ماده ۶۷۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۶۷۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': هرگاه [[جنایت|جنایتی]] که موجب زوال یکی از [[منافع]] شده است، [[سرایت]] کند و سبب مرگ [[مجنی علیه|مجنی علیه]] شود [[دیه منافع|دیه منفعت]] در [[دیه کامل|دیه نفس]] [[تداخل در دیات|تداخل]] می‌کند و تنها دیه نفس قابل مطالبه است. | '''ماده ۶۷۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': هرگاه [[جنایت|جنایتی]] که موجب زوال یکی از [[منافع]] شده است، [[سرایت]] کند و سبب مرگ [[مجنی علیه|مجنی علیه]] شود [[دیه منافع|دیه منفعت]] در [[دیه کامل|دیه نفس]] [[تداخل در دیات|تداخل]] می‌کند و تنها دیه نفس قابل مطالبه است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۶۷۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
«سرایت» به معنای تاثیر و نیز اثر نمودن چیزی در چیز دیگر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276632|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | «سرایت» به معنای تاثیر و نیز اثر نمودن چیزی در چیز دیگر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276632|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴
ماده ۶۷۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه جنایتی که موجب زوال یکی از منافع شده است، سرایت کند و سبب مرگ مجنی علیه شود دیه منفعت در دیه نفس تداخل می‌کند و تنها دیه نفس قابل مطالبه است.
توضیح واژگان
«سرایت» به معنای تاثیر و نیز اثر نمودن چیزی در چیز دیگر است.[۱]
پیشینه
در قوانین پیشین حکم ماده فوق بیان نشده بود.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با توجه به این که قتل را باید از جمله جنایاتی دانست که در آن شیوه و وسیله ارتکاب جرم، فاقد اهمیت بوده و نکته مهم در این جنایت، همان احراز رابطه سببیت است، لذا ماده فوق را نیز باید منطبق بر قاعده دانست.[۳]عده ای از علماء حقوق بیان داشته اند که در فرض مرگ مجنی علیه، پرداخت دیه قتل، جانی را از پرداخت دیه زوال حس بویایی معاف نخواهد نمود،[۴] این دیدگاه مبتنی بر قاعده عدم تداخل دیات است.[۵]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
عده ای از فقها بیان داشته اند که در فرض قطع نمودن عمدی دست یک کافر ذمی توسط یک مسلمان و اسلام آوردن فرد ذمی پس از ارتکاب جنایت و سرایت زخم دست وی و کشته شدن او، حق قصاص نفس یا دست مسلمان برای او وجود ندارد، بلکه فرد مسلمان فقط ملزم به پرداخت دیه قتل است.[۶]
منابع
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276632
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276624
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276628
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 713424
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات). چاپ 4. ققنوس، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2813744
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276636