ماده ۲۳۵ قانون مجازات اسلامی

ماده ۲۳۵ قانون مجازات اسلامی: تفخیذ عبارت از قراردادن اندام تناسلی مرد بین ران‌ها یا نشیمنگاه انسان مذکر است.

تبصره ـ دخول کمتر از ختنه گاه در حکم تفخیذ است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

تفخیذ به مالیدن آلت تناسلی به ران یا دوالیه یا کفل گویند.تفخیذ از جرائم منافی عفت در حقوق جزای اسلام است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنانچه شک شود دخول، ایقابی بوده‌است یا خیر، با استناد به قاعده درأ حد ساقط می‌گردد.چنانچه فاعل، قصد تفخیذ داشته باشد اما بدون اراده او دخول صورت گیرد، حد قتل در این صورت جاری می‌شود، هرچند ممکن است گفته شود این مورد ایجاد شبهه می‌کند و باید حکم به سقوط مجازات داد.

با توجه به ظاهر ماده، تفخیذ مرد با زن یا زن با زن امکان ندارد،همچنین تماس آلت تناسلی با دیگر اعضای بدن مفعول، تفخیذ و لواط نیست.علاوه بر این اطلاق ماده، شامل حالتی نیز می‌شود که فاعل، انزال نکند یا قدرت جنسی نداشته باشد.

رویه های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۵۳۷۸/۷_۱۳۷۶/۱۰/۲۷ اگر فاعل به جز دخول، با هر قسمتی از بدن مفعول دفع شهوت کند، مشمول عنوان تفخیذ است.
• نظریه شماره 7/99/1952 مورخ 1400/03/01 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول احکام لواط و تفخیذ بر شخص مرده

مقالات مرتبط

• تأثیر تغییر تعریف لواط در قانون مجازات اسلامی بر مانعیت عمل شنیع نسبت به نکاح در قانون مدنی
• سیاست جنایی ایران در قبال بزهکاری افراد ترانس سکشوال