ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هر کس بدون مجوز و به صورت [[علنی]] لباسهای رسمی مأموران نظامی یا انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا نشانها، مدالها یا سایر ‌امتیازات دولتی را بدون تغییر یا با تغییر جزئی که موجب اشتباه شود مورد [[استفاده]] قرار دهد در صورتی که عمل او به موجب قانون دیگری مستلزم‌ مجازات شدیدتری نباشد به حبس از سه ماه تا یک سال و یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا شش میلیون ریال محکوم خواهد شد. و در صورتیکه از این عمل خود سوء‌ استفاده کرده باشد به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
'''ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) (اصلاحی ۱۴۰۳/۰۳/۳۰)''': هر کس بدون مجوز و به صورت [[علنی]] لباسهای رسمی مأموران نظامی یا انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا نشانها، مدالها یا سایر ‌امتیازات دولتی را بدون تغییر یا با تغییر جزئی که موجب اشتباه شود مورد [[استفاده]] قرار دهد در صورتی که عمل او به موجب قانون دیگری مستلزم‌ مجازات شدیدتری نباشد به حبس از سه ماه تا یک سال و یا جزای نقدی از ۸۲/۵۰۰/۰۰۰ ریال تا ۳۳۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال محکوم خواهد شد. و در صورتیکه از این عمل خود سوء‌ استفاده کرده باشد به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.


تبصره - استفاده از البسه و اشیاء مذکور در این ماده در اجرای هنرهای نمایشی مشمول مقررات این ماده نخواهد بود.
تبصره - استفاده از البسه و اشیاء مذکور در این ماده در اجرای هنرهای نمایشی مشمول مقررات این ماده نخواهد بود.
خط ۸: خط ۸:


== پیشینه ==
== پیشینه ==
سابقا قانونگذار در [[ماده 126 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] و اصلاحی و الحاقی 1350، این رفتار را جرم انگاری کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=716284|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
سابقا قانونگذار در [[ماده 126 قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] و اصلاحی و الحاقی 1350، این رفتار را جرم انگاری کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=716284|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> همچنین لازم به ذکر است که نرخ جریمه مذکور در '''ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''' بر اساس تصویبنامه مصوب جلسه ۱۴۰۳/۰۳/۳۰ هیات وزیران درخصوص «اصلاح میزان مبالغ مربوط به جرایم و تخلفات مندرج در قوانین مختلف» اصلاح گردید. سابقا جزای نقدی مندرج در این ماده از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا شش میلیون ریال بود.<ref>معاونت حقوقی ریاست جمهوری، [https://dotic.ir/news/16609 تصویبنامه درخصوص اصلاح میزان مبالغ مربوط به جرایم و تخلفات مندرج در قوانین مختلف]، ۱۴۰۳/۰۴/۰۶</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۳

ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) (اصلاحی ۱۴۰۳/۰۳/۳۰): هر کس بدون مجوز و به صورت علنی لباسهای رسمی مأموران نظامی یا انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا نشانها، مدالها یا سایر ‌امتیازات دولتی را بدون تغییر یا با تغییر جزئی که موجب اشتباه شود مورد استفاده قرار دهد در صورتی که عمل او به موجب قانون دیگری مستلزم‌ مجازات شدیدتری نباشد به حبس از سه ماه تا یک سال و یا جزای نقدی از ۸۲/۵۰۰/۰۰۰ ریال تا ۳۳۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال محکوم خواهد شد. و در صورتیکه از این عمل خود سوء‌ استفاده کرده باشد به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

تبصره - استفاده از البسه و اشیاء مذکور در این ماده در اجرای هنرهای نمایشی مشمول مقررات این ماده نخواهد بود.

توضیح واژگان

«ماموران انتظامی و نظامی»، شامل پرسنل ارتش، سپاه، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، نیروی انتظامی، پرسنل وظیفه و محصلان مراکز آموزشی است.[۱]

پیشینه

سابقا قانونگذار در ماده 126 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 و اصلاحی و الحاقی 1350، این رفتار را جرم انگاری کرده بود.[۲] همچنین لازم به ذکر است که نرخ جریمه مذکور در ماده ۵۵۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) بر اساس تصویبنامه مصوب جلسه ۱۴۰۳/۰۳/۳۰ هیات وزیران درخصوص «اصلاح میزان مبالغ مربوط به جرایم و تخلفات مندرج در قوانین مختلف» اصلاح گردید. سابقا جزای نقدی مندرج در این ماده از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا شش میلیون ریال بود.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی این جرم، استفاده علنی از لباس های رسمی ماموران نظامی یا انتظامی و نشان‌ها، مدال‌ها و امتیازات دولتی است.[۴] به لحاظ عنصر معنوی نیز مرتکب این جرم، باید علاوه بر سو نیت عام، دارای سو نیت خاص یعنی قصد سوءاستفاده از موارد مذکور باشد.[۵] بدیهی است اگر استفاده از این نشان ها، به منظوری غیر از ارتکاب جرم مثلا اجرای هنرهای نمایشی باشد، وصف مجرمانه ی عمل زائل خواهد شد.[۶]

رویه های قضائی

شعبه دو دیوان عالی کشور در رای شماره 131 مورخ 18/2/31 بیان داشته که منظور از ارتکاب علنی این است که عمل در مرئی و منظر مردم یا اماکن و معابر عمومی صورت میگیرد، هرچند مرتکب از رؤیت مردم دوری نماید.[۷]

مواد مرتبط

ماده 557 قانون مجازات اسلامی تعزیرات مصوب 1375 (در خصوص استفاده از علائم و نشان های خارجی)

ماده 95 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382

ماده 126 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382

قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب 1334

قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب 1367

قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348

قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی مصوب 1352

قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم افزار های رایانه ای مصوب 1379

قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310

منابع

  1. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668148
  2. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716284
  3. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، تصویبنامه درخصوص اصلاح میزان مبالغ مربوط به جرایم و تخلفات مندرج در قوانین مختلف، ۱۴۰۳/۰۴/۰۶
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 389280
  5. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 389288
  6. محمد باهری و رضا شکری. نگرشی بر حقوق جزای عمومی(مجموعه تقریرات محمد باهری و میرزا علی اکبر داور). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2380292
  7. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716332