ماده ۱۱۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) (+رده:مواد قانون مجازات اسلامی; +رده:کلیات using HotCat) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در موارد [[تعلیق اجرای مجازات]] یا اعطای [[آزادی مشروط]] در صورت لغو قرار تعلیق یا حکم آزادی مشروط، مبدأ [[مرور زمان]]، تاریخ لغو قرار یا حکم است. | '''ماده ۱۱۱ قانون مجازات اسلامی''': در موارد [[تعلیق اجرای مجازات]] یا اعطای [[آزادی مشروط]] در صورت لغو قرار تعلیق یا حکم آزادی مشروط، مبدأ [[مرور زمان]]، تاریخ لغو قرار یا حکم است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۶
ماده ۱۱۱ قانون مجازات اسلامی: در موارد تعلیق اجرای مجازات یا اعطای آزادی مشروط در صورت لغو قرار تعلیق یا حکم آزادی مشروط، مبدأ مرور زمان، تاریخ لغو قرار یا حکم است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ظاهر ماده فوق، بیانگر این نکته است که احکام معلق، مشمول مرور زمان نمی شوند، چرا که مرور زمان در خصوص مجازات هایی موضوعیت دارد که قابل اجرا باشند.3808832 همچنین در خصوص آزادی مشروط، مرور زمان ادامه مجازات، از روز لغو آزادی مشروط محاسبه می شود.3411884
مصادیق و نمونه ها
چنانچه مجازات فردی بعد از ارتکاب جرم، معلق شده یا به تعویق افتد، در فرض لغو تعلیق یا تعویق، شروع مرور زمان از تاریخ لغو قرار مزبور است.4087024