ماده ۶۲۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۲۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۶۲۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | * [[ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً [[ماده 414 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276568|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | سابقاً [[ماده 414 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276568|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 628 قانون مجازات اسلامی (1392) == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
ماده فوق بیانگر استحقاق [[مجنی علیه]] به اخذ ارش در فرض معیوب شدن گردن است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276560|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> برخی از نویسندگان به دشواری تعیین میزان ارش موضوع این ماده اشاره نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276564|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | ماده فوق بیانگر استحقاق [[مجنی علیه]] به اخذ ارش در فرض معیوب شدن گردن است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276560|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> برخی از نویسندگان به دشواری تعیین میزان ارش موضوع این ماده اشاره نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276564|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | == سوابق و مستندات فقهی == | ||
=== سوابق و مستندات فقهی === | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر جنایت بر گردن موجب شود که مجنی علیه قدرت فرو بردن غذا را از دست بدهد، ارش ثابت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180692|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> همچنین گروهی از فقها معتقدند در فرض خمیده شدن گردن مجنی علیه به یک طرف در نتیجه شکاندن گردن او توسط جانی، لازم است بنا بر احتیاط [[دیه کامل]] پرداخت شود، همچنین در جنایتی که موجب ناتوانی مجنی علیه در فرو بردن غذا شود، عده ای قائل به دیه کامل و عده ای قائل به ارش می باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276572|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | برخی از فقها بیان نموده اند که اگر جنایت بر گردن موجب شود که مجنی علیه قدرت فرو بردن غذا را از دست بدهد، ارش ثابت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180692|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> همچنین گروهی از فقها معتقدند در فرض خمیده شدن گردن مجنی علیه به یک طرف در نتیجه شکاندن گردن او توسط جانی، لازم است بنا بر احتیاط [[دیه کامل]] پرداخت شود، همچنین در جنایتی که موجب ناتوانی مجنی علیه در فرو بردن غذا شود، عده ای قائل به دیه کامل و عده ای قائل به ارش می باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276572|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 628 قانون مجازات اسلامی (1392) == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# جنایت بر گردن شامل مواردی است که عملکردهای اساسی گردن مانند فرو بردن یا جویدن غذا را مختل کند. | # جنایت بر گردن شامل مواردی است که عملکردهای اساسی گردن مانند فرو بردن یا جویدن غذا را مختل کند. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۰: | ||
# نقص در عملکرد گردن که از جنایتی ناشی شود، موجب تعلق ارش است. | # نقص در عملکرد گردن که از جنایتی ناشی شود، موجب تعلق ارش است. | ||
# ماده بر اساس نوع آسیب و تأثیر آن، به‌جای دیه خاص، ارش را مقرر می‌کند. | # ماده بر اساس نوع آسیب و تأثیر آن، به‌جای دیه خاص، ارش را مقرر می‌کند. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۳۴: | خط ۲۸: | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | [[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | ||
[[رده:ارش]] | [[رده:ارش]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 3140}} | |||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳
ماده ۶۲۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): جنایت بر گردن که مانع فرو بردن یا جویدن غذا و یا نقص آن و یا مانع حرکت گردن شود موجب ارش است.
مواد مرتبط
- ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
- ماده ۶۲۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
- ماده 414 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)
پیشینه
سابقاً ماده 414 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 628 قانون مجازات اسلامی (1392)
ماده فوق بیانگر استحقاق مجنی علیه به اخذ ارش در فرض معیوب شدن گردن است،[۲] برخی از نویسندگان به دشواری تعیین میزان ارش موضوع این ماده اشاره نموده اند.[۳]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر جنایت بر گردن موجب شود که مجنی علیه قدرت فرو بردن غذا را از دست بدهد، ارش ثابت است.[۴] همچنین گروهی از فقها معتقدند در فرض خمیده شدن گردن مجنی علیه به یک طرف در نتیجه شکاندن گردن او توسط جانی، لازم است بنا بر احتیاط دیه کامل پرداخت شود، همچنین در جنایتی که موجب ناتوانی مجنی علیه در فرو بردن غذا شود، عده ای قائل به دیه کامل و عده ای قائل به ارش می باشند.[۵]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 628 قانون مجازات اسلامی (1392)
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- جنایت بر گردن شامل مواردی است که عملکردهای اساسی گردن مانند فرو بردن یا جویدن غذا را مختل کند.
- آسیب‌هایی که مانع حرکت گردن شوند، در دایره شمول این ماده قرار می‌گیرند.
- نتیجه وارد شدن چنین آسیبی، تعیین ارش برای جبران خسارت وارده است.
- نقص در عملکرد گردن که از جنایتی ناشی شود، موجب تعلق ارش است.
- ماده بر اساس نوع آسیب و تأثیر آن، به‌جای دیه خاص، ارش را مقرر می‌کند.
منابع
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276568
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276560
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276564
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4180692
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276572