ماده ۶۲۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (added Category:ارش using HotCat)
 
خط ۱۴: خط ۱۴:
=== سوابق فقهی ===
=== سوابق فقهی ===
[[فقهای عامه]] بر این باورند که کندن دندان شیری فورا موجب ثبوت دیه نخواهد شد بلکه لازم است به قدر [[عرف|متعارف]] صبر شود و دید که آیا دندانی به جای آن می روید یا خیر، در حالت اول چیزی بر جانی ثابت نمی شود، اما در فرض عدم رویش دندان جدید، باید [[دیه دندان]] اصلی را بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836684|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>  در خصوص شکستن دندان طفل نیز اعتقاد فقهای اسلامی بر آن است که باید منتظر ماند، این انتظار به میزانی است که در آن مدت عادتاً دندان اصلی طفل رشد می کند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180592|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>  در فرض عدم رویش مجدد دندان، [[قصاص]] مرتکب ثابت است، اما در فرض رویش یا فقدان امید به رویش مجدد دندان<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=یادآوران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4991008|صفحه=|نام۱=عبدالقادر|نام خانوادگی۱=عوده|نام۲=حسن (ترجمه)|نام خانوادگی۲=فرهودی نیا|چاپ=1}}</ref> ، باید [[مال|مالی]] به [[مجنی علیه]] در راستای جبران درد های وارده به وی پرداخت شود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=833296|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>  همچنین گروهی معتقدند در این حالت باید ارش مدت بی دندانی طفل به او پرداخت شود، برخی نیز بیان داشته اند که دیه دندان کودک، خواه دوباره بروید خواه نه،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4062568|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref> به طور مطلق یک شتر است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500340|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> مستند این سخن را پاره ای از روایات دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر ، شماره 13 ، زمستان 1382|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2396748|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref> همچنین فقها معتقدند اگر دندان روییده شده بجای دندان شیری معیوب باشد، جانی ملزم به پرداخت ارش است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1425968|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref> حال سوال این است که اگر قبل از روشن شدن تکلیف رشد یا عدم رشد دندان اصلی بجای دندان شیری، طفل فوت کند، چه باید کرد؟ عده ای معتقدند در این حالت چون عدم رویش دندان، نه به دلیل [[جنایت]]، بلکه به دلیل مرگ خود طفل بوده است، دیه ای به او پرداخت نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزه دیدگی اطفال در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2364020|صفحه=|نام۱=جمال|نام خانوادگی۱=بیگی|چاپ=2}}</ref>
[[فقهای عامه]] بر این باورند که کندن دندان شیری فورا موجب ثبوت دیه نخواهد شد بلکه لازم است به قدر [[عرف|متعارف]] صبر شود و دید که آیا دندانی به جای آن می روید یا خیر، در حالت اول چیزی بر جانی ثابت نمی شود، اما در فرض عدم رویش دندان جدید، باید [[دیه دندان]] اصلی را بپردازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836684|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>  در خصوص شکستن دندان طفل نیز اعتقاد فقهای اسلامی بر آن است که باید منتظر ماند، این انتظار به میزانی است که در آن مدت عادتاً دندان اصلی طفل رشد می کند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180592|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>  در فرض عدم رویش مجدد دندان، [[قصاص]] مرتکب ثابت است، اما در فرض رویش یا فقدان امید به رویش مجدد دندان<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=یادآوران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4991008|صفحه=|نام۱=عبدالقادر|نام خانوادگی۱=عوده|نام۲=حسن (ترجمه)|نام خانوادگی۲=فرهودی نیا|چاپ=1}}</ref> ، باید [[مال|مالی]] به [[مجنی علیه]] در راستای جبران درد های وارده به وی پرداخت شود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=833296|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>  همچنین گروهی معتقدند در این حالت باید ارش مدت بی دندانی طفل به او پرداخت شود، برخی نیز بیان داشته اند که دیه دندان کودک، خواه دوباره بروید خواه نه،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4062568|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref> به طور مطلق یک شتر است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500340|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> مستند این سخن را پاره ای از روایات دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر ، شماره 13 ، زمستان 1382|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2396748|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref> همچنین فقها معتقدند اگر دندان روییده شده بجای دندان شیری معیوب باشد، جانی ملزم به پرداخت ارش است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1425968|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref> حال سوال این است که اگر قبل از روشن شدن تکلیف رشد یا عدم رشد دندان اصلی بجای دندان شیری، طفل فوت کند، چه باید کرد؟ عده ای معتقدند در این حالت چون عدم رویش دندان، نه به دلیل [[جنایت]]، بلکه به دلیل مرگ خود طفل بوده است، دیه ای به او پرداخت نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزه دیدگی اطفال در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2364020|صفحه=|نام۱=جمال|نام خانوادگی۱=بیگی|چاپ=2}}</ref>
== مقالات مرتبط ==
* [[امکان‌سنجی توسعه موارد تأثیر بهبود بر میزان دیه: از جزم‌گرایی تا تفصیل]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۴

ماده ۶۲۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): در کندن دندان شیری یک ‌صدم دیه کامل ثابت است مگر اینکه کندن آن موجب گردد دندان دائمی نروید که در این صورت باید دیه کامل دندان دائمی پرداخت شود.

تبصره ـ شکستن، معیوب ‌کردن و شکافتن دندان شیری موجب ارش است.

پیشینه

در گذشته ماده 409 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در خصوص کندن دندان شیری کودکان وضع شده بود.[۱]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند شرعی این ماده را پاره ای از روایات از ائمه معصومین (ع) دانسته اند.[۲]

سوابق فقهی

فقهای عامه بر این باورند که کندن دندان شیری فورا موجب ثبوت دیه نخواهد شد بلکه لازم است به قدر متعارف صبر شود و دید که آیا دندانی به جای آن می روید یا خیر، در حالت اول چیزی بر جانی ثابت نمی شود، اما در فرض عدم رویش دندان جدید، باید دیه دندان اصلی را بپردازد.[۳] در خصوص شکستن دندان طفل نیز اعتقاد فقهای اسلامی بر آن است که باید منتظر ماند، این انتظار به میزانی است که در آن مدت عادتاً دندان اصلی طفل رشد می کند،[۴] در فرض عدم رویش مجدد دندان، قصاص مرتکب ثابت است، اما در فرض رویش یا فقدان امید به رویش مجدد دندان[۵] ، باید مالی به مجنی علیه در راستای جبران درد های وارده به وی پرداخت شود،[۶] همچنین گروهی معتقدند در این حالت باید ارش مدت بی دندانی طفل به او پرداخت شود، برخی نیز بیان داشته اند که دیه دندان کودک، خواه دوباره بروید خواه نه،[۷] به طور مطلق یک شتر است،[۸] مستند این سخن را پاره ای از روایات دانسته اند.[۹] همچنین فقها معتقدند اگر دندان روییده شده بجای دندان شیری معیوب باشد، جانی ملزم به پرداخت ارش است.[۱۰] حال سوال این است که اگر قبل از روشن شدن تکلیف رشد یا عدم رشد دندان اصلی بجای دندان شیری، طفل فوت کند، چه باید کرد؟ عده ای معتقدند در این حالت چون عدم رویش دندان، نه به دلیل جنایت، بلکه به دلیل مرگ خود طفل بوده است، دیه ای به او پرداخت نمی شود.[۱۱]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 713908
  2. ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2358024
  3. ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836684
  4. ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4180592
  5. ↑ عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991008
  6. ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 833296
  7. ↑ سیدمهدی (ترجمه) دادمرزی. فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه). چاپ 23. طه، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4062568
  8. ↑ عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد چهارم). چاپ 1. خط سوم، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500340
  9. ↑ حسن رحیمی. مجله دادگستر ، شماره 13 ، زمستان 1382. کیهان، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2396748
  10. ↑ سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1425968
  11. ↑ جمال بیگی. بزه دیدگی اطفال در حقوق ایران. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2364020
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۶۲۳_قانون_مجازات_اسلامی_(۱۳۹۲)&oldid=198605»