ماده ۵۴۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۴۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه صدمه وارده عمدی باشد و نوعاً کشنده یا موجب قطع عضو یا آسیب بیشتر نباشد لکن اتفاقاً سرایت کند، علاوه بر حق قصاص یا دیه، نسبت به جنایت عمدی کمتر، حسب مورد دیه جنایت بیشتر نیز باید پرداخت شود مانند اینکه شخصی عمداً انگشت دیگری را قطع کند و اتفاقاً این قطع سرایت کند و موجب فوت مجنی ‌ٌعلیه یا قطع دست او گردد، علاوه بر حق قصاص یا دیه انگشت، حسب مورد دیه نفس یا دیه دست مجنی‌ٌ علیه نیز باید پرداخت شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از «رفتار نوعا کشنده» فقط رفتاری نیست که کیفیت رفتار به طور نوعی موجب مرگ شود، بلکه حالاتی نظیر وضعیت خاص مجنی علیه نیز باید داخل در این دایره شود.[۱]

پیشینه

حکم ماده فوق در قانون پیشین وجود نداشت.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 540 قانون مجازات اسلامی (1392)

عده ای از ماده فوق چنین نتیجه گرفته اند که جنایت عمدی، موجب قصاص و جنایات غیر عمدی، موجب دیه است، لذا ماده فوق با قاعده کلی منطبق است.[۳]به کار گیری فعل نوعا کشنده را باید اماره ای بر عامدانه بودن قتل تلقی کرد.[۴]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

برخی از فقها معتقدند اگر کسی به قصد قتل، نفسی را مجروح کند و در اثر سرایت این جرح به دیگر اعضاء، مجنی علیه فوت نماید، جارح را باید مرتکب قتل عمد تلقی کرد،[۵] همچنین اگر این فرد مجروح با وجود امکان معالجه از این امر خودداری نماید، خود او را باید قاتل تلقی کرد، مگر اینکه امکان معالجه وجود نداشته باشد.[۶]

همچنین برخی از فقها بیان داشته اند که در فرض قطع کردن انگشت دست مجنی علیه و سرایت جراحت فوق به تمام دست او و قطع دست وی در نتیجه این حادثه، پس از بهبودی نیز می تواند تمام دست جانی را قصاص کند. [۷]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 540 قانون مجازات اسلامی (1392)

  1. صدمه باید عمدی باشد اما نوعاً کشنده یا موجب قطع عضو گسترده نباشد.
  2. اگر صدمه عمدی موجب سرایت و ایجاد آسیب جدی‌تر شود، پرداخت دیه بیشتر لازم است.
  3. در صورت سرایت صدمه‌ای مانند قطع انگشت به مرگ یا قطع دست، علاوه بر دیه یا قصاص عضو اولیه، دیه آسیب جدی‌تر هم باید پرداخت شود.
  4. مثال عملی: قطع عمدی انگشت که باعث فوت یا قطع دست مجنی‌علیه شود، نیاز به پرداخت دیه نفس یا دیه دست دارد.
  5. حق قصاص یا دیه اولیه همچنان معتبر است، ولی دیه سرایت و آسیب بیشتر هم لازم‌الاجرا است.

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276372
  2. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276364
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276368
  4. علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276376
  5. حسن عباس زاده اهری. جرم ها و مجازات ها در اسلام (قوانین جزایی و قضایی در اسلام). چاپ 1. آیدین، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3318972
  6. حسن عباس زاده اهری. جرم ها و مجازات ها در اسلام (قوانین جزایی و قضایی در اسلام). چاپ 1. آیدین، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3319024
  7. محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276360