ماده ۳۸۵ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۸۵ قانون مجازات اسلامی: اگر قتل در یکی از ماه ‌های حرام (محرم، رجب، ذی‌ القعده و ذی ‌الحجه) یا در حرم مکه مکرمه واقع شده باشد یا قاتل در زمان یا مکان مذکور، قصاص گردد و قصاص مستلزم پرداخت فاضل دیه از سوی‌ ولی دم به قاتل باشد‌، فاضل دیه تغلیظ نمی ‌شود‌. همچنین دیه ‌ای که ولی ‌دم به دیگر اولیاء می ‌پردازد‌ تغلیظ نمی ‌شود، لکن اگر قتل در زمان یا مکان مذکور باشد، دیه ‌ای که شرکای قاتل، به علت سهمشان از جنایت، حسب مورد به قصاص‌ شونده یا ولی ‌دم و یا به هر دوی آنان می ‌پردازند، تغلیظ می ‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«تغلیظ دیه» عبارت است از تشدید مجازات دیه. دیه را گروهی عبارت از نوعی غرامت مالی دانسته اند که در فرض ارتکاب جنایت بر جان یا عضو کسی، فرد جانی باید تحت شرایطی به خود مجنی علیه یا ولی او پرداخت کند. دیه نفس را هزار دینار طلا یا ده هزار درهم نقره دانسته اند. همچنین عده ای معتقد به وجود نهاد دیه در عصر جاهلیت می باشند.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 385 قانون مجازات اسلامی

این ماده در خصوص برخی از شرایط تغلیظ دیه وضع گردیده است و آن تشدید مجازات دیه قاتل در ماه های حرام است.[۲]تغلیظ دیه صرفا در صورت مطالبه دیه از سوی اولیاء دم موضوعیت پیدا می کند و در فرض اجرای قصاص نمی توان آن را متصور شد،[۳]لذا در فرضی که مردی، زنی را در یکی از ماه های حرام عمداً به قتل برساند و اولیاء دم زن نیز خواهان قصاص باشند، در رد نصف دیه به مرد قاتل، تغلیظ دیه مردود است.[۴]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

عده ای از فقها معتقدند در صورتی که زنی توسط مردی در ماه های حرام کشته شده باشد و اولیاء دم زن خواهان قصاص باشند، در فرض قصاص نمی توان مورد را از موارد تغلیظ دیه دانست و لذا اولیاء دم خواهان قصاص باید نیمی از دیه معمول را به قاتل پرداخت نمایند.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 385 قانون مجازات اسلامی

  1. قتل در ماه‌های حرام یا در حرم مکه مکرمه از نظر دینی دارای اهمیت ویژه‌ای است.
  2. قصاص در این زمان‌ها و مکان‌ها در صورت مستلزم پرداخت فاضل دیه، موجب تغلیظ فاضل دیه نمی‌شود.
  3. در صورت وقوع قتل در زمان‌ها یا مکان‌های مذکور، دیه اصلی شرکای قاتل که باید پرداخت شود، تغلیظ می‌گردد.
  4. دیه‌ای که ولی‌دم به دیگر اولیاء می‌پردازد، حتی در زمان‌ها و مکان‌های مذکور تغلیظ نمی‌شود.
  5. تغلیظ دیه در شرایط خاص به معنای افزایش مقدار دیه به دلایل مذهبی و اخلاقی است.
  6. تغلیظ دیه تنها بر دیه‌ای که شرکای قاتل به قصاص شونده یا ولی‌دم می‌پردازند، اعمال می‌شود.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 331084
  2. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1421788
  3. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354820
  4. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1421788
  5. مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد هفتم) (دیات). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1301732