ماده ۴۱۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زبان گویا در برابر زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است، قصاص می شود مگر آن که لال بودن کودک ثابت شود. | '''ماده ۴۱۱ قانون مجازات اسلامی''': زبان گویا در برابر زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است، [[قصاص عضو|قصاص]] می شود مگر آن که لال بودن کودک ثابت شود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۱۰ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۱۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | |||
سابقاً حکم ماده فوق در قانون وجود نداشت،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276036|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> البته گروهی در این خصوص به [[ماده 400 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370|ماده 400 قانون مجازات سابق]] اشاره نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276044|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | |||
== سوابق فقهی == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت | این ماده در خصوص امکان قصاص زبان گویا در مقابل قطع زبان کودکی است که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276032|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> بر این اساس ناتوانی طفل در سخن گفتن دلیلی بر لال بودن وی نیست، بلکه اصل بر این است که طفل به طور بالقوه قادر به سخن گفتن است مگر آنکه خلاف آن ثابت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276032|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>همچنین در فرض ناتوانی پزشک در تعیین لال بودن یا نبودن طفل، باید به اصل عدم لال بودن طفل مراجعه شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276040|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
[[رده: | |||
== مطالعات فقهی == | |||
=== سوابق فقهی === | |||
فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت است، مگر آنکه طفل لال بوده باشد و یا اینکه نشانه های لال بودن در او ثابت شود، در چنین حالتی باید قائل به پرداخت [[دیه]] بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4151320|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
[[رده:قصاص عضو]] | |||
[[رده:شرایط قصاص عضو]] | |||
[[رده:قصاص زبان]] | |||
[[رده:شرط تساوی در قصاص]] | |||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | |||
[[رده:قصاص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۸
ماده ۴۱۱ قانون مجازات اسلامی: زبان گویا در برابر زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است، قصاص می شود مگر آن که لال بودن کودک ثابت شود.
پیشینه
سابقاً حکم ماده فوق در قانون وجود نداشت،[۱] البته گروهی در این خصوص به ماده 400 قانون مجازات سابق اشاره نموده اند.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده در خصوص امکان قصاص زبان گویا در مقابل قطع زبان کودکی است که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است.[۳] بر این اساس ناتوانی طفل در سخن گفتن دلیلی بر لال بودن وی نیست، بلکه اصل بر این است که طفل به طور بالقوه قادر به سخن گفتن است مگر آنکه خلاف آن ثابت شود.[۴]همچنین در فرض ناتوانی پزشک در تعیین لال بودن یا نبودن طفل، باید به اصل عدم لال بودن طفل مراجعه شود.[۵]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت است، مگر آنکه طفل لال بوده باشد و یا اینکه نشانه های لال بودن در او ثابت شود، در چنین حالتی باید قائل به پرداخت دیه بود.[۶]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276036
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276044
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276032
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276032
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276040
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4151320