ماده ۶۲۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
ماده ۶۲۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): با کنده شدن دندان دائمی دیه همان دندان ثابت می شود، اگرچه دوباره در محل آن، دندان دیگری بروید و مانند سابق شود و چنانچه شخصی دندان روییده شده را دوباره بکند، باید دیه کامل همان دندان را بپردازد.
پیشینه
سابقا در این خصوص ماده 410 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، وضع شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده در خصوص دیه کنده شدن دندان دائمی وضع شده است.[۲] برخی از نویسندگان بیان داشته اند که در فرض قرار دادن مجدد دندانی که در اثر جنایت کنده شده است در محل اولیه و رشد مجدد آن، دیه کامل و در فرض کندن مجدد این دندان توسط جانی، ارش پرداخت می شود.[۳]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
برخی از فقها معتقدند در فرض کندن دندان مجنی علیه از سوی جانی و رویش مجدد دندان جدید به جای دندان کنده شده، نیازی به بازگرداندن دیه نیست.[۴]
رویه های قضایی
به موجب نظریه مشورتی 7/1158-1371/4/21، در فرض از بین رفتن کارایی دندان در اثر لق شدن و لزوم در آوردن آن، باید دیه از بین بردن دندان پرداخت شود و در فرض امکان معالجه، ارش پرداخت می شود.[۵]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276536
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276532
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276540
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4180648
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276544