ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 618 قانون مجازات اسلامی (1392) == | == نکات تفسیری دکترین ماده 618 قانون مجازات اسلامی (1392) == | ||
مقصود این ماده از کمتر بودن دندان را حقوقدانان، فقدان کلی دندان دانسته اند، لذا وجود دندان به صورت معیوب یا شکسته، از مقررات این ماده خارج است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712972|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> باید توجه داشت که دندان از دو بخش داخل لثه و بیرون لثه تشکیل شده است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2812076|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> برخی از حقوقدانان معتقدند اگر بخش ظاهری یک دندان که خارج از لثه است، از بین رفته باشد و قسمت موجود در لثه همچنان باقی مانده باشد، نباید آن را دندان موجود تلقی کرد، همچنین در فرض از بین رفتن ریشه دندان های پیشین به دلیل از بین بردن دندان های موجود، باید [[ارش]] پرداخت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712976|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | مقصود این ماده از کمتر بودن دندان را حقوقدانان، فقدان کلی دندان دانسته اند، لذا وجود دندان به صورت معیوب یا شکسته، از مقررات این ماده خارج است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712972|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> باید توجه داشت که دندان از دو بخش داخل لثه و بیرون لثه تشکیل شده است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2812076|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> برخی از حقوقدانان معتقدند اگر بخش ظاهری یک دندان که خارج از لثه است، از بین رفته باشد و قسمت موجود در لثه همچنان باقی مانده باشد، نباید آن را دندان موجود تلقی کرد، همچنین در فرض از بین رفتن ریشه دندان های پیشین به دلیل از بین بردن دندان های موجود، باید [[ارش]] پرداخت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712976|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
=== سوابق | === سوابق فقهی === | ||
برخی از فقها معتقدند در فرضی که تعداد مجموع دندان ها به صورت طبیعی و مادرزادی یا در اثر یک عارضه، از بیست و هشت عدد کمتر باشد، از بین بردن تمام دندان های موجود باز هم موجب دیه کامل است، در این خصوص ادعای [[اجماع]] نیز وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836588|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> همچنین برخی از فقها بیان داشته اند که اگر تعداد دندان های کسی از بیست و هشت عدد کمتر باشد، نباید دیه کامل را به تعداد دندان ها تقسیم کرد، بلکه باز هم این عدد به بیست و هشت تقسیم می شود، در این حالت [[دیه دندان]] های [[مجنی علیه]] به تعداد دندان هایی که ندارد، کم می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180536|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | برخی از فقها معتقدند در فرضی که تعداد مجموع دندان ها به صورت طبیعی و مادرزادی یا در اثر یک عارضه، از بیست و هشت عدد کمتر باشد، از بین بردن تمام دندان های موجود باز هم موجب دیه کامل است، در این خصوص ادعای [[اجماع]] نیز وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836588|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> همچنین برخی از فقها بیان داشته اند که اگر تعداد دندان های کسی از بیست و هشت عدد کمتر باشد، نباید دیه کامل را به تعداد دندان ها تقسیم کرد، بلکه باز هم این عدد به بیست و هشت تقسیم می شود، در این حالت [[دیه دندان]] های [[مجنی علیه]] به تعداد دندان هایی که ندارد، کم می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180536|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 618 قانون مجازات اسلامی (1392) == | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 618 قانون مجازات اسلامی (1392) == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۶
ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه دندان های اصلی دائمی از بیست و هشت عدد کمتر باشد به همان نسبت از دیه کامل کاهش می یابد خواه خلقتاً کمتر باشد یا در اثر عارضه ای کم شده باشد.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 618 قانون مجازات اسلامی (1392)
مقصود این ماده از کمتر بودن دندان را حقوقدانان، فقدان کلی دندان دانسته اند، لذا وجود دندان به صورت معیوب یا شکسته، از مقررات این ماده خارج است.[۱] باید توجه داشت که دندان از دو بخش داخل لثه و بیرون لثه تشکیل شده است،[۲] برخی از حقوقدانان معتقدند اگر بخش ظاهری یک دندان که خارج از لثه است، از بین رفته باشد و قسمت موجود در لثه همچنان باقی مانده باشد، نباید آن را دندان موجود تلقی کرد، همچنین در فرض از بین رفتن ریشه دندان های پیشین به دلیل از بین بردن دندان های موجود، باید ارش پرداخت شود.[۳]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
برخی از فقها معتقدند در فرضی که تعداد مجموع دندان ها به صورت طبیعی و مادرزادی یا در اثر یک عارضه، از بیست و هشت عدد کمتر باشد، از بین بردن تمام دندان های موجود باز هم موجب دیه کامل است، در این خصوص ادعای اجماع نیز وجود دارد.[۴] همچنین برخی از فقها بیان داشته اند که اگر تعداد دندان های کسی از بیست و هشت عدد کمتر باشد، نباید دیه کامل را به تعداد دندان ها تقسیم کرد، بلکه باز هم این عدد به بیست و هشت تقسیم می شود، در این حالت دیه دندان های مجنی علیه به تعداد دندان هایی که ندارد، کم می شود.[۵]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 618 قانون مجازات اسلامی (1392)
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دیه دندان‌های اصلی دائمی بر اساس تعداد آنها محاسبه می‌شود.
- تعداد دندان‌های اصلی دائمی بیست و هشت عدد است.
- اگر تعداد این دندان‌ها کمتر از بیست و هشت باشد، دیه کامل به نسبت کاهش می‌یابد.
- کاهش تعداد دندان‌ها می‌تواند به دلایل طبیعی یا عارضه‌ای باشد.
- تفاوتی نمی‌کند که تعداد کمتر دندان‌ها به دلیل خلقت یا عوامل خارجی باشد.
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712972
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات). چاپ 4. ققنوس، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2812076
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712976
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836588
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4180536