ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیربهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زاید، ریختن مواد مسموم کننده در رودخانه‌ها، زباله در خیابان‌ها و کشتار غیرمجاز دام، استفاده غیرمجاز فاضلاب خام یا پس آب تصفیه خانه‌های فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع می‌باشد و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدیدتری نباشند به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.

تبصره ۱ - تشخیص اینکه اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می‌شود و نیز غیرمجاز بودن کشتار دام و دفع فضولات دامی و همچنین اعلام جرم مذکور حسب مورد بر عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی خواهد بود.

تبصره ۲ - منظور از آلودگی محیط زیست عبارتست از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب یا هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آن را بطوری که به حال انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار یا ابنیه مضر باشد تغییر دهد.

توضیح واژگان

منظور از «محیط زیست» در این ماده تنها محیط زیست انسانی نیست و زیست گیاهی یا حیوانی را نیز در بر می‌گیرد.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 688 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

عنصر مادی این جرم، اقدام علیه بهداشت عمومی و آلوده کردن محیط زیست است که می‌تواند از طریق فعل مثبت یا منفی رخ دهد، علاوه بر این با دقت در تبصره ۱ این ماده نیز آشکار مشود که طرق مذکور در ماده ،جنبه تمثیلی دارند.[۲] به عنوان عنصر معنوی برای این جرم، سوء نیت عام مطرح شده‌است، بنابراین اقدامات از روی خطا، مشمول این ماده قرار نمی‌گیرند.[۳]با این وجود جرم مزبور مقید است و اگر منجر به آلودگی نشود، مشمول حکم این ماده نخواهد بود.[۴]همچنین در این ماده تفاوتی ندارد که جرائم از سوی اشخاص حقیقی رخ دهد یا اشخاص حقوقی عمومی یا حقوقی خصوصی[۵]

مواد مرتبط

اصل ۵۰ قانون اساسی ماده ۹ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب ۱۳۵۳ ماده ۳۷ قانون تعزیرات حکومتی

قانون مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب ۱۳۳۴ ماده ۱۱ قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب ۱۳۶۷

قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی مصوب ۱۳۴۶ و اصلاحات سال ۱۳۵۳

آئین‌نامه مقررات بهداشتی مصوب ۱۳۴۷ ماده ۱۰ آئین‌نامه بهداشت محیط مصوب ۱۳۷۱

آئین‌نامه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب ۱۳۵۴ ماده ۴۶ قانون توزیع عادلانه آب مصوب ۱۳۶۱ ماده ۴۷ قانون توزیع عادلانه آب مصوب ۱۳۶۱

مقالات مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 688 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

  1. تهدید علیه بهداشت عمومی از جمله جرایم قابل مجازات است.
  2. آلوده کردن یا توزیع آب آشامیدنی آلوده به عنوان جرم شناخته می‌شود.
  3. دفع غیربهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زائد ممنوع است.
  4. ریختن مواد مسموم‌کننده در رودخانه‌ها و خیابان‌ها جرم محسوب می‌شود.
  5. کشتار غیرمجاز دام و استفاده غیرمجاز از فاضلاب خام یا پس‌آب فاضلاب برای کشاورزی ممنوع است.
  6. مجازات این جرایم شامل حبس تا یک سال است، مگر اینکه قوانین خاص مجازات شدیدتری را تعیین کرده باشند.
  7. تشخیص جرایم تهدیدکننده بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست بر عهده وزارت بهداشت، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی است.
  8. آلودگی محیط زیست به معنای تغییرات مضر در کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آب، هوا، خاک یا زمین تعریف می‌شود.

رویه های قضایی

منابع

  1. حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434612
  2. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610548
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610560
  4. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610600
  5. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 610584