدوین میشد که اگر راننده غیر مقصر نیز از کمک فوری به مصدوم امتناع میکرد قابل مجازات بود، در این ماده اعمال کیفیات مشدده منوط به مقصر بودن راننده شده است.[۷]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612372
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612424
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 352000
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 351984
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 352476
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 677620
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 352460