ماده ۵۹۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۰۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۶۰۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | * [[ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3365044|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=2}}</ref>گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1928216|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3365044|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=2}}</ref>گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1928216|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً [[ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]] در این خصوص وضع شده بود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712348|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4006928|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | سابقاً [[ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]] در این خصوص وضع شده بود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=712348|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4006928|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | == سوابق و مستندات فقهی == | ||
=== سوابق و مستندات فقهی === | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2430600|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811916|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2430600|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811916|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | ||
=== سوابق و مستندات فقهی === | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، [[آسیب]] های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2357852|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> | برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، [[آسیب]] های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2357852|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 599 قانون مجازات اسلامی (1392) == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# دیه از بین بردن نوک بینی، معادل با نصف دیه کامل تعیین شده است. | # دیه از بین بردن نوک بینی، معادل با نصف دیه کامل تعیین شده است. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۱: | ||
# این ماده بر اهمیت نوک بینی در سیستم جبران خسارت‌های بدنی تأکید دارد. | # این ماده بر اهمیت نوک بینی در سیستم جبران خسارت‌های بدنی تأکید دارد. | ||
# تعیین دیه نصف کامل برای نوک بینی، نشان‌دهنده اهمیت و عملکرد ویژه آن در بدن است. | # تعیین دیه نصف کامل برای نوک بینی، نشان‌دهنده اهمیت و عملکرد ویژه آن در بدن است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۳۶: | خط ۲۹: | ||
[[رده:دیه نوک بینی]] | [[رده:دیه نوک بینی]] | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | [[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 2995}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۱
ماده ۵۹۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): دیه از بین بردن نوک بینی که محل چکیدن خون است، نصف دیه کامل می باشد.
مواد مرتبط
- ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
- ماده ۶۰۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
- ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)
توضیح واژگان
گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.[۱]گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.[۲]
پیشینه
سابقاً ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در این خصوص وضع شده بود،[۳] البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.[۴]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.[۵] گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.[۶]
سوابق و مستندات فقهی
برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، آسیب های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 599 قانون مجازات اسلامی (1392)
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دیه از بین بردن نوک بینی، معادل با نصف دیه کامل تعیین شده است.
- نوک بینی که محل چکیدن خون است، جزء اعضای مهم در تعیین دیه محسوب می‌شود.
- این ماده بر اهمیت نوک بینی در سیستم جبران خسارت‌های بدنی تأکید دارد.
- تعیین دیه نصف کامل برای نوک بینی، نشان‌دهنده اهمیت و عملکرد ویژه آن در بدن است.
منابع
- ↑ آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد دوم). چاپ 2. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3365044
- ↑ نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1928216
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712348
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4006928
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2430600
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات). چاپ 4. ققنوس، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2811916
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2357852